بسیاری از مردم حین مسافرت، معمولا بدون توقف در مسیر به شهر مورد نظر می روند و در آنجا نیز فقط در داخل همان شهر توقف می کنند و حتی به حاشیه این شهرها نیز سر نمی زنند در حالیکه دیدنی های حاشیه شهرها اگر بیشتر از شهرها نباشد کمتر هم نیست.
مسافر و گردشگر با ورود به این شهرها فقط به جاذبه های طبیعی و باستانی مرکز استان بسنده می کرد در حالی که اگر چند کیلومتری از این شهر فاصله می گرفت دنیایی از دیدنی ها مقابل چشمانش ظاهر می شد. این مناطق علاوه بر مناظر جذاب و دیدنی، سرشار از آداب و رسوم و خرده فرهنگ ها و فرهنگ های محلی است که آشنایی با هر یک از آنها به جذابیت سفر می افزاید.
آشنایی با شغل و کار مردم حاشیه شهرها که معمولا کشاورزی، دامداری، صنایع دستی، هنرهای سنتی و … است، لذت مسافرت را دو چندان می کند زیرا همین دید و بازدیدها و حضور در منطقه، درس های فراوانی به انسان می آموزد.
جدای از این مزیت ها، مسافرت به حاشیه شهرها می تواند به رونق گردشگری در این مناطق منجر شود تا مردم حاشیه شهرها از منافع آن سود ببرند. توسعه گردشگری در این مناطق همچنین به ایجاد اشتغال در این مناطق کمک خواهد کرد بنابراین این منافع دو طرفه خواهد بود.
یکی از مسائل و مشکلات حاشیه شهرها، شناسایی نشدن این مناطق به مردم سایر نقاط کشور است که از این بابت توسعه این مناطق با اختلال روبرو شده است. این توسعه نیافتگی باعث شده که اغلب جوانان این مناطق به شهرها مهاجرت کنند که افزایش معضلات شهرنشینی و خالی شدن حاشیه شهرها از جوانان بر مسائل این مناطق افزوده است.
شناسایی این مناطق به مسافران و گردشگران، کسب و کار این مناطق را افزون خواهد کرد و از این طریق رونق به این مناطق باز خواهد گشت.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از جمله دستگاه هایی است که می تواند در شناسایی این مناطق به گردشگران و مسافران اقدام کند. هر چند اقدام هایی در این زمینه انجام شده اما تا نقطه مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. ظرفیت های مختلف طبیعی و غیر طبیعی زیادی در این مناطق وجود دارد که می تواند در جذب گردشگران و مسافران به این مناطق سودمند باشد.
علاوه بر ظرفیت های گردشگری و توریستی این مناطق، سرمایه گذاری و مشارکت در فعالیت های تولیدی ساکنان محلات یاد شده می تواند منافع زیادی را نصیب مردم این مناطق و سرمایه گذاران کند. حضور در این مناطق مزیت دیگری هم برای مسافران و گردشگران دارد و آن اینکه محصولات تولیدی آنان را بدون دخالت دلالان و واسطه ها از مردم حاشیه نشین تهیه کنند. این محصولات معمولا تازه بوده و به قیمت ارزان تهیه می شود که فواید آن به هر دو طرف کشاورز و خریدار می رسد.
برای شناسایی این مناطق چه باید کرد؟
– در گذشته وسایل اطلاع رسانی کمتر بوده و حالا ابزارها و منابع مختلف از جمله اینترنت و شبکه های اجتماعی می توانند مسافران را در شناخت این مناطق یاری رساند.
– برای رونق این مناطق باید زیرساخت های گردشگری آماده شود از این رو توسعه رستوران ها، محل های پذیرایی، اقامتگاه ها، هتل و متل در این مسیرها ضروری است.
– احداث و توسعه راه های زمینی مناسب و همچنین ایجاد ریل و خطوط هوایی مناسب از مهم ترین ابزارها و راه های رونق گردشگری در مقاصد کمتر شناخته شده است.
– بکارگیری وسایل حمل و نقل استاندارد در این مسیرها نیز به مسافرت بیشتر در این مناطق کمک می کند. برای این منظور باید ناوگان حمل و نقل نوسازی شود تا سفر به این مناطق امن تر شود.
منبع: دنیای سفر
