یک کوهنورد آلمانی در حالی توسط کوهنوردان داوطلب در کوه دماوند نجات پیدا کرد که سازمان های امدادرسان از انجام این ماموریت ویژه بازماندند.
راهنمای کوهستانِ گروهی از گردشگران و کوهنوردان آلمانی درباره ی حادثه ای که روز دوشنبه (7 تیرماه) برای یکی از این گردشگران در قله دماوند رخ داد، گفت: بعد از صعود این گروه به قله دماوند، هنگام برگشت یکی از آن ها که مردی 66 ساله بود، دچار ضعف عمومی شد و در آخرین برفچال بالای پناهگاه بارگاه سوم در حین پایین آمدن، تعادل خود را از دست داد، به زمین خورد و از ناحیه سَر آسیب دید.
وحید بهرامی ادامه داد: در همان محل حادثه، امداد اولیه را انجام دادیم و سپس مصدوم را با قاطر به پناهگاه منتقل کردیم. خوشبختانه یک پزشک آلمانی، اتفاقی در پناهگاه حضور داشت که پس از معاینه گفت مصدوم فعلا مشکل حادی ندارد. ضمنا در تماسی که با مسؤول پزشکی کوهستان فدراسیون کوهنوردی (دکتر حمید مساعدیان) داشتم، این تشخیص تایید شد، اما هر دو پزشک در تشریک مساعی نظر دادند که مصدوم به دلیل سن بالا و آسیب دیدگی سَر، بهتر است زودتر به پایین منتقل شود و تاکید شد از قاطر برای حمل او به پایین استفاده نشود.
بهرامی گفت: تماس های ما با سازمان هلال احمر و امداد و نجات کوهستان از حدود ساعت 4 بعدازظهر روز دوشنبه آغاز شد و بلافاصله درخواست هلی کوپتر دادیم، اما به خاطر شرایط جوی امکان نشستن هلی کوپتر در ارتفاع 4200 متری وجود نداشت.
وی افزود: در ساعتی که حادثه رخ داد، هوا خوب بود، اما هلال احمر برنامه ی پروازهای هلی کوپترهای امداد را با سایت سازمان هواشناسی هماهنگ می کند و با داده های ما کاری ندارد که معمولا هم اطلاعات سایت هواشناسی خیلی دقیق نیست، چون آن روز جو کوهستان آرام، و صعود ما در هوای صاف انجام شد، در حالیکه در سایت هواشناسی برای آن روز، بارش برف، وزش بادهای شدید و رعد و برق پیش بینی شده بود!
بابک کیانپو (نماینده آژانس مجری این تور آلمانی) که همزمان در تهران هماهنگی با هلال احمر و امداد و نجات کوهستان را برای امدادرسانی به محل حادثه انجام می داد، گفت: پیگیری برای امدادرسانی ساعت ها طول کشید. این مراکز، البته به جز مرکز امداد مازندران، پاسخگوی تلفن ها بودند، اما در عمل اتفاقی نمی افتاد. نزدیک ساعت 8 شب هنوز از تیم امدادرسانی در منطقه خبری نبود، سرانجام موفق شدم با معاون امنیت و عملیات هلال احمر کشور مستقیما صحبت کنم که در نهایت او گفت: فرستادن هلی کوپتر به ارتفاع امکان پذیر نیست، ولی نیرو به منطقه (گوسفندسرا در ارتفاع 3000 متری) اعزام و با راهنمای همراه مصدوم نیز هماهنگی می شود.
دریغ از یک چسب زخم در ارتفاع 4200 متری دماوند!
وحید بهرامی در شرح ادامه ی این ماجرا گفت: متاسفانه هیچ امکانات پزشکی در قرارگاه بارگاه سوم وجود ندارد. این تمهیدی است که فدراسیون کوهنوردی باید بیاندیشد. با وجود آن که در شش ماه اخیر، هفت حادثه در دماوند رخ داده، اما لوازم پزشکی حتی در حد کمک های اولیه در این قرارگاه که یکی از پرترددترین و بزرگ ترین پناهگاه های کوهنوردی کشور محسوب می شود، وجود ندارد. فقط یک بَسکت (سبد حمل بیمار از ارتفاع) در قرارگاه وجود دارد که وقتی یک مجروح با آن پایین برده می شود، دیگر معلوم نیست کِی بالا آورده شود! روز حادثه همان یک بسکت هم نبود. این پناهگاه با وجود آنکه صدها نفر در پایان هفته از آن استفاده می کنند، اصلا امکانات امدادی ندارد، حتی یک چسب زخم.
انتقال 4 ساعته از بارگاه سوم تا گوسفندسرا
بهرامی ادامه داد: چون نیروهای امداد به بارگاه سوم نیامدند، ناچار شدیم با کمک دیگر کوهنوردان داوطلب برای امداد، با دو لوله پروفیل دو متری، تعدادی پارچه های نمدی که روی قاطر می انداختند و مقداری طناب کوهنوردی، برانکارد بسازیم و مصدوم را از ارتفاع 4200 متری تا 3000 متری کوه دماوند، توسط چهار کوهنورد (از جمله آقایان مختار ارغوان و احسان انصاری از اراک) و یک قاطرچی که ملیت افغانی داشت پایین بیاوریم. این کار طاقت فرسا بیش از 4 ساعت طول کشید. طی این مدت، نفرات امدادرسان هلال احمر و امداد و نجات کوهستان تنها تا محلی که ماشین رو بود، خود را رسانده و به انتظار ما مانده بودند.
وی افزود: ما از حدود ساعت 4 عصر از سازمان امداد و نجات هلال احمر درخواست کمک کرده بودیم، آن ها نهایت ساعت 20:15 شب در گوسفندسرا حاضر شدند. این عملکرد برای چنین سازمانی “غیرمسؤولانه” است، مخصوصا آن که از افرادی استفاده شده بود که آمادگی جسمانی برای بالا آمدن از کوه نداشت. امدادگر کوهستان باید شخصی توانمند و زبده با قدرت تصمیم گیری سریع باشد.
این راهنمای کوهستان با بیان این که هلال احمر و امداد و نجات کوهستان در این حادثه کمک مؤثری نداشتند، افزود: آن ها فقط وقتی ما به گوسفندسرا (ارتفاع 3000 متر) رسیدیم، مصدوم را از برانکاردِ دست ساز به آمبولانس منتقل کردند. گردشگر آلمانی بیمه SOS داشت که پس از هماهنگی آژانس توریستی مجری این تور، با آمبولانس دیگری از پلور به بیمارستانی در تهران منتقل شد. به محض انتقال گردشگر آلمانی به بیمارستان که ساعت یک بامداد روز سه شنبه (7 تیرماه) صورت گرفت، آزمایش های لازم انجام شد که خوشبختانه هیچ مشکلی نداشت و بعدازظهر آن روز هم مرخص شد.
بهرامی با اشاره به ضعف دستگاه های امدادرسان در مناطق سخت کوهستانی، اظهار کرد: هیأت کوهنوردی تهران معمولا از اواخر پاییز تا اواخر فروردین ماه عملیات داوطلبانه ای را در کوهستان انجام می دهد، وگرنه دستگاه هایی چون هلال احمر و بخش امداد و نجات کوهستانِ این سازمان، آن چنان که باید به وظایف خود عمل نمی کنند.
این راهنما همچنین گفت: وقتی فدراسیون کوهنوردی بابت صعود به قله دماوند 50 دلار از گردشگران خارجی می گیرد، باید خدمات خوبی از جمله امدادرسانی را تأمین کند.
منبع: دنیای سفر