راهنمای خرید دوربین عکاسی کارکرده

دوربین های حرفه ای که تحت عنوان DSLR هم شناخته می شوند، پیشرفت تدریجی دارند و هر از گاهی مدل های جدیدی از آنها با قیمت و کارایی بهتر معرفی می شود.

برخی عکاسان حرفه ای هم دوست دارند بهترین ها را داشته باشند و برای ارتقای دوربین خود، مدل قدیمی را فروخته و مدل جدید تهیه می کنند. از این رو در بازار دوربین های دست دوم می توان محصولات خوب و خوش قیمتی پیدا کرد؛ به شرطی که بتوان کارکرد و سلامتی محصول را تشخیص داد.

در این مطلب روش بررسی و خرید یک DSLR کارکرده را بررسی می کنیم.

تعداد شاتر یا مقدار کارکرد

شاتر دوربین های DSLR تا بی نهایت کار نمی کند؛ عمر محدودی دارد و پس از آن می بایست مکانیزم شاتر به کلی تعویض شود.

بیشترین تولیدکنندگان دوربین های حرفه ای در معرفی محصولات خود تعداد شاترهایی که با هر مدل می توان زد را ذکر می کنند و با جست وجوی ساده در اینترنت می توانید عمر مفید شاتر هر مدل را پیدا کنید. می توان از فروشنده سوال کرد که دوربین وی تاکنون چند تصویر ثبت کرده و تخمین زد که چه مقدار از عمر مفید آن سپری شده است. البته راه بهتر این است که خودتان همه چیز را بررسی کنید.

برای فهم اینکه دوربین DSLR چند بار شاتر زده، روش های مختلفی وجود دارد. اولین روش گرفتن یک عکس و بررسی شماره ی آن است. برخی دوربین های حرفه ای این قابلیت را ندارند که در آنها بتوان شماره گذاری عکس ها را ریست کرد و به عبارت ساده تر، نمی توان شماره ها را مجدد از صفر شروع کرد. از این رو شماره ی عکسی که به عنوان نمونه گرفته اید، مشخص می کند که قبلاً چند عکس توسط دوربین گرفته شده است. اما این روش چندان دقیق و کلی نیست.

روش دوم استفاده از نرم افزارهای جانبی مثل EOSInfo است که برای دوربین های DSLR کانن یعنی خانواده ی EOS کاربرد دارد. در واقع این نرم افزار و نرم افزارهای مشابه اطلاعات کامل EXIF را نمایش می دهند که معمولا تعداد شاترها هم در لیست دیده می شود. نرم افزار دیگر برای مشاهده ی اطلاعات کامل عکس ها، PhotoME است.

در مورد نیکون و پنتاکس می توان از وب سایت myshuttercout استفاده کرد. پس از آپلود عکس با فرمت NEF یا DNG می توان تعداد شاترها را مشاهده کرد.

در نهایت شاید عددی که به دست آورده اید، به نظر تصادفی و بی معنی باشد. در این صورت بهتر است به وب سایت Olegkikin سری بزنید. در این وب سایت لیستی از DSLRهای قدیمی آورده شده و با توجه به گزارش کاربران عمر مفید مشخص شده است. مثلاً می توان بررسی کرد که یک مدل خاص پس از 50 هزار بار شاتر زدن، چند درصد احتمال خرابی دارد و چند نفر گزارش کرده اند که هنوز دوربینشان سالم است.

در مورد دوربین های جدید طبعا اطلاعات مورد نیاز برای تخمین کارکرد شاتر در دست نیست و باید عباراتی مثل shutter rating یا shutter life را در کنار نام دوربین جست و جو کرد و شاید نتیجه ی خوبی به دست آید.

در بررسی شاتر نکته ی بسیار مهم دیگری هم وجود دارد و آن عملکرد صحیح است. با دوربین چندین عکس بگیرید و سرعت شاترهای مختلف را امتحان کنید. همه چیز باید طبیعی باشد، گیر کردن و صدای جیرجیر غیر طبیعی علامت خوبی برای تشخیص خرابی دوربین است. در این صورت دوربین باید تمیز و یا کاملاً تعمیر شود.

بررسی حسگر

یک روش خوب برای بررسی مشکلات احتمالی حسگر دوربین، عکاسی از سوژه ای پرنور مثل آسمان آبی و روشن است. دیوار سفید با نور زیاد هم گزینه ی دیگر است. لنز را هم در حالت حداقل گشادگی دیافراگم یا معادل آن، حداکثر عدد F تنظیم کنید. مثلا f/22. نتیجه ی کار را روی کامپیوتر در اندازه ی اصلی بررسی کنید و ببینید مشکلی مثل ذرات غبار وجود نداشته باشد.

پیکسل های معیوب یا داغ روی حسگر با این روش شناسایی می شوند. بد نیست تصویری از یک سوژه ی کاملاً تاریک بیاندازید. مثلاً می توان درپوش لنز را روی آن قرار داد و عکس گرفت. مقایسه ی این عکس با عکس سوژه ی سفید برای اعتبارسنجی مفید است.

