سفر به ارتفاعات الله اکبر و دیدار از پله های نادری درگز

باور کنید خیلی عالی بود. سفر این هفته مان به ارتفاعات کوه الله اکبر را می گویم! بازدید از پله های تاریخی نادرشاه، و طبیعت فوق العاده جالب مکانی بنام امام قنبر که در روستای داغدار درگز واقع شده است در برنامه طبیعتگردی ما قرار داشت که در کل خیلی خوش گذشت. برادرم خیلی مشتاق بود تا توی این برنامه شرکت کنیم، درست همانند من که عاشق این منطقه و در کل جای جای شهرستان درگز و برنامه کوهنوردی و طبیعتگردی هستم.

همه کسانی که برای شرکت در برنامه ثبت نام کرده بودند ساعت 6 صبح جلوی باغ ملی آماده بودند. برنامه توسط گروه یاران و به سرپرستی آقای زیبایی برگزار می شد. پس از آنکه همگی رسیدند سوار مینی بوس شدیم و به سمت کبکان (مرکز دهستان میانکوه) حرکت کردیم. زمانی که به آنجا رسیدیم جلوی پادگان نیروی هوایی کبکان که ابتدای پیچ های معروف الله اکبر محسوب می شود پیاده شده و آماده حرکت شدیم. با ده دقیقه کوهپیمایی به پله های نادری رسیدیم. خودم که بومی منطقه هستم و سال های سال اینجا زندگی کرده و به تعداد موهای سرم از کنار پله های نادر عبور کرده بودم تاکنون پله های نادرشاه را به درستی ندیده بودم. راستش برای خودم متاسف شدم، چون نسبت به یکی از آثار باستانی ایران بی تفاوت بوده ام و برایم جذابیتی نداشت ولی حالا …! به خودم می بالم که نادرشاه اهل همین نزدیکی ها و همزبانم بوده است.

در فاصله 90 کیلومتری جاده قدیم درگز به قوچان در 4 کیلومتری شرق روستان کپکان در دامنه جنوبی کوه الله اکبر عارضه سنگی به چشم می خورد که در بین اهالی موسوم به هزار پله نادری است. در دامنه جنوبی الله اکبر دره ایی باریکی از کماس جدا می شود. در این دره روستاهایی قرار دارد. راه از میان این دره می گذرد. از دوراهی امامقلی تا ابتدای گردنه و پلکان نادری، روستاهای اینچه ساوبلاغ، اینچه کیکانلو، آقمزار، خارانلو، گپی و کپکان و تأسیسات پایگاه نظامی بر سر راه قرار دارند. در جنوب کپکان دره ای حاصلخیز قرار دارد که با امتداد به سمت جنوب و قوچان راه مالرو قوچان به درگز را پس از بریدن کوههای هزار مسجد، در کپکان بر گردنه الله اکبر متصل می کند و هم اکنون روستاهای کلاته گلستان، دربند قشلاق و دربند ییلاق در میان این دره قرار دارد. دامنه شمالی کوه الله اکبر به دشت درگز منتهی می شود.

پلکان نادری عارضه ایی سنگی است که از ارتفاع 500 متری کوههای الله اکبر آغاز شده و به طول تقریبی یک کیلومتر پس از چند پیج و تاب در امتداد جاده به فاصله 800 متری خط الرأس کوه پایان می یابد. این پلکان حدود 1000 متر طول دارد و عرض هر پله بین 2 تا 3 متر در نوسان است. ارتفاع هر پله در حدود 10 تا 20 سانتیمتر است و کف آن 70 تا 100 سانتیمتر است. تعداد پله ها 1100 عدد است. پلکان بر روی یک تخته سنگ یکپارچه از جنس سنگهای کف رودخانه ایی به صورت ممتد و بدون بریدگی شکل گرفته است. در عارضه طبیعی دیگر در امتداد غرب و شرقی پلکان را محصور کرده است. یک آبرفت باریک در جبهه شرقی دیوار با ارتفاع متوسط دو متر واقع شده که در پشت این دیواره سنگی دره ایی عمیق قرار دارد. کاربرد این پلکان دقیقا مشخص نشده است ولی راجع به آن نظرات مختلفی ابراز شده است برخی می گویند این پلکان برای چابک سازی و تمرین اسبهای سواره نظام نادرشاه ساخته شده و برخی آن را راهی جهت ارتباط به دشت درگز از طریق گردنه الله اکبر که در زمستانها بسیار صعب العبور بوده است و این پلکان از لغزش سواران سپاه در یخبندان جلوگیری می کرده است.

از بالا به پایین که پله ها طی می شوند پس از پیمودن حدود 500 متر در سمت راست پلکان که نوعی حصار سنگ سراسری در موازات پلکان را تشکیل می دهد در داخل سه قاب متصل به هم شامل یک قاب میانی نسبتا بزرگ که به شکل محراب است و دو قاب کوچک در طرفین کتیبه ایی به چشم می خورد که نوشته های آن بر اثر فرسایش محو شده اند اما با این حال با اندکی دقت می توان بعضی از کلمات متن را قرائت کرد ولی قرائت کل متن کتیبه نیاز به شیوه های خاص کتیبه خوانی دارد.

هوا هم خیلی سرد بود و من که آدم سرد مزاجی هستم حسابی خودمو پیچونده بودم. ولی همراهی با برادرم که همیشه گرما و شور و حرارت خاصی دارد باعث نشد که از این سفر لذت نبرم. با رسیدن به ارتفاعات بالای الله اکبر، دشت و شهر درگز بخوبی نمایان شد. بساط صبحانه را چیدیم و مشغول خوردن شدیم که در این هنگام بارانی هم شروع به باریدن گرفت. کمی خیس شدیم ولی با آتشی که روشن کرده بودیم همگی خودشان را خشک کرده و پس از بازدید از سنگرهای نظامی که در زمان شاه توسط آمریکایی ها ساخته شده بودند به سمت پایین دره و بسوی امام قنبر راهمان را ادامه دادیم.

درختان ارس در منطقه بسیارند. الله اکبر در بین پارک ملی تندوره و رشته کوه کماس واقع شده است. جاده قدیمی درگز و پیچ های بسیار آن هنوز هم پر رفت و آمد است چرا که روستاهای منطقه میانکوه پر جمعیت هستند و جدای از آن عشایر نیز از این جاده استفاده می کنند. این جاده از دامنه های الله اکبر در سمت دهستان میانکوه و بالاترین نقاط الله اکبر گذشته و دوباره به سمت دشت درگز سرازیر می شود.

ساعت 13:30 به محل مورد نظر رسیدیم. در امام قنبر چشمه آب گرمی وجود دارد که بر طبق شنیده های من برای آب درمانی بسیار خوب است و بسیاری از مردم برای رفع ناخوشی و بیماری هایشان به این منطقه سفر می کنند تا در آن آب تنی کنند. قرار داشتن در میانه های دی ماه هم باعث نشد بچه ها از شنا کردن و آب تنی صرف نظر کنند. من نیز برای چند دقیقه داخل آب شدم و یکی دو تا شیرجه لاکپشتی زدم.

پس از شنا، چای آنخ دم کرده و سر کشیدیم که فوق العاده چسبید. ناهار را هم صرف کرده و سپس راه برگشت را در پیش گرفتیم. مینی بوس برای برگشت تیم به روستای داغدار آمده بود. در مسیر بازگشت متاسفانه یکی از افراد که سابقه تشنج داشت دچار مشکل شد و بهمراه یکی از دوستانش در درگز از ما جدا شدند تا پس از مداوا به قوچان برگردند. خوشبختانه مشکلش رفع شد و همگی به سلامت به منزل بازگشتیم.