امروز (سیزدهم تیر) سالروز حماسه باستانی تعیین مرز ایران توسط آرش کمانگیر است. نام آرش برای اولین بار در اوستا و به معنای تابان و درخشان و کسی که بازوان قوی دارد ذکر شده است.
احسان قبول در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: از داستان آرش کمانگیر در کتاب “آثار الباقیه” ابوریحان بیرونی با نام جشن تیرگان یاد شده است که در طی حمله افراسیاب پادشاه توران به ایران آرش بر فراز کوه دماوند رفته و با تیری که اسفندیار مزد در اختیار او قرار می دهد تا رود جیحون تیر را پرتاب می کند و مرز ایران و توران را مشخص می کند.
او درباره اینکه چگونه می توانیم از داستان آرش بهره ببریم بیان کرد: یکی از بحث های ادبیات کاربردی این است که چگونه می توانیم اسطوره ها و مفاهیم باستانی را برای زندگی امروز کارآمد کنیم و به همین دلیل داستان آرش که یکی از حماسه های بزرگ است باید در ابعاد فردی، اجتماعی و الهی بررسی شود.
دکتر قبول ادامه داد: در ابعاد فردی آرش شخصیتی بااخلاص، صلح جو و وطن پرست است، در بعد اجتماعی از لحاظ داستان های حماسی نشان می دهد که تمدن و آیین ایران هیچ گاه نابود نخواهد شد و همیشه یک نیروی متافیزیکی ایران را نجات خواهد داد، که می توان به حمله اسکندر، حمله مغول، ظهور اسلام و استعمار انگلیس اشاره کرد و در بعد آیینی آرش یک شخصیت معتقد به آیین است و از این طریق از طرف اسفندیار مزد مورد لطف قرار می گیرد.
این استاد ادبیات درباره استفاده سیاستمداران از داستان آرش گفت: همیشه لازم نیست با جنگ به سوی دشمن پیش برویم و آرش که نماد جنگجوی صلح طلب است با روش خاص خود دشمن را شکست می دهد و نکته دیگر فدا کردن منافع جزء برای کل است که آرش حیات فردی خود را فدای منافع جمعی می کند و اگر در تقابل منافع فردی و جمعی منافع جمعی را در نظر بگیریم کشور وضعیت بهتری خواهد داشت.
او درباره نماد تیر آرش تصریح کرد: تقابل فرهنگ، تقابل نرم است و تیر آرش امروز به عنوان تیر فرهنگ و اندیشه است و توسعه ایران به واسطه فرهنگ و اندیشه آن است؛ به همین دلیل تا جایی که ادب و زبان فارسی بتواند توسعه پیدا کند مرزهای فرهنگی، علمی و دینی ایران توسعه پیدا می کند و ما نیز باید مراقب تیرهایی که امروزه از سمت افراسیاب ها می آیند و باعث محدود شدن مرزهای ایران می شوند، باشیم.
