عدد هفت همواره در طول تاریخ برای انسان ها دارای جذابیت خاصی بوده است. این عدد همواره از سوی مذاهب و در متون و روایات تاریخی از تقدس و معنویت قابل توجهی برخوردار بوده است و همواره از سوی افراد محترم و مقدس شمرده شده است. همچنان که در فرهنگ اسلامی و ایرانی هم این تقدس به عدد 7 داده شده است مانند هفت سین و یا هفت خوان رستم و …
در کشورهای مختلف و ادیان متفاوت نیز این تقدس وجود دارد مانند تاریخ روم و یونان. بنابراین انتخاب هفت اعجوبه تاریخی دنیا نیز با خود دنیایی از شگفتی و حیرت به همراه داشته است.
هفت بنای باستانی که نام عجایب هفت گانه دنیا را به خود اختصاص داده اند توسط «فیلون» فیلسوف مشهور اهل بیزانس در دو هزار سال پیش گردآوری شده بود. این هفت بنای باستانی از آن جهت برای مردم بسیار عجیب به نظر می رسند که انسان های قدیم آنها را با کمک ابزارهای بسیار ابتدایی بنا نهاده اند و کاری مافوق دانش روزگار خود انجام داده اند.
این عجایب هفت گانه جهان باستان همواره مورد توجه و علاقه بسیاری از افراد در کشورهای مختلف دنیا بوده است و سرزمین هایی که شانس حضور این عجایب را در خود داشته اند شانس بیشتری برای جذب گردشگرهای خارجی را دارا بوده اند، به گونه ای که هر ساله تعداد بی شماری از گردشگران با صرف انرژی و هزینه فراوان برای بازدید از این عجایب رهسپار این کشورها می شوند.
بسیاری از مردم آثاری چون دیوار چین، تاج محل و تخت جمشید را به عنوان عجایب هفت گانه جهان می شناسند اما این آثار که بسیار زیبا و کم نظیر هستند در فهرست عجایب هفتگانه جهان قرار ندارند. فهرستی که در روزگار باستان تعیین شده و پس از آن نیز توسط باستان شناسان تایید شده است، به این شرح است.
اهرام مصر (هرم خوفو)
ساختن اهرام در سرزمین مصر به فرمان فرعون ها از سه هزار سال قبل از میلاد آغاز شد و آخرین آنها در سال 1800 قبل از میلاد به پایان رسید. هر فرعون برای خود هرمی ساخت تا آرامگاه ابدی او باشد تا به اعتقاد مصریان زمانی که روح به بدن پادشاه باز می گردد بتواند در بدن او که مومیایی می شد جای بگیرد و فرعون دوباره بتواند زندگی را از سر بگیرد و به همین علت معمولا بدن مومیایی شده فرعون را در تابوتی که به شکل صورت او ساخته شده بود قرار می دادند و در کنارش مجموعه ای از لوازم زندگی، خوراک و پوشاک و حتی کشتی اختصاصی اش را دفن می کردند. هر هرم طی ده ها سال و توسط صدها هزار برده ساخته می شد. قدیمی ترین هرم مصر در ناحیه ساکارا قرار دارد و بزرگ ترین و کامل ترین هرم که جزو عجایب هفت گانه به شمار می رود هرم خوفو است.
این بنا قدیمی ترین و بزرگ ترین بنا در بین عجایب هفتگانه و تنها بنایی است که در میان این عجایب باقی مانده است که این خود گویای طراحی و معماری بی نظیر این بنا است. این هرم بلندترین بنای ساخته دست بشر از 4400 سال پیش تا سال 1889 بود تا زمانی که برج ایفل با ارتفاع 300 متر ساخته شد. بیش ترین سنگ های تشکیل دهنده این بنا، سنگ های عظیمی است که امروزه تنها با تریلرهای بسیار بزرگ قابل حمل است. ارتفاع اصلی این بنا 148 متر بوده که امروزه به 138 متر کاهش یافته است. این هرم دارای 3 اتاق دفن اجساد است. اتاق اول محل دفن شاه، اتاق دوم محل دفن ملکه و اتاق سوم برای رد گم کردن دزدان هرم بوده است.
