صدایش از ارتفاعات نپال در کانال تلگرامی اش می پیچد، اگر این صعود را هم با موفقیت پشت سر بگذارد عضو باشگاه هشت هزار متری های جهان خواهد شد؛ باشگاهی که تنها 34 عضو دارد. اعضایی که قلل بالای هشت هزار متر جهان را فتح کرده اند.
عظیم قیچی ساز سال 1360 در تبریز متولد شد. 15 ساله بود که کوهنوردی حرفه ای را آغاز کرد و حالا سال هاست قله های مرتفع جهان یکی از مقاصد اصلی ورزش او هستند. تابه حال به 13 قله بالای 8 هزار متری صعود کرده است و آخرین مقصدش قله لوتسه با 8516 متر ارتفاع است. او حالا از ارتفاعات نپال ویدیوها و تصاویری را در کانال تلگرامی و اینستاگرامش منتشر می کند که با توضیحاتی که برای هرکدام ذکر کرده، می شود به عظمت کاری که در حال انجام آن است پی برد. می گویند در دنیای کوهنوردی از هشت هزار متر که بالاتر بروی وارد منطقه مرگ شده ای. جایی که شرایط جوی دقیقه به دقیقه تغییر می کند و میزان اکسیژن در هوا به کمترین میزان خود می رسد. و حالا عظیم هر لحظه با اقتدار به این منطقه نزدیک می شود و نگاه هزاران ایرانی نیز به همراه اوست.
نخستین قدمش برای کوهنوردی با حمایت برادرش بوده: «برادرم، من و دو تا از پسرخاله های مان را به سبلان برد؛ او دوستان کوهنورد زیاد داشت و همین شد که ما هم رفتیم سبلان برای صعود و کوهپیمایی. همه چیز خیلی خوب یادم هست، نخستین بار بود که ارتفاع را لمس می کردم، همه چیز از جمله روابط کوهنوردها و برخوردشان برای من خیلی عجیب بود، اتفاقا به خاطر ارتفاع دچار کمبود اکسیژن شده بودم و حالت تهوع و سردرد شدیدی هم گرفته بودم ولی خوب در نهایت صعود کردیم و به قله رسیدیم. خیلی هیجان زده شده بودم و همین تجربه هم بود که من را به کوهنوردی علاقه مند کرد. در نخستین تجربه روحیه دوستانه آدم های کوهنورد برای من خیلی جالب بود، کوهنوردهایی را در مسیر دیدم که بسیار پخته و باتجربه ای بودند، به ما که با سختی داشتیم مسیر را طی می کردیم دایم کمک می کردند، ما بچه سال بودیم و این ها را همیشه کنار خودمان حس می کردیم، دوست داشتم مثل آنها باشم.»
همین شد بهانه ای تا پای عظیم به کوه باز شود و صعود به قله های استان آذربایجان غربی و استان های اطراف را تجربه کند: «علاوه براین در این سال ها اتفاق مهم دیگری که در زندگی ام افتاد این بود که تحت تاثیر همین افراد دوچرخه سواری را هم به صورت حرفه ای شروع کردم که خیلی تاثیر در آمادگی جسمانی ام برای تبدیل شدن به یک کوهنورد حرفه ای و تمایل برای فتح قله های مرتفع داشت؛ دوچرخه سواری علاوه براین که عضلات را قوی می کند، ورزشی هوازی است که روی تقویت شش ها و قلب هم اثرات بسیاری دارد و همین رمز موفقیتم در فتح قله هاست.»
این روزها عظیم قیچی ساز از ارتفاعات نپال با مخاطبانش در اینستاگرام و تلگرام در ارتباط است. او با فتح لوتسه، صعود موفقیت آمیز به چهاردهمین قله بالای هشت هزار متر جهان را تجربه خواهد کرد. تجارب قبلی صعودش بدون کپسول اکسیژن بوده و این بار هم او می خواهد بدون کپسول اکسیژن به ارتفاعات صعود کند و اعلام کرده: «بدون اکسیژن صعود می کنم تا صعودم مانند نام ایران، بزرگ باشد.»
چهارده قله از قلل زمین ارتفاعی بالاتر از 8 هزار متر دارند و به «هشت هزار متری ها» مشهورند. این قلل در قاره آسیا و در کشورهای هند، پاکستان، چین، نپال و رشته کوه های هیمالیا و قراقروم قرار دارند. قیچی ساز هم اینک برای فتح قله لوتسه و پیوستن به باشگاه هشت هزار متری ها در نپال به سر می برد. عظیم تنها هیمالیانورد ایرانی است که توانسته تاکنون 13 قله بالای هشت هزار متر دنیا را فتح کند و بعد از فتح چهاردهمین قله به باشگاه هشت هزار متری ها بپیوندد. او در ضمن با فتح لوتسه به جمع 15 نفری که بدون اکسیژن به این قلل صعود کرده اند، پیوست.
عظیم در مورد صعود بدون اکسیژن به ارتفاعات می گوید: «سال گذشته 220 نفر اورست را فتح کردند و تنها من بودم که بدون اکسیژن رفتم. وقتی در آن بالا اکسیژن استفاده می کنید، ارتفاع برای تان 2 هزار متر کمتر می شود یا اگر باربر ببرید همه چیزتان را آماده می کند. صعود من بدون اکسیژن به این خاطر است که می خواهم کارم را بهترین نحو و در شأن نام ایران انجام دهم. در حالت طبیعی، ضربان قلب انسان 60 بار در دقیقه می زند، اما من با تمریناتی که داشته ام ضربان قلبم را به 45 بار در دقیقه رسانده ام، شاید در شرایط طبیعی و از لحاظ پزشکی، زنده ماندن بدون اکسیژن در آن ارتفاع غیرممکن است، اما با تمرین می توانید این کار را انجام دهید. وقتی در آن شرایط قرار می گیرید، متوجه می شوید که می توانید بدون اکسیژن بمانید یا خیر.»
