واژه های کوهیار، همنورد، هم طناب و… خیلی بالاتر و ارزشمندتر از عمو، خاله و عمه و… حتی برادر و خواهر است و در کاربرد آن جنسیت و ملیت ملاک نیست.
این نام ها برای آنهایی که کوهنورد به معنی اخص هستند اطلاق می شود و همچنین با یک شیوه و جدیت، حمایت و هدایت می شوند و نشست و برخاست دارند و هوای یکدیگر را دارند و فرق نمی گذارند.
دست و پایشان را در رابطه با جنسیت ومقام و منصب و دارا و ندار گم نمی کنند وظیفه یار بودن، همراه بودن، همپا بودن (کوهیار) و همنورد بودن (نوردیدن مسیرهای سخت) و هدایت و حمایت فنی را به خوبی انجام می دهند.
نام های کوهیار و همنورد خیلی از آقا و خانم قابل احترام تر و با ارزش تر و حقیقی تر و برازنده یک کوهنورد است. ملاک های مادی، عنوان ها و حتی همشهری و هم ولایتی بودن نباید مطرح باشد و تاثیری در کوهیاری و همنوردی بگذارد.
تفکر بازار و بده بستان، ضرر و زیان و برنده و بازنده بودن در دوستی ها و رفاقت ها، فامیل بودن و فخر فروشی نقشی در تلاش در یک برنامه گروهی و جمعی ندارد.
دیده شده که همنورد برای دوست کوهنورد و همنوردش جانش را در مواجهه با خطر از دست داده و خودش را فدای مرام و مسلک دوستی، کوه و کوهنوردی، سلامت و ایمنی کوهیار و همنورد و هم طناب خودش کرده است.
پس یاد بگیریم و یاد بدهیم و این فرهنگ را اشاعه و ترویج دهیم. به زبان و گویش کوهنوردی حرف بزنیم. در مکاتبات و مقالات در رابطه با کوه و کوهنوردی از کوهیار و همنورد به جای آقا و خانم استفاده کنیم.
سعی کنیم که از به کار بردن واژه های کوه مرد و شیر زن که درجه بندی می کند و فاصله می اندازد و تفرقه افکن است خودداری کنیم.
باید در قالب فرهنگ و خردی جمعی، عباراتی مثل: این نسل و آن نسل، این سن و آن سن، جوان و پیر، خانم و آقا، زن و مرد، کوهنورد دولتی و غیردولتی،فدراسیونی و هیئتی و شهرستانی و تهرانی و دیگر قالب های اداری و بازاری که خشک و بی روح هستند را فراموش کنیم و به کار نبریم.
چون این عبارات مظاهر و پدیده های نامأنوس شهری را در خود جای داده اند و بهتر است در کوه کمتر استفاده کنیم. این عبارات ناخودآگاه ما را از هم جدا می کند و مقابل هم قرار می دهد. انرژی مثبت مان را می گیرد و مجموعه خوبمان را متفرق و پراکنده می کند و ضعیف می شویم.
واژه ها و اسامی مانند: کوهیار، همنورد، مربی و پیشکسوت بسیار ارزشمند هستند و ما را در مقابل همنوردانمان متعهدتر و مسئول تر می کند. در حالی که آقا و خانم و… این ارزش و همبستگی و پیوستگی را ندارند.
نویسنده: محمدباقر عیوضی