باغ های معلق بابل
این منطقه که به باغ های سمیرامیس نیز مشهور است به دستور بخت النصر دوم در سال 600 پیش از میلاد ساخته شده بود. وی بعد از ویران کردن معبد سلیمان در محل بیت المقدس کنونی این باغ های معلق را برای شادی ملکه خود که دختر هوخشتره پادشاه قدرتمند ماد بود بنا کرد چرا که همسرش در آن زمان گرفتار بیماری سختی بود.
این باغ 5 طبقه داشت. هر طبقه با 15 متر فاصله بر روی طبقه زیرین ساخته شده بود و به همین علت یکی از بحث انگیزترین عجایب هفتگانه و از بی نظیرترین معماری های جهان به شمار می رود. در این باغ ها در هر طبقه گل ها و گیاهان فراوانی را کاشته بودند و شاید از آنجایی که شاخ و برگ درختان به سمت طبقه های زیرین آویزان می شده آن را باغ معلق گفته اند و برخی از محققان بر این عقیده اند که واژه معلق در مورد این باغ ها ترجمه اشتباه کلمه ای یونانی به معنای تراس یا بالکن است. چرا که در نوشته های کهن آمده است که تراس ها بر روی طبقات مختلف روی هم واقع شده اند. البته عده ای از باستانشناسان در وجود داشتن این بنا هنوز هم شک دارند اما بعد از به دست آمدن اسناد اصلی و خرابه های بر جا مانده از آن زمان وجود داشتن آن ثابت شد البته در مقیاسی کمتر از آنچه تصور می شد.
مجسمه زئوس
مجسمه زئوس در شهر المپیای یونان ساخته شد، شهری که بازی های المپیک از آنجا آغاز شد. این مجسمه که شاهکاری از هنر و دانش بشری بوده به نشانه احترام و پرستش زئوس که به اعتقاد یونانیان خدای خدایان بود بنا شده بود. این اثر در 450 سال قبل از میلاد توسط مجسمه ساز معروفی به نام «فیدیاس» ساخته شد. این مجسمه ساز همان کسی بود که مجسمه خدای آتنا را هم برای معبد تنون در آتن ساخت. بلندای این مجسمه حدود 13 متر است. بدن این مجسمه را از عاج فیل وردا و موها و ریشش را از طلا ساختند. تخت او از چوب درخت سرو بود که به وسیله جواهرات گرانبهایی آراسته گردیده بود. این مجسمه در معبد زئوس قرار داشت که 64 متر طول و 72 ستون خارجی داشت و به سبک معماری قدیم یونانی ها بنا شده بود. مجسمه زئوس در حدود 850 سال در این مکان قرار داشت تا هنگامی که یونانی ها آن را به استانبول منتقل کردند. البته از این انتقال زمان زیادی نگذشت که مجسمه به آتش کشیده شد و این شاهکار هنری بر اثر جنگ های گوناگون از بین رفت.
معبد دیانا (معبد آرتمیس)
معبد آرتمیس در «افوسوس» ترکیه یکی از زیباترین بناهای ایام گذشته بوده است. این بنا 600 سال پیش از میلاد ساخته شده بود و با داشتن 100 ستون مرمری زیبا که ارتفاع هر کدام از آنها به 15 متر می رسید یکی از عجایب هفتگانه به حساب می آید. این معبد آنقدر مهم بوده که مردم شهرهای گوناگون با فرستادن هدایای مختلف و گرانبها در ساخت آن شرکت کردند و پس از تکمیل آن از تمامی نقاط برای زیارت آن می آمدند. این معبد تقریبا چند برابر وسعت آکروپلیس در آتن بوده است. طول و عرض معبد 130 متر در 69 متر بوده است.
این بنا صعود و سقوط های زیادی را در طی قرن ها پشت سر گذاشت و در 550 سال پس از میلاد در آتش سوخت. سپس به صورت زیباتر و عظیم تری بازسازی شد. این بنا برای دومین بار دچار حریق شد. البته این بار به طور عمده و به فرمان «هروستراتوس» برای به یاد ماندن نامش به آتش کشیده شد. اما دوباره به صورت عظیم تر و با شکوه تری ساخته شد. این معبد بسیار زیبا درونش با مجسمه های بی نظیری تزیین شده بود این معبد پابرجا بود تا زمانی که بر اثر هجوم بربرها برای همیشه از صفحه تاریخ محو شد و هرگز دوباره ساخته نشد و آنچه از این معبد باقیمانده توسط زلزله کاملا از بین رفت.
