پروانه کاظمی کوهنورد پس از صعود به قله ماکالو پنجمین قله مرتفع دنیا مصاحبه ای انجام داده است.
این بانوی کوهنورد در گفت و گو با خبرگزاری تسنیم گفت: سال گذشته برای صعود به ماکالو اقدام کردم و به صورت انفرادی به هیمالیا رفتم. با آمادگی کامل راهی شدم و جزو اولین گروهی بودم که به کمپ یک رسیدم. خیلی خوشحال بودم که پیشرو هستم اما زلزله نپال همه برنامه های ما را به هم ریخت و صعود من و دیگر کوهنوردان حاضر در هیمالیا را لغو کرد.
پروانه کاظمی کوهنورد ادامه داد: سال گذشته به خاطر احترام به مردم نپال و با توجه به شرایط خطرناکی که در این کشور حاکم شده بود، صعودم به ماکالو ناکام ماند اما فکر صعود به این قله را همچنان در سر داشتم. با توجه به فراهم شدن شرایط صعود، امسال برای صعود دوباره اقدام کردم و با توجه به پیش زمینه ای که از قبل داشتم، توانستم به عنوان اولین کوهنورد در سال 2016 به صورت انفردای و تنها با یک شرپا به ماکالو صعود کنم.
این بانوی کوهنورد تصریح کرد: زمانی که به قله اورست صعود کردم، ماکالو را هم دیدم. نمای بسیار زیبایی داشت و ابهتش جذبم کرد. از همان زمان تصمیم گرفتم که به ماکالو صعود کنم. این در حالی است که صعود به این قله جزو صعودهای دشوار به شمار می رود. منطقه ای بسیار سرد با بادهای وحشتناک که به دلیل داشتن دیواره ای با شیب تند به هیولا معروف است.
پروانه کاظمی کوهنورد یادآور شد: پس از اینکه تصمیم به صعود گرفتم خیلی ها با انرژی منفی که می دادند می خواستند مرا از صعود به این قله منع کنند. به من می گفتند؛ این صعود ریسک است و خطرناک، اما من به دنبال کسب افتخار و عنوان نبودم و می خواستم خودم را محک بزنم.
وی افزود: به نظرم در یک صعود شانس خیلی موثر است. من در صعود به ماکالو خیلی خوش شانس بودم. گاهی یک اتفاق کوچک باعث می شود از صعود باز بمانی. من تنها و در شرایطی که طناب ثابت هم روی دیواره سنگ و یخ نصب نشده بود به قله ماکالو صعود کردم. پس از آن گروهی 29 نفره به ماکالو صعود کردند که 11 روز پس از صعود من به قله رسیدند. این در حالی است که مسیر را پیش از آنها من و شرپایی که همراهم بود پاکوب کرده بودیم.
فاتح اورست گفت: سوژه های زیادی برای صعود در ذهنم دارم و اگر منابع مالی مورد نیازم فراهم شود شاید برای پاییز و بهار آینده صعودهایی داشته باشم اما بعید می دانم برای پاییز شرایط مالی ام فراهم شود. در صعودهای مختلف همواره این مشکل را داشته ام. متاسفانه هیچ اسپانسری در داخل از من حمایت نمی کند. برای یکی از صعودهایم به کمیته ملی المپیک هم رفتم تا کمکم کنند اما کسی توجهی نکرد. واقعیت این است کوهنوردان ما برای صعودهای خود هر بار به اندازه چند صعود هشت هزارمتری دوندگی دارند تا شرایط اعزام خود را فراهم کنند.
پروانه کاظمی کوهنورد در پایان گفت: هدفم از صعود به ماکالو این بود که به عنوان یک زن ایرانی توانایی خودم را نشان دهم تا شاید به این ترتیب تفکرات جهانی که درباره زنان ایران وجود دارد را تا حدودی تغییر دهم. پس از بازگشتم به ایران یک روز استراحت کردم و دوباره کوهنوردی و تمریناتم را انجام دادم و تا زمانی که بتوانم باز هم به صعودهایم ادامه می دهم.