عظیم قیچی ساز فروردین ماه امسال و پیش از آغاز برنامه صعودش در نپال اعلام کرد: «بسیاری از کسانی که در باشگاه 8 هزار تایی حضور دارند، برخی از اعضای بدن شان را در صعودها از دست داده اند اما خوشحالم که تا اینجا، من در بین این نفرات یکی از کسانی هستم که بدنم سالم است. هنگام صعود خطرات بسیاری وجود دارد و با توجه به اینکه مسوولیت در قبال اعضای تیم که هموطن هستند زیاد است، انرژی زیادی می طلبد و کار را سخت تر می کند. من هم انفرادی می روم تا مسوولیت من بر گردن کسی نباشد. البته در کمپ اصلی تیم های بین المللی در دسته های مختلف حضور پیدا می کنند که زمان صعود با آنها همنورد می شویم و تا قله همراه هستیم. اما مسوولیتی در قبال سایر اعضای تیم وجود ندارد.» قیچی ساز در مورد برنامه اش بعد از فتح چهارمین قله مرتفع جهان می گوید: «نمی توانم کوهنوردی را کنار بگذارم، اما به دلیل خطرات زیادی که پشت سر گذاشته ام، دیگر روی قلل 8 هزار متری فعالیت نمی کنم و برنامه ام این است که بلندترین قله های هر قاره را صعود کنم که این موضوع هم قطعی نیست.»
قیچی ساز چند سالی است که به استخدام شهرداری تبریز در آمده و می گوید شهرداری این شهر یکی از حامیان مالی او بوده است: «هزینه های صعودهایی مانند اورست هر بار حدود 30 تا 40 هزار دلار است و برای این کار در سال های گذشته شهرداری تبریز و شورای شهر حامی های اصلی من بوده اند و در کنار آن چند حامی دیگر شخصی نیز داشته ام زیرا فدراسیون کوهنوردی توان چندانی برای کمک ندارد و معمولا برای صعودهای انفرادی برنامه ریزی و هزینه ای نمی کند و تنها بعد از هر صعود موفق نسبت به اشل درنظر گرفته شده بین 20 تا 30 سکه به عنوان هدیه پرداخت می شود.»
وی می گوید: «در ارتفاع بالای 8 هزار متر اکسیژن به یک سوم حد معمول می رسد و شرایط سخت است. ما بعد از 10 روز پیاده روی به کمپ اصلی می رسیم و بعد از سه، چهار روز استراحت و هم هوایی به کمپ یک می رویم. این طور نیست که یکسره صعود را انجام دهیم، شاید ما چهار بار تا پای قله می رویم به کمپ قبلی برمی گردیم تا به شرایط مناسب برسیم. در روز آخر هم از هواشناسی استعلام می گیریم و صعود نهایی را انجام می دهیم. تنها کسی هستم که در 13 صعود قبلی روی هر قله فقط یک بار فعالیت کرده ام و همان یک بار هم منجر به صعود شد، شاید برای خیلی ها این موضوع عجیب باشد، به عنوان مثال، یک نفر برای فتح قله کی2، هفت بار به بالا رفته اما نتوانسته صعود را انجام دهد. آخرین نفری که هر 14 قله را فتح کرده 7 سال و دو ماه برای آن زمان سپری شده است، اما اگر اتفاقات سال 93 نمی افتاد، می توانستم این قله ها را در 6 سال و 8 ماه تمام کنم که یک رکورد بی نظیر بود.»
رخشان بنی اعتماد، کارگردان ایرانی نیز در واکنش به صعود تاریخی عظیم قیچی ساز در یادداشتی که در صفحات مجازی و خبرگزاری ها منتشر شده است نوشت: «در هیاهوی این روزهای پرخبر از دوستی شنیدم که عظیم قیچی ساز، جوان ورزشکار تبریزی در مسیر فتح چهاردهمین و آخرین قله بالای 8 هزار متر جهان است. شنیدم که با این فتح، عظیم قیچی ساز شانزدهمین کوهنوردی در سراسر جهان خواهد بود که بدون اکسیژن و شرپا موفق به فتح تمامی قله های بالای 8 هزار متر دنیا می شود. از کنار داستان تلاش عظیم قیچی ساز نمی توان به آسانی گذشت. جوان هموطنی که تا این زمان با همت و اراده شخصی و بدون حمایت، موفق به فتح 13 قله این گروه شده است و این بار دست به کاری زده «کارستان» که آسان نیست و رودررو با بسیار موانع جوی و جغرافیایی. از کوهنوردی این را می دانم که قهرمانانش کمتر شناخته می شوند، چرا که این ورزش عرصه تنهایی، تلاش و صبوری و تداوم است و ارزش در خود تلاش و نه صرفا رقابت برای رسیدن و به دست آوردن مدال و نشان. اراده و تلاش این فرزند خلف سرزمین مان را ارج می نهیم. او قهرمان است، چه موفق به فتح این آخرین قله بشود یا نه. آرزوی همه هموطنان برای سلامتی و سفر بی خطر در این مسیر دشوار، بدرقه راه عظیم قیچی ساز عزیز.»
کمپین #ایران_بالا نیز برای حمایت از عظیم قیچی ساز شکل گرفته است؛ کمپینی که این روزها می شود نامش را در کنار تصویر عظیم قیچی ساز در سطح شهر دید.
منبع: روزنامه ایران
