ایرباس A380، هواپیمای مسافربری پهن پیکر و چهار موتوره است که شرکت چند ملیتی ایرباس آن را طراحی کرده است و می سازد. Airbus A380، بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان است که در رقابت با بوئینگ 747 برای فتح بازار پروازهای بلندمدت و پرمسافر، ساخته شد.
ساخت ایرباس A380 در سال 1996 شروع و نخستین پرواز آن در سال 2005 به صورت آزمایشی در تولوز فرانسه انجام شد. اولین پرواز تجاری این هواپیما در سال 2007 از سنگاپور به مقصد سیدنی و برای شرکت هواپیمایی سنگاپور صورت گرفت.
Airbus A380، توانایی بالا در جابجایی تعداد زیادی از مسافران را دارد و کاربرد اصلی آن انجام پرواز در مسافت های طولانی است. تعداد صندلی آن در مدل استاندارد با چهار کلاس مسافربری، بالغ بر 544 نفر است و در مدل هایی که تنها دارای یک کلاس اند، امکان جابجایی 853 مسافر را دارد.
ایرباس A380 برای نشست و برخاست به باند پرواز پهن نیاز دارد و بنابراین فرودگاه های بزرگ، پهنای باندهای پرواز خود را باید تا حدی افزایش دهند که دو هواپیمای A380 بتوانند از کنار یکدیگر عبور نمایند. همچنین دالان های عبور مسافر و بار باید افزایش یابد تا تعداد زیاد مسافران A380 و بار آن ها جابجا شود. انجام این تغییرات البته ساده نیست و فرودگاه ها مجبور به سرمایه گذاری کلانی می شوند. فرودگاه امام خمینی تهران (IKA)، در مهرماه 1393 توانست چهل و دومین فرودگاه دنیا در پذیرش این هواپیما باشد.
شرکت هواپیمایی ایران ایر (IranAir) نیز در جریان سفر حسن روحانی، ریاست جمهوری به فرانسه سفارش 12 فروند هواپیمای A380 را به شرکت ایرباس داد که قرار است حداکثر تا سال 2019 وارد کشور شوند.
ایرباس دستاورد رقابت دو شرکت ایرباس و بوئینگ در ساخت هواپیماهای پهن پیکر و دوربرد است؛ رقابتی که در نهایت به سود ایرباس تمام شد و بوئینگ عرصه را به رقیب واگذار کرد. در این رقابت کاهش هزینه های عملیاتی، افزایش ظرفیت مسافر، کاهش مصرف سوخت، استفاده از فناوری های جدید در ساخت مواد، پیشرانه های مدرن و کاهش هزینه های نگهداری مورد توجه جدی قرار گرفت.
هواپیمای A380 دارای کابین خلبان شیشه ای است. اندازه صفحه های نمایش اطلاعات آن بین 15 تا 20 سانتی متر است. ابزار ناوبری آن تمام اتوماتیک اند و کابین خلبان دارای دوربین نمایش هواپیما از بیرون، صفحه کلید و سیستم پیشرفته ناوبری و جهت یابی است.
قسمت درونی A380 دارای یک پیکربندی معمول جهت صندلی های مسافران است. دو طبقه بالایی جهت مسافران و طبقه زیرین، جهت جاگذاری اسباب و اثاثیه درنظر گرفته شده است. در این هواپیما همچنین مکان هایی خاصی برای استراحت، خواب، خرید و تفریح پیش بینی شده است؛ هر چند که شرکت های هواپیمایی، به دلائل اقتصادی، وجود چنین مکان هایی را نپذیرفته اند.
کابین و قسمت های کنترل پرواز A380 شباهت زیادی به مدل های قبل از خود دارد؛ بنابراین خلبانان مدل های قبلی ایرباس، با اندکی آموزش، به راحتی می توانند درون کابین هواپیمای جدید ایرباس قدم بگذارند. همچنین کابین هدایت هواپیما، در مکانی بین طبقه فوقانی و طبقه اصلی در ارتفاعی قرار گرفته که برای خلبانان، قابل قیاس با هواپیماهای کوچکتر است.
ارابه فرود این هواپیما شامل 22 چرخ است و هواپیما می تواند دور 180 درجه ای را در مسافتی که در محدوده استاندارد فرودگاه ها قرار دارد، انجام دهد. زمان بارگیری کامل در فرودگاه شامل پیاده کردن مسافران، تمیز کردن محیط داخلی هواپیما، سرویس های دیگر و سوار کردن مسافران برای پرواز بعدی حداقل 90 دقیقه به طول می انجامد.
فاصله نوک دو بال: 79.75 متر
طول هواپیما: 72.72 متر
ارتفاع هواپیما: 24.09 متر
ظرفیت حمل مسافر: 544 نفر در چهار کلاس و 853 نفر در یک کلاس
بیشینه سرعت: 1061 کیلومتر بر ساعت
برد پرواز: 15200 کیلومتر
حداکثر ظرفیت سوخت: 320 هزار لیتر
خدمه: دو نفر، یک خلبان و یک کمک خلبان
قیمت تخمینی: 350 میلیون دلار
حداکثر وزن برای برخاستن: 575 هزار کیلوگرم
حداکثر ارتفاع پرواز: 13100 متر
