بهمن توده بزرگ برف است که در سراشیبی کوهستان به حرکت در می آید. توده های بزرگ بهمن باعث مدفون شدن اشیا و مرگ جانداران می شود.
ریزش بهمن (به انگلیسی: Avalanche) پدیده سریع و ناگهانیِ جریان یافتن انبوهی از برف سطح شیب دار به سوی پایین است. این جریان در ناحیه شروع معمولا با شکستن مکانیکی در یک خشت برفی (بهمن دال) در ارتفاعات جایی که دوره سرمای هوا در طول سال طولانی تر است آغاز می شود و این زمانی است که فشار وارد بر برف به بیش از توان مقاومتی آن می رسد. گاهی هم، این فشار به تدریج و با گسترده تر شدن برف های نیمه منجمد انجام می شود. پس از شروع، معمولا به سرعت شتاب بهمن افزایش می یابد و با در بر گیری سریع برفِ بیش تر اندازه حجم و جرم آن بیش تر می شود.
اگر سرعت بهمن به اندازه کافی رشد کند برف ممکن است با هوا مخلوط شود و یک بهمن پودر برفی تشکیل شود، که یک نوع جریان گرانشی است. بهمن های پودر برفی می توانند سرعتی تا 300 کیلومتر در ساعت، و توده هایی بیش تر از 10 میلیون تن داشته باشند. این جریان خود می تواند مسافت های طولانی در مسیر به سوی پایین دره و حتی برای مسافت کوتاهی مسیری سربالایی بپیماید.
ریزش آوار سنگ ها و خرده سنگ ها با ریزش بهمن روشی مشابه دارند.
باری که یک خشت برف ممکن است پیدا کند می تواند تنها به دلیل گرانش باشد، که در آن صورت ممکن است رها شدنش در اثر نرم تر شدن خشت برف و یا افزایش بار به دلیل باریدن باشد. بهمن هایی که از این راه اتفاق می افتند به عنوان سقوطِ «خود به خودِ» بهمن شناخته شده اند. بهمن همچنین می تواند با بارهای دیگر مانند حرکت اسکی بازان، ماشین برفی سواران، حیوانات و یا مواد منفجره شروع و یا باعث شود. فعالیت های لرزه ای زمین نیز ممکن است شکست در خشت برف و ریزش بهمن را آغاز کند. افسانه ای مدعی است که بهمن را می توان با صدای بلند یا فریاد باعث شد، اما فشار صدا از نظر مقدار و اندازه بیش از حد کوچک است که بتواند ماشه ریزش بهمن را بکشد.
منبع: ویکی پدیا
