گفتگو با ابوالفضل عرب مسوول کارگروه هیمالیانوردی هیات کوهنوردی استان تهران درباره کم و کیف برگزاری اردوهای هیمالیانوردی.
- کوهنوردی را از کجا آغاز کردید؟
من کوهنوردی را از شرکت صنایع هواپیمایی ایران شروع کردم و در حین کوه رفتن در کلاس ها و دوره های مرتبط با کوهنوردی شرکت کردم تا از لحاظ دانش و علم کوهنوردی بتوانم به اندوخته هایم بیافزایم، در سال 90 با شرکت در اردوهای هیمالیانوردی با هیئت کوهنوردی تهران آشنا شدم که با حضور در دو دوره از اردوهای هیمالیانوردی استان توانستم با قرارگیری در تیم منتخب هیمالیانوردی استان تهران در سال 91 به کشور پاکستان برای صعود قله مومهیل سار به ارتفاع 7343 متر که اولین تلاش کوهنوردان ایرانی برای صعود این قله بود اعزام شوم و همچنین در سال 94 نیز به همراه تیم منتخب هیمالیانوردی استان موفق به صعود قله 7546 متری موستاق آتا در کشور چین شدم و از نیمه دوم سال 95 به عنوان مسئول کارگروه هیمالیانوردی و صعودهای بلند هیئت کوهنوردی استان تهران مشغول به فعالیت هستم.
- امسال نیز این اردوها در حال برگزاری است؟
بنده به شخصه معتقد هستم که برگزاری این اردوها و اعزام تیم ها می بایست در باشگاه های کوهنوردی استان انجام شود و هیئت کوهنوردی استان نقش حمایتی داشته باشد ولی با توجه به شرایط موجود در باشگاه های کوهنوردی ما در استان و اینکه اعزام تیم ها به برنامه های برون مرزی هزینه های مالی زیادی را شامل می شود و مهم ترین اصل در اعزام تیم ها مسئله مالی است، متاسفانه باشگاه های کوهنوردی به دلیل عدم درآمدزایی و نداشتن بودجه و پشتیبانی مالی کافی قادر به انجام این گونه فعالیت ها نیستند و با توجه به این موضوع هیئت کوهنوردی استان تهران می تواند نقش محوریتی در این زمینه داشته باشد و با حضور خود باشگاه ها و پتانسیل خوبی که هم از لحاظ داشتن کوهنوردان مستعد و با انگیزه و هم از لحاظ داشتن مربیان و کوهنوردان با تجربه وجود دارد می تواند در جهت رشد و ارتقاء این گونه فعالیت ها گام بردارد.
در ابتدای پذیرفتن مسئولیت کارگروه، جلسه های هم اندیشی و مشاوره ای با پیشکسوتان، هیمالیانوردان با تجربه و همچنین مسئولین باشگاه های استان داشتیم تا بتوانیم از نقطه نظرات و پیشنهادات آنها در خصوص کارگروه هیمالیانوردی و برنامه های پیش رو آگاه شویم، با توجه به مسئولیت بنده و شناختی که به واسطه حضور در این اردوها در سال های قبل داشتم با نقاط قوت و ضعف اردوهای هیمالیانوردی آشنا بودم و مشاوره هایی که از کوهنوردان باسابقه در این عرصه گرفته بودیم برآن شدیم تا تمرکز خود را بر روی مهم ترین اصل در فعالیت های برون مرزی یعنی آموزش داشته باشیم و در نهایت جهت آموزش کوهنوردان اردوهایی را تحت عنوان “کارگاه ها و اردوهای آموزشی و استعدادیابی هیمالیانوردی” طراحی و برنامه ریزی کردیم.
