همیشه در برنامه های کوهنوردی علاوه بر وسایل کمک های اولیه، یک کیف بقا نیز همراه داشته باشید. محتویات این کیف معمولا شامل موارد زیر است. تمامی این وسایل را در یک کیف مناسب قرار دهید.
– تجهیزات ارسال پیام کمک (سوت، آینه)
– تجهیزات مواقع ضروری (چاقوی چندکاره، کبریت ضد آب، فندک، قطب نما، شمع)
– تجهیزات برپایی سرپناه (نایلون بزرگ، پتوی نجات)
– غذا و آب (چای، نمک و شکر بسته بندی شده)
– تجهیزات ضروری پزشکی (چسب زخم)
– دیگر تجهیزات چند منظوره (کاغذ و قلم، سنجاق قفلی، گیره کاغذ، نایلون بزرگ، طناب نازک، مقداری مفتول فلزی نازک)
در شرایط اضطراری
در شرایط اضطراری سه گام اساسی بقا در کوهستان را انجام دهید. در صورتی که هوا سرد نباشد، احتمال زنده ماندن شما هم بیشتر است. در این شرایط علاوه بر پوشاک، وسایل کیف بقا و دیگر تجهیزات، توانایی روحی و ارادۀ شما برای زنده ماندن نقش مهمی دارند.
ایجاد یا پیدا کردن یک جانپناه طبیعی یکی از مهم ترین اقدامات است. در شرایط اضطراری باید تا بهتر شدن یا روشن شدن هوا در جانپناه باشید. جانپناه در هوای بالای صفر می تواند یک حفرۀ سنگی، زیر درختان، یک نایلون بزرگ یا پتوی نجات که تمام سطح بدن را پوشش داده باشد، همچنین می توانید با کمک چاقوی تیز، مفتول فلزی، نایلون های بزرگ و نخ و سوزن و شاخه های درختان و … جانپناه مناسبی درست کنید.
در هوای بسیار سرد و برفی، بهترین جانپناه یک حفرۀ برفی است. دمای داخل یک حفرۀ برفی را می توان در صفر درجه سانتی گراد ثابت نگه داشت که می تواند شما را در برابر خطراتی مانند سرمازدگی و یخ زدگی تا مدتی محافظت کند. البته مهارت تشخیص و ساخت انواع سرپناه به ویژه حفره برفی نیاز به آموزش، ابتکار و تمرین دارد.
بعد از ایجاد جانپناه، سعی کنید بدن خود را گرم و خشک نگه دارید، لباس گرم بپوشید، از کلاه و دستکش استفاده کنید. برف روی لباس و کفش را پاک کنید، با استفاده از کبریت، شمع یا الکل جامد و … آتش روشن کنید. در صورت مصدوم شدن و نیاز به فوریت های پزشکی اگر وسایل کمک های اولیه همراه ندارید، با ابتکار عمل می توانید از لباس های خود به عنوان باند، از چوب های اطراف کوله پشتی یا باتوم برای آتل، و با چوب یا باتوم برانکارد درست کنید.
انرژی خود را در شرایطی که مسیر را گم کرده اید، در هوای نامناسب، زمان تاریکی و زمانی که خسته هستید هدر ندهید! بهترین تصمیم، اقدام درست برای ایجاد جانپناه است!
در شرایط بسیار سرد و نامناسب باید بدن خود را درجا حرکت دهید، نباید بخوابید. تحت هر شرایطی خودتان را گرم و خشک نگه دارید.
– ﮐﺒﺮﯾﺖ (ﺁﺏ ﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩ) ﯾﺎ ﻓﻨﺪﮎ
– ﭘﻨﺒﻪ ﺍﻟﮑﻠﯽ: ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﭘﻨﺒﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻟﮑﻞ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﻇﺮﻑ ﺁﺏ ﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ. ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺁﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺁﺗﺶ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ.
– ﺁﯾﻨﻪ (ﮐﻮﭼﮏ): ﺟﻬﺖ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ
– ﭼﺮﺍﻍ ﻗﻮﻩ (ﮐﻮﭼﮏ)
– ﺑﺎﻧﺪ ﮐﺸﯽ 10 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮﯼ: ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﻮﭘﺪﯼ (ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪﯼ) ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺴﺘﻦ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ
– ﺩﺍﻧﻪ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﭼﺮﺏ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ: ﯾﺎ ﺷﮑﻼﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻐﺰﺩﺍﺭ
– ﭼﺎﻗﻮ (ﮐﻮﭼﮏ) ﻧﺦ ﻭ ﺳﻮﺯﻥ
– ﮐﺎﻏﺬ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺪﺍﺩ (ﮐﻮﭼﮏ)
– ﺳﻮﺕ: ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺩﻥ
– ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺰﺭﮒ: ﺑﺮﺍﯼ ﭘﻮﺷﺶ ﺳﺮ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ، ﺿﺪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻼﻣﺖ ﺩﺍﺩﻥ (ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﻭﺳﯿﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺍﺳﺖ)
– ﮐﯿﺴﻪ ﻓﺮﯾﺰﺭ: ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﻃﺒﯿﻌﺖ
– ﭘﺘﻮﯼ ﻧﺠﺎﺕ: ﺍﺑﻌﺎﺩ 2 × 1.30 ﻣﺘﺮ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﻭ ﺁﻟﯿﺎﮊ ﺁﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺩﻣﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻘﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.
– ﻗﺮﺹ ﮐﻠﺮ (ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺏ)
– ﺷﻤﻊ ﮐﻮﭼﮏ ﯾﮏ ﻋﺪﺩ (ﻭﺍﺭﻣﺮ): ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﯽ
– ﺍﻟﮑﻞ ﺟﺎﻣﺪ (ﯾﮏ ﻗﺮﺹ): ﺳﻮﺧﺖ ﺿﺮﻭﺭﯼ (ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺣﺘﺮﺍﻕ ﺑﻮﯼ ﻧﺎﻣﻄﺒﻮعی دﺍﺭﺩ، ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﻣﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﯿﺮﺩ.
گردآوری: انجمن پزشکی کوهستان ایران
