این روزها شرایط زمستانی بر مناطق کوهستانی حکمفرما شده است. سرما در ارتفاعات بلند همراه با باد، شرایط ویژه بروز یخ زدگی اندام ها را فراهم می کند. یک بی احتیاطی ساده می تواند منجر به سرمازدگی و یخ زدگی اندام ها شود و در صورت بروز چنین شرایطی شاید فرد ماه ها و یا برای تمام عمر از از پرداختن به ورزش کوهنوردی محروم شود و یا از عوارض طولانی مدت آن رنج ببرد.
باید در چنین شرایطی (کوهنوردی در زمستان) قبل از اینکه دچار حادثه شویم با فراگیری اطلاعات لازم از آن پیشگیری کنیم. یکی از این پیشگیری ها داشتن یک کفش مناسب صعود در این فصل است. تجهیزات حرفه ای می تواند ما را در مقابل شرایط سخت زمستانی مقاوم کند.
یخ زدگی اندام ها اصطلاحی است که برای آسیب های ناشی از سرما یعنی دمای پایین تر از نقطه انجماد به کار می رود. شدت سرمازدگی اندام ها به درجه حرارت محیط، طول زمان در معرض قرار گرفتن و شدت وزش باد دارد. در این شرایط، رطوبت هوا هم یک عامل مهم است.
هرچه سرعت باد بیشتر باشد، احتمال سرمازدگی و یخ زدگی اندام ها بیشتر می شود. وقتی درجه حرارت محیط در آب و هوای بدون باد 10 درجه زیر صفر باشد، اگر باد با سرعت 10 متر بر ثانیه بوزد، درجه حرارت به 30 درجه زیر صفر می رسد. حالا شما توجه کنید در ارتفاعات بالا که سرعت باد بسیار بیشتر از این خواهد بود چه اثری می تواند روی کوهنورد داشته باشند.
علائم و نشانه های سرمازدگی
پوست موضع سفید و کرخت می شود، اگرچه فرد ممکن است متوجه نباشد که چه اتفاقی افتاده است.
معمولا درد سوزشی به طور موضعی و تدریجی ایجاد می شود، البته اگر سرما شدید باشد ممکن است این علامت ایجاد نشود، چراکه تمام حس موضع از بین رفته و بافت کاملا یخ زده می شود.
درمان فرد سرمازده
– به هر صورت ممکن سعی کنید از تماس بیشتر با سرما در امان باشید.
– قسمت سرما زده توسط گرمای بقیه قسمت های بدن گرم شود. دست گرم را می توان روی گونه یا بینی سرما زده قرار داد، دست سرما زده را می توان زیر بغل یا روی پوست شکم گذاشت. در شرایط بحرانی در محیطی امن پای سرمازده را می توان روی پوست شکم همنورد خود قرار داد.
– هرگز از برف برای ماساژ پوست و بافت یخ زده و سرمازده استفاده نشود.
– قسمت سرما زده را نباید روی آتش گرفت، زیرا حس پوست به علت سرمازدگی مختل شده است و بنابراین احتمال سوختگی وجود دارد.
وظایف سرپرست در هنگام سرمازدگی اعضای تیم
– فرد سرما زده را باید هرچه سریع تر به یک محل دور از سرما و باد (چادر یا پناهگاه) منتقل کنید.
– اگر مطمئن نیستید که بتوانید از محیط سرما خارج و دور شوید، پاهای سرمازده را گرم نکنید زیرا با پای سرمازده بدون احتمال آسیب بیشتر می توان برای مدتی کوهپیمایی کرد، ولی اگر پاها گرم شوند، درد شدیدی ایجاد می شود و راه رفتن را بسیار مشکل می شود ضمنا بافتی که یکبار یخ زده و گرم شود و در اثر بی احتیاطی دوباره یخ بزند آسیب بافتی به عضو بسیار بیشتر خواهد بود.
– در پناهگاه برای درمان سرمازدگی موضعی از آب گرم (40 درجه سانتی گراد) می توان استفاده کرد.
– عوارض اگر بعد از چند ساعت یا چند روز، در محل سرمازده تاول ایجاد شد، از دستکاری آن خودداری شود. زیرا پوست سطح تاول بهترین مانع در راه عفونت است. عارضه طولانی مدت سرمازدگی، حساسیت شدید پوست آن قسمت به سرما، تعریق و دردهای سوزشی است.
مطالب پیشنهادی:
