بیابان لوت به عنوان اولین میراث طبیعی ایران عصر یکشنبه در چهلمین اجلاس میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
به گزارش دنیای سفر، معاون سازمان میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اعلام این خبر گفت: پرونده بیابان لوت که با همکاری و هماهنگی بین دستگاهی همچون سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، سازمان حفاظت محیط زیست، موسسه جغرافیایی دانشگاه تهران و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان دستگاه متولی آماده شده بود با تایید اکثریت اعضای حاضر در اجلاس به ثبت جهانی رسید.
بر اساس اعلام معاونت میراث فرهنگی، محمدحسن طالبیان با بیان اینکه با وجود چشم اندازهای ویژه طبیعی در کشور هیچیک از آثار طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی ثبت نشده بود، افزود: با اهتمام سازمان میراث فرهنگی در سال های اخیر در زمینه تهیه پرونده آثار طبیعی ایران و ارائه آن به یونسکو، بیابان لوت نخستین اثر ثبت شده کشور در حوزه میراث طبیعی است.
وی با بیان اینکه تیم مذاکره کننده ایرانی در مدت حضور در اجلاس همه تلاش خود را برای مذاکره و پاسخگویی به سئوالات اعضای کشورهای عضو کمیته میراث جهانی و اتحادیه «آی یو سی ان» – IUCN – (اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت) به کار برده است، گفت: بیابان لوت در جنوب ایران با مساحتی بیش از 40 هزار کیلومتر مربع (شامل عرصه و حریم) واقع در بین بخشی هایی از استان کرمان، سیستان بلوچستان و خراسان جنوبی از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است که حاصل تحولات تاریخ جغرافیا در دوران های مختلف زمین شناسی است.
طالبیان، بیابان لوت و سامانه محیطی آن را دارای ارزش های بالفعل و بالقوه فراوان با شاخص ترین عوارض محیط طبیعی بیابان های دنیا نظیر ناحیه کلوت ها با داشتن مرتفع ترین یاردانگ های (شیارهای) دنیا، گرمترین نقطه سطح کره زمین، بلندترین تپه های ماسه ای و نبکاهای جهان، خندق های عظیم فرسایشی، شبکه های هیدرولوژیک، چاله های زمین ساختی، پدیده های کم نظیر نمکی و دشت های وسیع ریگی (هامادا)، روستاهای تاریخی و استقرارگاه های انسانی در حاشیه آن با 6000 ساکن برشمرد و ادامه داد: این ویژگی ها، نمایشگاه متنوع و ارزنده ای از پدیده های بوم سازگان خشک جهان را ارائه کرده که می تواند مورد مطالعه دانشمندان، پژوهشگران و زمین شناسان قرار گیرد.
مسئول تهیه پرونده بیابان لوت نیز قرار گرفتن قطب حرارتی زمین در این بیابان را از دیگر ارزش های ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی بیان کرد و قرار گرفتن بسیاری از محوطه های پیش از تاریخ و تاریخی در عرصه و حریم اثر، وجود محوطه ها و گورستان های دوره مس سنگی و دژ های تاریخی به همراه قنات های زیبا و دیدنی منطقه را از دیگر ویژگی های این بیابان برشمرد.
مهران مقصودی با توجه به گستره بیابان لوت پژوهش های گسترده موسسه جغرافیایی دانشگاه تهران در سال های 1347 تا 1354 با همکاری موسسه «سی ان آر اس» – CNRS – و دانشگاه سوربن را گستره مناسبی برای آماده سازی پرونده بیابان لوت ذکر کرد.
پرونده بیابان لوت بر اساس دو معیار از معیارهای چهارگانه میراث طبیعی شامل پدیده های طبیعی ویژه که مناطقی با زیبایی های طبیعی استثنایی و اهمیت زیبایی شناسانه را در بر می گیرد و نمونه های برجسته از مراحل عمده تاریخ زمین، فرآیند زمین شناختی مداوم در تکامل عوارض و یا عوارض فیزیوگرافیک و ژئومورفیک به یونسکو ارائه شد.
دشت لوت یا کویر لوت دشتی بیابانی در منطقه جنوب شرقی ایران است. این دشت در شمال شرقی شهرستان کرمان قرار دارد و 25 مین بیابان بزرگ جهان است. هسته آن در سال های 2004، 2005، 2006، 2007 و 2009 گرم ترین نقطه بر سطح کره زمین شناخته شده است که بیش ترین آن در سال 2005 با بیشینه دمای 70.7 درجه سانتی گراد ثبت شده است. دانشمندان علت گرمای بالای آن را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانسته اند که موجب جذب گرمای خورشید می شود.
دشت لوت از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده است. طول آن حدود 320 کیلومتر (200 مایل) و عرض آن حدود 160 کیلومتر (100 مایل) است.
منبع: دنیای سفر
