دیداری از زشک و صعود به قله چمن

توسط

قله چمن را می توان از ارتفاعات شمالی بینالود به حساب آورد. این قله در نزدیکی روستای زشک که از توابع شاندیز است قرار دارد. ارتفاع روستای زشک از سطح دریا 1680 متر است. ارتفاع قله چمن 2595 متر از سطح دریاست.

متاسفانه ارتفاع نوشته شده روی تابلوی بالای قله و ذکر شده در اکثر وبلاگ ها اشتباه است. برای این قله حداقل 5 الی 6 ارتفاع متفاوت در وبلاگ ها و سایت های کوهنوردی ذکر شده است واقعا مشخص نیست کدامیک درست تر است. ارتفاعی که من در این گزارش ذکر کرده ام بیشترین فراوانی را در بین گزارش های گروه های کوهنوردی داشت و البته از چند نفر کوهنورد قدیمی هم سوال کردم بیشتر نظرشان حول و حوش همین ارتفاع بود. ویژگی جالب قله چمن اینست که در منطقه ییلاقی و بسیار زیبای شاندیز قرار دارد. مسیر دره زشک که رودخانه ای در آن جریان دارد تا پای کوه و همچنین مسیر صعود به قله بسیار زیبا هستند.

 پس از طی حدود 7-8 کیلومتر راه روستایی، محلی به نام «چشمه قلقلی» در دامنه کوه وجود دارد که معمولا ابتدای حرکت کوهنوردان از این نقطه است. قبل از آنکه برنامه صعود را شروع کنیم آقای جهانگیری از مربیان خوب و پیشکسوتان کوهنوردی خراسان نکاتی را در رابطه با برنامه بیان کردند و آقای محمدی از مربیان جوان مشهدی هم نکات فنی دیگری را تذکر دادند.

ما نیز صعودمان را از محل چشمه قلقلی آغاز کردیم و در ساعت 13 پای بر قله چمن گذاشتیم. این برنامه از طرف بنیاد شهید مشهد تدارک دیده شده بود که من و دوست خوبم مسعود شریفی هم به نمایندگی از طرف تیم کلنی خراسان افتخار این را داشتیم تا در این برنامه در کنار اساتید، ایثارگران، خانواده های شهدا و جانبازان عزیز باشیم. در صعود سراسری کوهنوردان خراسان به قله آزادکوه که شهریور امسال برگزار شد با تعدادی از همشهریانم آشنا شده بودم که در این برنامه نیز در کنار ایشان صعود خوب و با نشاطی را تجربه کردم.

بالای قله چمن که رسیدیم حدود ده دقیقه برای عکس گرفتن، نوشیدن آب و خوردن مختصری تنقلات توقف کردیم. بعلت وجود باد شدید و سردی که در آن ارتفاع می وزید به سرعت راه برگشت را در پیش گرفتیم. در راه برگشت دره زشک را پیمودیم و از مناظر زیبای آن خیلی لذت بردیم. کلبه های روستایی فوق العاده زیبایی هم در کنار رودخانه قرار داشتند که نمی شد براحتی از کنارشان گذشت! من برای هر کدامیک از این خانه های زیبا حداقل 5 دقیقه ای توقف می کردم تا خوب تماشایشان کنم. یاد روستای خودمان افتادم و دلم بدجوری هوای آنجا را کرد. دوربین هم بیکار نبود و مرتب از مناظر زیبای اطراف عکس میگرفتم.

وقتی به چشمه قلقلی و محل توقف مینی بوس ها رسیدیم مسئولین تدارکات با ناهار مفصلی از ما پذیرایی کردند. مشغول خوردن ناهار شدیم و نیم ساعت بعد با خداحافظی از دوستان قدیم و جدیدمان سوار بر مینی بوس ها راهی مشهد شدیم.

6 نظر
  1. مونا 11 سال قبل
    پاسخ

    چه منظره هاى زيبايى!ايران ما بهترين جاى دنياست….

  2. کدخدایی 11 سال قبل
    پاسخ

    میثم جان خداقوت خسته نباشی

  3. مینا 11 سال قبل
    پاسخ

    مونا جون اینطوری نگو. تا حالا مگه جای دیگه ای غیر از ایران رو ندیدید! ولی معلومه کوه بسیار زیبایی هست. میثم عزیز خوش به حالت، از نزدیک دیدن این منظره ها با صفاتره. عکس یکی مونده به آخر که احساس عالی به من داد. با اجازه ازش کپی میگیرم. مرصی

  4. والمستر 11 سال قبل
    پاسخ

    جاي ما خالي

  5. سعید 11 سال قبل
    پاسخ

    سلام خسته نباشید لطفا گزارش برنامه بادخور را بنویسید
    با تشکر: سعید

  6. علی 8 سال قبل
    پاسخ

    بله موافقم زیباست من دو بار این قله رو فتح کردم بدون تجهیزات. یکبار در بهار و یکبار در زمستان امسال ولی شما با تجهیزات برید.

ارسال یک نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید