تحمیل هزینه کم به گردشگران، درآمدزایی برای روستاییان و کاهش بار اشتغال برای دولت و جامعه، بخشی از مزایای گردشگری روستایی است.
ظرفیت های گردشگری سرزمین ایران هنوز برای بسیاری از گردشگران و مسافران ناشناخته باقی مانده که یکی از آنها روستاگردی یا گردشگری روستایی است، صنعتی که با اندکی توجه می تواند منافع چندجانبه ای برای روستاییان، گردشگران و جامعه به همراه داشته باشد.
نوروز در پیش است و خیلی ها قصد سفر دارند اما نمی دانند به کدام منطقه سفر کنند. بسیاری از مردم از سفرهای تکراری و مقصدهای تکراری خسته شده اند، شاید بی اطلاعی آنان باعث این وضعیت شده باشد.
بسیاری از افراد سفر را فقط دید و بازدید و حداکثر دیدن یک شهر می دانند در حالیکه با چند کیلومتر دور شدن از این شهرها، به مناطق بکر و تازه ای به نام روستا می رسند که سرشار از ظرفیت های گردش و تفریح هستند، روستاهایی که از نظر فرهنگ، غنی و از لحاظ مناظر، بکر و دست نخورده اند.
روستاگردی چندین مزیت برای گردشگران، روستاییان، جامعه و دولت به همراه دارد. تحمیل هزینه کم به گردشگران، درآمدزایی برای روستاییان و کاهش بار اشتغال برای دولت و جامعه، بخشی از مزایای این صنعت است و در واقع این جمله ساده ترین، خصوصیت این صنعت را بیان می کند.
ویژگی گردشگری روستایی این است که روستاییان می توانند با توسعه این صنعت، به رونق اقتصادی برسند و از سوی دیگر روستایشان آباد و به محلی برای درآمد پایدار تبدیل شود.
مناظر روستاها معمولا بکر و دست نخورده است، اما جدای از این مناظر، فرهنگ و آداب و رسوم آنان نیز چنین وضعیتی دارد. صنایع دستی این مناطق آمیختگی خاصی با گذشته و حال دارد. ادغام هنر گذشته و کنونی صنایع دستی این مناطق را جذاب تر کرده و از این رو گردشگر و مسافر می تواند کالاهای دست اول، ارزان و مطمئن از روستاییان خریداری کند.
گردشگران همچنین می توانند با انواع صنایع دستی و حتی شیوه تولید آن آشنا شوند که همه اینها می تواند برای آنان سفری جذاب و دیدنی رقم بزند که تفریح و آشنایی با هنرها نیز می تواند در کنار آن وجود داشته باشد.
اگر گردشگری به همراه خانواده خود به این مناطق سفر کند، این سفر می تواند خیلی برای فرزندان آنان آموزنده باشد. آشنایی با کشاورزان و ساکنان روستا که معمولا با فرهنگ و آداب و رسوم بکر و خاصی برخورد می کنند، دنیایی از مهربانی را به گردشگران تقدیم می کند و در پایان سفر خاطره انگیزی برای هر شخصی رقم می زند.
اما گردشگری روستایی با تمام خصوصیاتی که از آن بهره مند است، یک اهمیت مهم و ممتاز دیگری نیز دارد و آن ایجاد اشتغال و کار در روستا است.
در سال های اخیر خیلی از فرزندان روستاییان برای کار و اشتغال عازم شهرها شدند که این مساله نه تنها روستا را خالی از سکنه کرده بلکه تاثیرات زیانباری در تولید، نیروی کار و کیفیت محصولات بوجود آورده است.
این مهاجرت ها چندین زیان برای جامعه روستایی و شهری به همراه داشته که مهمترین آن را می توان دور شدن روستایی از روستا، خسارات به تولید روستایی و حاشیه نشینی و همچنین ایجاد شغل های کاذب تا سایر آسیب های اجتماعی مثل اعتیاد، بزهکاری و … برشمرد.
دلیل بسیاری از مهاجرت ها، بیکاری است در حالیکه با اندکی همت و تفکر می توان در روستاها برای روستایی، کار و شغل ایجاد کرد که یکی از آنها گسترش روستاگردی و یا گردشگری روستایی است.
بطور مثال در بحث صنایع دستی، روستاهای ایران از ظرفیت های بالقوه برخوردارند و نیروی انسانی جوان و مستعد نیز پتانسیل دیگر این برنامه است که می توانند با سکونت در روستاها به تولید این صنایع بپردازند.
