توسعه پایدار فرآیندی است برای بدست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجود دارد. توسعه پایدار در کنار رشد اقتصادی و توسعه بشری در یک جامعه یا یک اقتصاد توسعه یافته، سعی در تحصیل توسعه مستمر، ورای توسعه اقتصادی دارد.
توسعه پایدار فرآیند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاری ها، سمت گیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. این پایداری می تواند چهار جنبه داشته باشد: پایداری در منابع طبیعی، پایدرای سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی در حقیقت توسعه پایدار به جنبه های زیست محیطی، جنبه های اجتماعی و اقتصادی توجه می کند و محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط زیست است. از طرفی رشد صنعت گردشگری تاثیرات چند جانبه‌ای (تاثیرات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی محیطی) در کشورها به دنبال دارد.
هر جایی آفرود یا به اصطلاح بیراهه نوردی نکنیم! نسبت به طبیعت حساس باشیم. طبیعت ایران بسیار شکننده شده و توجه همه ما را طلب می کند.
1. رد چرخ خودرو باعث کوبیده شدن خاک می شود و عملا خاکی که چرخ خودرو از روی آن عبور کرده باشد نسبت به خاک مجاور قابلیت رشد گیاه را از دست می دهد! به همین دلیل است که در مناطق مختلف که راه خاکی وجود دارد شما بر روی رد خودرو هیچ گیاهی نمی بینید.
2. از رد دیگران استفاده کنیم. طبیعت رو خط خطی نکنیم. مسلم بدانیم یک راه در یک منطقه بکر هم زیباتر است و هم آسیب کمتری به طبیعت وارد می شود.
3. بسیاری از مناطق سرسبز کوهستانی مراتع حیات وحش هستند و تخریب آن ها با رد خودرو باعث نابودی زیستگاه آن ها می شود.
4. از روی بوته ها، درختچه ها و گل ها عبور نکنیم. چه بسا لانه بسیاری از جانوران باشند.
5. از هر تپه و کوهی با خودرو بالا نرویم. بعضی آثار طبیعی مثل چشمه دیو، آسیاب لار و … قرن ها و شاید هزاران سال طول کشیده تا تشکیل شوند و بالا رفتن از آن ها با خودرو باعث تخریب و بد منظر شدن شان می شود. بالا رفتن از هر تپه و کوهی نه تنها افتخار نیست بلکه نشان دهنده بی توجهی ما به طبیعت است. شاید سال ها طول بکشد تا رد یک خودرو در طبیعت از بین برود!
6. بعضی مناطق زیستگاه حیات وحش است و صدای خودرو باعث ترس آن ها می شود. چه بسا این ترس باعث بشود که آن ها تصمیم به تغییر زیستگاه شان بگیرند و در این راه یا جانشان را از دست بدهند و یا شکار بشوند. کمی پیاده روی هم برای سلامتی بهتر است هم نشان دهنده فهم بالای ما و احترام به طبیعت است.
7. حتی الامکان با خودرو وارد رودخانه ها نشویم. وارد شدن خودرو به رودخانه باعث آغشته شدن آب به روغن، گریس و سایر مشتقات نفتی که در خودرو استفاده شده است خواهد شد و علاوه بر آلوده کردن آب شرب انسان و حیوان به خودرو نیز آسیب می رساند.
8. هنگام شب صدای موزیک خودرو را بلند نکنیم. صداهای ناهنجار در طبیعت باعث ترس حیات وحش می شود. لذتی که سکوت شب های طبیعت به شما می دهد را با هیچ چیز عوض نخواهید کرد. تا حالا فکر کرده اید چرا در کویر مرنجاب حیات وحشی وجود ندارد؟ این منطقه در سال های نه چندان دور یکی از مناسب ترین زیستگاه های کویر مرکزی ایران بوده که به دلیل همین رفتارها، بسیاری از حیات وحش، آن منطقه را ترک کرده و یا از بین رفته اند.
9. زیستگاه های طبیعی ایران به صورت جزیره ای هستند. به این معنی که یک زیستگاه به وسیله شهرها و روستاها محاصره شده و عملا ارتباطی بین زیستگاه ها وجود ندارد. اگر جانوری قصد تغییر زیستگاهش را داشته باشد لزوما باید از میان جوامع انسانی عبور کند. این یکی از دلایلی هست که هر از چند گاهی یک پلنگ جان خودش را در جاده ها و یا روستاها از دست می دهد.
10. حداکثر با 5 خودرو به طبیعت برویم. بیش از این هم باعث تخریب طبیعت و هم باعث ترس حیات وحش خواهیم شد.
11. زباله هایی که در طبیعت تولید می کنیم را پس از جمع آوری در کیسه های زباله در روستاها رها نکنیم. آن ها را با خودمان به شهرهای بزرگ برگردانیم. روستاییان یا زباله ها را در طبیعت رها می کنند و یا آن ها را می سوزانند و خود این عمل باعث تخریب محیط زیست می شود.
منبع: دنیای سفر
