استودان لانه طاووس یکی از آثار به جای مانده از دوران فراهخامنشی در فارس است. این اثر که تلفیقی از گوردخمه و تابوت های سنگی است در نوع خود بی نظیر و قابل اهمیت است.
در جلوی 2 گور دخمه تابوت های سنگی دیده می شود و گوردخمه دیگر نیز در شمال شرقی محوطه قرار گرفته است. این گوردخمه ها و تابوت های سنگی در دوران باستان جهت تدفین مردگان مورد استفاده بوده اند و بنا بر اعتقادات باستانی مردم به خصوص دوران هخامنشی و فراهخامنشی و ساسانی اجساد را ابتدا در بلندی های کوه و صخره ها قرار می دادند و بعد از چند مدتی که از جسد فقط استخوان های آن باقی می ماند آن استخوان ها را در داخل گوردخمه ها و تابوت های سنگی قرار می دادند و از این رو این قبور را استودان می نامیدند.
کلمه استودان به معنی محل گذاردن استخوان است. با نگاه اول این گوردخمه ها دارای دهانه ای کوچک و حدود 80×56 سانتی متر هستند اما با بررسی های بیشتر، مشاهده می شود که درون این گوردخمه ها فضای بسیار بزرگی به ابعاد 137×230 سانتی متر تعبیه شده است در پایین این مجموعه بقایای معدن سنگی مربوط به دوران هخامنشی وجود دارد.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس؛ این مجموعه هخامنشی و فراهخامنشی به شماره 28231 در مورخه 13/11/88 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