در اواسط پائیز 95 فراخوان این اردوها را جهت ثبت نام کوهنوردان به باشگاه های استان ابلاغ کردیم که در مجموع حدود 90 نفر آقا و خانم ثبت نام کردند که به جز چند نفر بقیه کارآموزان سابقه هیچگونه برنامه برون مرزی نداشتند و این موضوع برای ما خیلی مطلوب بود چون می توانستیم با آموزش های لازم نسل جدیدی از کوهنوردانی که تمایل دارند در فعالیت های هیمالیانوردی و برون مرزی گام بردارند را به جامعه کوهنوردی استان و کشور معرفی کنیم و یکی از اهداف و چشم اندازهای ما و انتظاری که از این کوهنوردان داریم این است که تجربیات و آموزش های کسب شده خود از این کارگاه ها و اردوها را به باشگاه ها و دیگر همنوردان خود منتقل کنند و در کارهای تشکیلاتی و اجرای برنامه های باشگاهی خود حضور پررنگ تری داشته باشند. پس از ثبت نام تا انتهای سال کارگاه ها و اردوهای تئوری و عملی طبق برنامه ریزی قبلی برگزار شد، از مهم ترین تغییرات بوجود آمده در اردوهای سال 95 نسبت به اردوهای سال قبل می توان به عنوان آن اشاره کرد.
اردوهای سال های قبل تحت عنوان اردوهای آموزشی و انتخابی برگزار می شد، در سال 95 هدف اصلی ما آموزش کارآموزان هیمالیانوردی بود و به خاطر همین موضوع با حذف عنوان انتخابی خواستیم با ایجاد شرایط آموزشی مساعد و دور از هرگونه فضای رقابتی و استرس زای انتخابی تمرکز بیشتری بر روی آموزش داشته باشیم و مهم ترین فاکتور و عامل سنجش در مجاز بودن کارآموزان در حضور در کارگاه ها و اردوهای برگزار شده در طول سال مسئله حضور و غیاب و نظم و انضباط بود.
به نظر بنده پایه و اساس فعالیت های برون مرزی، هیمالیانوردی و صعودهای بلند آموزش است، دیگر تمایز بوجود آمده در برگزاری اردوهای سال 95 نداشتن محدودیت سنی برای ثبت نام بود چون در سال های قبل این اردوها در رده سنی امید برگزار می شد و ما با قرار ندادن محدودیت سنی در ثبت نام کارآموزان خواستیم فضایی برای کوهنوردانی که تا کنون فرصت حضور در این گونه اردوها را به واسطه محدودیت هایی که طی سال های گذشته وجود داشت را فراهم کنیم تا بتوانند آموزش های مورد نیاز را کسب کنند.
در مسیر طراحی و برنامه ریزی اردوها و با توجه به فضای کوهنوردی در دنیای امروزی و عصر تکنولوژی ما نیازمند این بودیم تا در کارگاه ها و اردوهای آموزشی و استعدادیابی هیمالیانوردی به مسائلی که تا کنون به آن توجه نشده بود و دارای اهمیت بود بیشتر توجه کنیم که به طور مختصر می توان به چند مورد از آنها اشاره کرد.
به طور مثال می توان به برگزاری کارگاه آموزشی مستندسازی در هیمالیانوردی و صعودهای بلند با هدف آشنایی کارآموزان هیمالیانوردی با هنر و تکنیک های عکاسی، فیلمبرداری و مستندسازی در برنامه های برون مرزی و ارتفاعات بلند و کارگاه آشنایی با اصول جذب اسپانسر و منابع مالی در برنامه های برون مرزی با هدف آشنایی کارآموزان با روش ها و راهکارهای جذب اسپانسرینگ و پروپوزال نویسی طرح صعود برای ارائه به اسپانسر و همچنین کارگاه آموزشی اصول سرپرستی در هیمالیانوردی و صعودهای بلند با هدف آشنایی کارآموزان با مدیریت و رهبری و نقش آن در صعودهای بلند اشاره کرد.
کارگاه ها و اردوهای استعدادیابی و آموزشی هیمالیانوردی استان تهران به صورت تئوری و عملی در طول سال برگزار شد و در سال جدید نیز ادامه خواهد داشت و سعی بر آن شد تا در برگزاری آن ها از مدرسین و مربیانی استفاده شود که علاوه بر تسلط بر فرآیند آموزش، خود نیز دارای تجربه فعالیت های هیمالیانوردی و برون مرزی باشند تا بتوانند با شناخت و دانش و درک کافی از فضای موجود در هیمالیانوردی به آموزش کارآموزان بپردازند.