در همین روستاها و یا سایر روستاها، ظرفیت های دیگری نیز برای رونق اقتصادی وجود دارد برای مثال خیلی از روستاهای شمال و جنوب کشور و همچنین روستاهای همجوار رودخانه ها و دریاچه ها فرصت هایی برای قایقرانی، شکار، ماجراجویی، گردشگری تاریخی، فرهنگی و مزرعه دارند که همه در جای خود می تواند به رونق روستا کمک کند.
روستاهای ما همچنین سرشار از فرهنگ ها، آداب و رسوم، جشن ها، تنوع اقلیمی، مناظر طبیعی، تاریخی، سکونت گاه های بکر هستند که هریک از آنها می تواند برای گردشگران دیدنی و جالب باشد.
انواع بازی ها و جشن های دیدنی و جذاب در روستاها وجود دارد که حتی برای شهرهای همین مناطق نیز ناشناخته است. خیلی از گردشگران خارجی بخاطر همین رسم و رسومات به کشورهای مختلف سفر می کنند در حالیکه نوع اجرای این بازی ها و جشن ها در روستاهای ایران خیلی غنی تر از سایر ملل در جریان است.
چادرزدن در مزارع، دو چرخه سواری، قدم زدن در روستا و اسب سواری از دیگر فرصت ها و امکاناتی است که می توان آن را در روستا برای گردشگران و مسافران ایجاد کرد تا از این طریق گردشگران با حضور در روستاها، به رونق اقتصادی روستا کمک کنند.
غداهای محلی از جمله بضاعت های گردشگری روستاها است که گردشگران و مسافران با سفر به یکی از این روستاها با شیوه تهیه این غذاها آشنا می شوند. درخصوص اهمیت این غذاها به این مطلب بسنده می کنم که اکنون در بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا جشنواره های مختلف غذا برگزار می شود که سالانه شمار زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند.
غذاهای محلی روستاهای ایران در مقابل غذاهای این کشورها بسیار متنوع تر، کیفی تر و جذاب تر است، از این رو برگزاری این جشنواره ها در روستاهای ما بسیار دیدنی تر از سایر نقاط جهان خواهد بود.
بنابر این یکی از راه های توسعه گردشگری در این مناطق می تواند استفاده از این ظرفیت ها باشد.
رونق اقتصاد روستا یعنی وضع روستاییان از نظر اقتصادی به حد قابل قبول برسد و در این صورت جوانان روستایی هرگز برای کار و اشتغال به شهرها عزیمت نکنند.
برای رونق گردشگری در روستا نیاز به تهیه زیرساخت های گردشگری است. برای این منظور در ابتدا باید راه ها و جاده های مناسب برای تردد گردشگران و مسافران فراهم کنیم تا آنان به راحتی دراین مناطق رفت و آمد کنند.
راه اندازی اماکن تفریحی، احداث اقامتگاه ها و مهمانخانه ها که روستاییان بتوانند در این زمینه نقش اساسی ایفا کنند باید در برنامه ها مورد توجه قرار گیرد. در این زمینه باید با اعطای وام های مختلف و کم بهره روستاییان را در احداث این مکان ها کمک کرد.
استفاده از وسایل نقلیه نو و مدرن از دیگر لازمات صنعت گردشگری است که باید در این زمینه به آن توجه کرد. در اداره اقامتگاه ها و همچنین حمل و نقل می توان از روستاییان استفاده کرد که بخشی از اشتغال و بیکاری جامعه روستایی را برطرف خواهد کرد.
روستاگردی همچنین فرصتی برای روستاییان مهیا می کند که با فرهنگ ها و آداب و رسوم سایر مردم و ملل آشنا شوند که این موضوع تجربیات روستاییان به ویژه جوانان و دانش آموزان روستایی را افزایش می دهد.
به هر روی نسخه روستاگردی و گردشگری روستایی پتانسیل های زیادی برای رونق اقتصادی در روستاها برخوردار است که باید از آن در رفع مشکلات این بخش از جامعه به درستی بهره گیری کرد. در واقع روستاگردی حائز منافع چندجانبه ای است که بیشترین منفعت آن به روستاییان و گردشگران می رسد.
نسخه گردشگری روستایی، به اشتغال روستاییان ختم می شود از این رو هر چقدر در این زمینه سرمایه گذاری شود و دستگاه های ذیربط در تهیه زیر ساخت های گردشگری مانند راه، محل اقامت و وسیله نقلیه تلاش کنند به همان نسبت جامعه روستایی با توسعه روبرو می شود و دستیابی به چنین نقطه ای نیز، به این معنی است که روستاییان در روستا ماندگار خواهند شد و تولیدات ملی و محلی روستاییان نیز همچنان به حیات خود ادامه می دهد.
منبع: خبرگزاری ایرنا
