چانگو نارایان معبدی تاریخی در نپال، بر فراز تپه ای در شرق دره کاتماندو و در حدود 6 کیلومتری شمال باکتاپور و 22 کیلومتری کاتماندو واقع شده است.
معبد چانگونارایان دو سقفه را قدیمی ترین معبد ویشنو در دره کاتماندو می دانند. تاریخ ساختش به سده چهارم میلادی می رسد و بسیاری از مجسمه های سنگی آن متعلق به دوران پادشاهی لیچاوی (سده های 4 تا 9 میلادی) است. این معبد در طول تاریخ به دلیل بروز آتش سوزی ها و زمین لرزه هایی که منجر به صدمه دیدن آن می شد به طور مرتب مورد بازسازی و نوسازی قرار گرفته است و بنای کنونی آن پس از آتش سوزی در سال 1702 دوباره بازسازی شد. این معبد در سال 1979 به عنوان یکی از 7 میراث فرهنگی دره کاتماندو وارد فهرست میراث جهانی یونسکو شد.
معبد چانگو نارایان به ویشنو، خدای هندوها پس از تجسمش در کالبد نارایان تقدیم شده و غیر هندوها هیچ شخصی اجازه ورود به داخل معبد اصلی را ندارد، اما گردشگران می توانند برای دیدن تزئینات چوبی و سنگ کاری های خارج از ساختمان معبد، وارد حیاط آن شوند.
معبد اصلی چانگو نارایان شامل پاگودایی دو ردیفه با معماری نِوایی زیبایی است که در حیاطی چهارگوش واقع شده و دو استراحتگاه مذهبی موسوم به دارامشالای دو طبقه آن را احاطه کرده اند. سقف بالایی معبد از مس زراندود و سقف پایینی از سفال های قرمزرنگ پوشیده شده و استرات هایی چوبی با تزئینات حکاکی شده و نقش هایی از خدایان، خردمندان و قدیسان این دو سقف را نگاه داشته اند. در چهار طرف سازه، درهایی چوبی که استادانه ساخته شده اند، قرار دارد و مجسمه هایی سنگی از شیرها و شیردال ها به محافظت از هر در قرار داده شده اند.
اگر قصد سفر به نپال را دارید پیشنهاد می کنم حتما از این اثر تاریخی زیبا و سایر میراث جهانی نپال بازدید کنید.