- در حال حاضر توجه به محیط زیست فراگیر شده است، کارگروه چه فعالیت هایی در این امر در برگزاری اردوها داشته است، به طوری که دغدغه حفظ محیط زیست به کارآموزان آموزش داده شده باشد؟
امروزه در سراسر جهان، کره زمین و محیط زیست مظلوم و مورد بی مهری واقع شده است و با توجه به این موضوع ما خواستیم قدمی در این زمینه حتی کوچک بر داریم و شعار “کاغذ کمتر، درخت بیشتر، آسمان آبی تر” را تعریف و سرلوحه کار خود در طول برگزاری اردوها قرار دادیم شعاری که فقط جنبه حرف نداشته باشد و عملیاتی باشد از همین رو با استفاده از تکنولوژی امروزی و فضای مجازی از ابتدای کار فراخوان، ثبت نام و دیگر امور اجرایی کارگروه را تا به امروز به صورت اتوماسیون و بدون استفاده از کاغذ انجام دادیم تا بتوانیم استفاده از کاغذ را به حداقل ممکن برسانیم و دیگر کاری که در این زمینه در طول اردوها انجام شد کاشت چندین نهال درخت در روز درختکاری توسط کارآموزان هیمالیانوردی بود.
کوهنوردی از ورزش هایی است که ورزشکار و کوهنورد با طبیعت مستقیما در تماس است و کوهنوردان این دغدغه ها رو به خوبی لمس می کنند و می توانند در این زمینه تاثیرگذار باشند و از همین کوهنوردان که شهروندان شهرها و روستاها نیز هستند این فرهنگ می تواند به کل جامعه اشاعه پیدا کند و وظیفه هر شهروندی است که حامی و اشاعه دهنده فرهنگ حفاظت از محیط زیست باشد. ما باید در فعالیت ها و مصارف روزانه طوری رفتار کنیم که کمترین آسیب را به درختان، جنگل و محیط زیست وارد کنیم تا بتوانیم امانت دار خوبی برای محیط زیست که متعلق به آیندگان است باشیم.
- در خصوص مشکلات و موانع بر سر راه هیمالیانوردی در کشور ایران توضیحاتی بفرمایید.
یکی از اساسی ترین و مهم ترین دغدغه های هیمالیانوردی و صعودهای برون مرزی بحث منابع مالی است البته قبل از آن نباید از مسئله آموزش غافل شویم. کوهنوردانی که در این حوزه فعالیت می کنند اکثرا بخش زیادی از هزینه ها را از بودجه شخصی خود تامین می کنند، ورزش کوهنوردی ورزشی است که رقابت در آن معنایی ندارد و جای آن را رفاقت و همدلی گرفته است و این ورزش برد تبلیغاتی خوبی ندارد و در مقایسه با ورزش هایی نظیر فوتبال، والیبال، کشتی و … این ورزش جایگاه مناسبی در رسانه ها ندارد. باید جایگاه و اهمیت این ورزش بالاتر رود و اگر فضای تبلیغاتی و حمایت های بیشتری در اختیار کوهنوردان قرار گیرد، منابع مالی و اسپانسر ها بهتر استقبال می کنند و بیشتر کمک خواهند کرد.
حرف آخر اینکه کارگروه هیمالیانوردی استان در نیمه دوم سال 95 در مجموع 15 کارگاه و اردوی آموزشی برگزار کرد که در همین جا مراتب تقدیر و تشکر را از همکارانم در کارگروه هیمالیانوردی و مدرسین و مربیانی که برگزاری این کارگاه ها و اردوها تا کنون حاصل تلاش دلسوزانه این عزیزان بوده است را دارم. در ادامه تشکر می کنم از آقای رمضانی ریاست هیئت و کارگروه های هیئت کوهنوردی و مجموعه فدراسیون کوهنوردی و همچنین ازمجموعه هیئت ها و باشگاه های کوهنوردی استان و کارآموزان هیمالیانوردی که همراه ما بودند. امیدوارم در ادامه اردوها از ابتدای سال 1396، طوری گام برداریم تا بتوانیم به اهداف و چشم اندازهایی که ترسیم کرده بودیم برسیم و نقش مهم و اثربخشی در این بخش برای جامعه کوهنوردی داشته باشیم.
