حسین رضایی یکی از کوهنوردانی است که سال گذشته اقدام به صعود انفرادی و زمستانی به دماوند کرد. وی در این برنامه دچار سرمازدگی و یخ زدگی هر دو پا شد که متاسفانه منجر به از دست دادن بخش هایی از انگشتان هر دو پایش شد.
وی با شهامت اشتباهات خود را پذیرفت و جهت انتقال تجربه به دیگر کوهنوردان مشکلات خود را برای سایر کوهنوردان بازگو کرد و در نهایت با شرایط جدید تصمیم دارد به کوهنوردی خود ادامه دهد.
تعدادی از اشتباهات کوهنوردی از زبان حسین رضایی در ادامه می آید:
من به چند عامل جهت آسیب شناسی و انتقال تجربه به دیگران اشاره می کنم:
- غرور داشتم.
- کفش هایم مناسب نبود.
- کفش های نامناسب را که یخ زده بودند را گرم کردم و همان یخ تبدیل به رطوبت شد و رطوبت با سرمای شدید تبدیل به یخ زدگی شد.
کمی مایعات نیز خیلی مهم است. من در این چند روزی که دماوند بودم به جرات می توانم بگویم حتی یک لیتر آب نخوردم، یعنی نمی توانستم بخورم. وقتی توی آبعلی متوجه سرمازدگی پاهایم شدم حدود ساعته 12 ظهر بود و تا پیش دکتر مساعدیان برسم حدود ساعت 6 یا 7 بعد از ظهر شد و من توی این فاصله حدود 7 لیتر آب خوردم و این نشان دهنده نیاز شدید من به مایعات بود که اصلا متوجه نشدم و در طی برنامه به آن بی توجه بودم.
منبع: انجمن پزشکی کوهستان ایران