مجسمه آپولو (رودس یونانی)
مجسمه عظیم الجثه آپولو در یونان یکی دیگر از عجایب هفت گانه جهان باستان به شمار می رود. این مجسمه که یکی از خدایان یونان قدیم بوده است در نزدیکی آسیای صغیر و در مدخل خلیج رودس برپا شده بود. این شاهکار معماری در حدود 280سال قبل از میلاد و از جنس برنز و به ارتفاع 30متر ساخته شده بود، به اندازه یک ساختمان 15طبقه امروزی. نصب این مجسمه بر روی زمین به حالت ایستاده از شاهکارهای معماری محسوب می شده. به گفته کارشناسان فرهنگی، احتمالا این مجسمه در نزدیکی در ورودی لنگرگاهی بنا شده بود و پاهای مجسمه در دو طرف قرار داشته است به طوری که کشتی ها از میان پاهای آن عبور می کردند.
در زمان احداث این مجسمه این بندر دارای رکود شده بود و از رونق اقتصادی افتاده بود. این مجسمه عظیم الجثه برای مدت کوتاهی تقریبا 53سال پابرجا بوده است. اما بر اثر زلزله شدیدی سرنگون شده است و تا سالیان درازی به همان ترتیب بر روی زمین باقی ماند و پس از مدتی مردم برای استفاده از فلز برنز بدن مجسمه تکه های آن را جدا کردند تا آنکه بالاخره چیزی از آن باقی نماند و این شاهکار هم برای همیشه از بین رفت.
آرامگاه ماسولوس
در سال 353 قبل از میلاد هنگامی که ماسولوس، پادشاه کاریس در ترکیه کنونی درگذشت آرامگاه باشکوهی از مرمر خالص برای او در شهر «هالیکارناس» به دستور همسرش ملکه برای او بنا شد. این ساختمان چهارگوش و محیط آن 140 متر بود با ارتفاع یک ساختمان 14 طبقه یعنی حدودا 40 متر و سقفی هرمی شکل داشت که بر روی تعدادی ستون استوار بود و بالای آن با مجسمه هایی از اسب ها تزیین شده بود. اسب هایی که ارابه شاه ماسولوس و همسرش ملکه را به دنبال می کشیدند. ملکه این بنا را برای قدردانی از همسرش ساخت و به این منظور بهترین هنرمندان و مجسمه سازان آن زمان را گرد آورد. شاه ماسولوس یکی از حکمرانان ایالتی معمولی در بین امپراتوری های عظیم ایرانی در 2300 سال پیش بوده است.
ملکه نیز دو سال پس از مرگ شاه ماسولوس درگذشت این بنا بارها توسط اعراب و بربرها مورد هجوم قرار گرفت تا این که به سبب زلزله شدیدی از بین رفت اما در قرن 19 میلادی بخش هایی از آن کشف شد که هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود.
فانوس دریایی اسکندریه (فانوس الکساندریا)
این اثر از بزرگ ترین شاهکارهای روزگار باستان بود و البته از کارآمدترین آن ها. این بنا 200 سال پیش از میلاد توسط یکی از فراعنه در بندر اسکندریه مصر و برای تقدیم به یکی از خدایان برپا شده بود. ارتفاع این بنا به اندازه یک ساختمان 40 طبقه امروزی بود. این فانوس به کشتی های دریانوردی کمک می کرد که اسکله ها را به راحتی پیدا کنند و با ایمنی کامل داخل آن شوند چرا که تنگه های خطرناک دقیقا در خارج از بندرها قرار داشتند.
ارتش نیز برای پیدا کردن کشتی های دشمنان از این فانوس استفاده می کرده است. این بنا به مدت 1600 سال باقی بوده است اما با وجود این بر اثر توفان های دریایی زمستان و زلزله های بسیار از بین رفته است.
فانوس الکساندریا دو نوع برج دیده بانی داشت. این بنا سه عنصر ساختمانی داشت، پایه مستطیل شکل، قطعه میانی هشت وجهی و قسمت بالای آن که استوانه ای شکل بوده است و برج های دیده بانی در آنجا قرار داشتند. تقریبا ارتفاع این 3 قسمت فانوس به 110 تا 180 متر می رسیده است. به جز اهرام مصر، فانوس الکساندریا بلندترین ساختمان جهان بوده البته تا زمانی که برج ایفل در 1889 ساخته شد. این بنا سرانجام بر اثر زلزله ای کاملا از بین رفت.
