تنهایی از دید هر کسی معنا و مفهوم خاصی دارد ولی چیزی که مشخص است تنهایی آنقدرها هم بد نیست و فرصتی غنیمت است پس لحظاتش را مفت از دست ندهید. تنهایی ارزشش بیشتر از بودن با آدمهایی است که تو را نمی فهمند و یا بودن شان به تو و وجودت آزار می رساند.
آیا به تنهایی عادت کرده اید؟ شاید آن را پذیرفته اید … شاید هم تنهایی تان هیچ وقت بسر نیاید. راه حلی برای فرار از تنهایی دارید؟ ندارید! در پی راه حل نبوده اید! شاید هرچه بیشتر می گذرد وجود تنهایی از یاد می رود. تنهایی با کتاب پر می شود، با پرنده، با فیلم، با موسیقی، با خواب خواب خواب، با تفکر و تعمق! همچنانکه تمایل برقراری رابطه از بین می رود و این بدترین جای کار است چون روابط اجتماعی از یاد می رود.
شاید بزرگ ترین عیب موسیقی این باشد که به آدم کمک می کند از تنهایی خودش لذت ببرد و او را در این تنهایی منفعل رها می کند. برای آدم افسرده گوش کردن آهنگ مثل سم است. آنها که افسردگی شدید را تجربه کرده اند می فهمند چه می گویم، وقتی هدفون را در گوشت می گذاری عملا خودت را ایزوله می کنی. دیواری دور خودت می کشی و از جداافتادگی خودت از بقیه آدم ها لذت می بری، در خیابان راه می روی، در ماشین نشسته ای، در صف ایستاده ای، در ازدحام به جمعیت تنه می زنی اما در همه این موقعیت ها تنها هستی و موسیقی به تو کمک می کند از این تنهایی مخرب لذت هم ببری. این لذت بردت از تنهایی، ابتدا یک مکانیزم دفاعی در برابر افسردگی است اما به مرور تبدیل به وضعیتی پایدار می شود که تو و افسردگی را به هم عادت می دهد. به مرور تو تبدیل به بیماری می شوی که از بیماری ات لذت می بری و نه تنها به دنبال درمانش نمی روی بلکه به آن افتخار هم می کنی.
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﻭﻝ ﻫﺎﺵ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺩﻟﺖ، ﻫﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭﯼ، ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺮ می داﺭﯼ ﺗﺎ حال ﺻﻔﺪﺭﺁﻗﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ بپرسی. ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ، ﻫﯽ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﯽﮔﺮﺩﯼ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻨﯽ، ﻫﯽ ﺑﯽ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺑﯽ ﻭﻗﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺍﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﻭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﺍﯾﻦﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕ ﭘﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺻﺪﺍ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﻫﺎﻭﺱ ﮐﻮﭺ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻪﺳﻨﺘﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺼﻮﻝ. ﻟﺨﺖ ﻭ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯽ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﯼ ﮔﺎﺯ. ﺍﮔﺮ ﺯﻭﺩ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ ﮐﻢ ﮐﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ. ﺍﮔﺮ ﺳﺒﺰﯼ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﮐﻤﯽ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﭼﺮﺑﯽ ﺍﺯ ﺷﮑﻤﺖ ﺑﻪ ﺟﺮ ﻋﻀﻠﻪ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﯽ، ﮔﺮﺩﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯽ ﻭ ﺳﺒﺰﯼ ﮐﻮﮐﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﻭ ﺗﻖ ﺗﻖ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﻣﯽ ﺗﮑﺎﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻭ ﻧﻤﮏ ﻭ ﻓﻠﻔﻞ ﻭ ﺯﺭﺷﮏ ﻭ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﻟﻢ ﺩﺍﺩﯼ ﻭ ﺗﺴﺖ ﮐﻮﮐﻮ ﻭ ﺳﺒﺰﯾﺠﺎﺕ ﻭ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ. ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﮐﻤﯽ ﺷﮑﻤﻮ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ.
جمله هایی در وصف تنهایی
– آدم تنها نه ناامید است نه بی حوصله. نه بی انگیزه است نه ذلیل. فقط زور تنهایی بیشتر است. فقط زور تنهائی لعنتی خیلی بیشتر است.
– آدم گاهی آنقدر تنها می شود و با خودش حرف می زند که تبدیل می شود به دو نفر.
– تنهایی که از یک حد گذشت، دیگر تمام آدم های دنیا هم ترکت کنند مهم نیست.
– ﺩﻧﯿﺎﯼ “ﺷﻠﻮﻏﯽ” ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ “ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ” ﺧﻮﺩش گرفتار ﺍﺳﺖ.
– ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻥﭼﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﻠﻤﻮﺱﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
– تنهایی یعنی سوال پیامکی برنامه تلویزیونی این باشه که امشب فوتبال رو با کی تماشا می کنی و تو در جوابش بغض کنی.
– ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺖ ﺩﻟﭽﺴﺐ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻪ.
– من مجمع الجزایر تنهایی و غمم پهلو بگیر پهلوی من، شاد کن مرا.
– تنهایی در من قطاریست که مسافرانش را در قطاری دیگر پیاده می کند.
– تنهاییت را بالا آورده ایی … یا تنهایی بالا آورده ایی؟
– به وقــت تنهــایــی، مــرد، زیــر بــاران سیگــار مــی‌کشــد و زن، پشــت پنجــره! امــا، نــه بــاران، مهــم اســت، نــه مــرد، نــه پنجــره، نــه زن! مهــم، تنهــایــی اســت کــه دود مــی‌شــود.
– تنهایی نمی شود از پس تنهایی برآمد.
– بدترین قسمت نگهداری خاطرات، درد نیست. بلکه تنهایی آن است. خاطرات را باید تقسیم کرد.
– اگر تنهایی زن بوی اشک می دهد؛ تنهایی مرد بوی خون می دهد.
– تنهایی را دوست دارم، بی دعوت می آید؛ بی منت می ماند! بی خبر نمی رود.
من خود تنهایی را انتخاب کرده ام، تنهایی نزدیک ترین فاصله من تا من است! تنهاییم نه از آنروست که در انتظار کسی به سر می برم و تاب می آورمَش، نه! من تنها اعتمادم را از دست داده ام!
تنهایی رفیقی است که هیچ سلامی را بی جواب نمی گذارد. او اولین و آخرین معشوق همه آدمهاست. چه بخواهی چه نخواهی به آغوش همیشه بازش برمی گردی و این، مثل مرگ، گریزناپذیر است. اما در این بین، گاهی که به سراغش می روی، مثل همیشه، تو را گرم در بر می گیرد و کسی را یارای رقابت با او نیست. گیلاس، مشروب، تنهایی، هیچکس را، هیچکس نمی تواند پُر کند، مگر خود خود تنهایی … پس سلام تنهایی!
تنهایی برای من وحشتناکه