توصیه ی دیگر این است که با آزاد کردن آینه، حسگر را هم بررسی کنید. آزاد کردن آینه معمولاً در منوهای دوربین انجام می شود. ممکن است ذرات گرد و خاک روی حسگر نشسته باشد و به راحتی پاک شود.

به جعبه ی آینه هم نگاهی بیاندازید چرا که ممکن است خاک گرفته باشد. اگر حسگر خراش برداشته باش، مشکل دوربین جدی خواهد بود ولیکن گرد و خاک را می توان با احتیاط پاک کرد.

لنز دوربین

ممکن است فروشنده ی دوربین، کیت لنز را به همراه دوربین خود نفروشد. اگر عکاس حرفه ای باشید و مجموعه ای از لنز ها را قبلاً در اختیار داشته باشید یا اگر خودتان بخواهید کیت لنز خاصی را تهیه کنید، در این صورت مشکلی نیست. فقط بدنه ی دوربین برای شما کافی است.

اما در مورد دوربین های DSLR رده پایین، معمولاً فروشنده، دوربین و کیت لنز خود را با هم می فروشد. در این صورت باید لنز را به دقت بررسی کنید.

دو المان جلو و عقب لنز را به دقت بررسی کنید که مبادا دارای خراش و عیوبی از این قبیل باشند. دیافراگم هم باید به درستی کار کند لذا حلقه ی تغییر دیافراگم را بچرخانید و مطمئن شوید که تیغه ها به آرامی بسته می شوند. بد نیست با خود چند فیلتر داشته باشید که با قطر لنز هماهنگ باشد. در این صورت می توان فیلترها را به لنز متصل کرد و از سالم بودن رزوه های آن مطمئن شد.

یکی از اشکالاتی که در مورد لنزهای کارکرده پیش می آید، کثیف شدن سطح لنز در اثر رشد قارچ هاست. از فروشنده بپرسید که دوربین و متعلقات آن را کجا نگهداری می کرده چرا که ممکن است این مشکل ساده لنز را به کلی خراب کند و حتی نتوان آن را تعمیر کرد. نگهداری لنز در کیف آن هم به مدت طولانی مشکل ساز است. باید لنز را در محیط خشک نگهداری کرد تا از رشد قارچ ها ممانعت به عمل آید.

اگر لنز سقوط کرده باشد، احتمالاً روی آن خراش و فرورفتگی دیده می شود. اگر لنز سالم باشد نرم و روان کار می کند. لنز را به بدنه ی دوربین متصل کنید و بررسی کنید که موتور فوکوس خودکار در فواصل مختلف چطور عمل فوکوس را انجام می دهد. نباید مانعی در برابر باز و جمع شدن لنز وجود داشته باشد.

نمایشگر دوربین

نمایشگر LCD در بررسی عکس ها بسیار مهم است. LCD را از نزدیک و دقیق بررسی کنید. مهم ترین مشکل پیکسل های سوخته است که اگر تصویری تک رنگ روی نمایشگر باشد، به وضوح مشخص می شود. مشکل دیگر ترک هایی است که در روکش پلاستیکی نمایشگر به وجود می آید. البته پیکسل های سوخته روی عکس های دوربین تأثیری ندارند ولی می توانند پوئنی منفی برای دوربین محسوب گردند.

اگر نمایشگر دوربین در نمایش رنگ ها مشکل داشته باشد نشانه ی این است که دوربین به شکل بدی مورد استفاده قرار گرفته است.

بخش دیگری که درست مثل LCD مهم است، منظره یاب اپتیکال است. اگر ترک و حتی گرد و خاک در این بخش دوربین دیده شود، برای برطرف کردن مشکل باید آن را به نمایندگی خدمات پس از فروش تحویل دهید چرا که کار دشواری است.

یک راه ساده برای بررسی منظره یاب این است که بدون اتصال لنز به دوربین، به دقت از آن به منبع نور درخشان نگاه کنید. بهتر است این کار در محیطی که گرد و غبار آن کم است انجام شود تا بهترین نتیجه را بگیرید.

کهنگی و ظاهر دوربین

آثار پوسیدگی و شکستگی هم طبیعتاً بسیار مهم هستند که ممکن است مثل تصویر زیر از ظاهر دوربین هم مشخص باشد.

یک راه جالب برای تشخیص کارکرد دوربین این است که از فروشنده بخواهید چند نمونه عکس آن را به شما نشان دهد. این کار برای ارزیابی مهارت عکاس یا کیفیت دوربین نیست. موضوع این است که متوجه شوید دوربین در چه مکان هایی مورد استفاده قرار گرفته است. مثلاً اگر تصاویر ساحل دریا توسط آن گرفته شده باشد، احتمال اینکه کمی آب و شن در اثر بی احتیاطی به داخل دوربین نفوذ کرده باشد بیشتر می شود.

سطوح پلاستیکی معمولا در اثر سایش زیاد و در واقع استفاده ی زیاد، صیقلی و براق می شوند. از این نکته می توان در بررسی دکمه های پلاستیکی شاتر و بخش های پرکاربرد دوربین استفاده کرد. به این منظور باید ابتدا در اینترنت عکس های دوربین را مشاهده کنید تا بدانید که شاتر و دیگر بخش ها در ابتدا چه قدر صاف و براق بوده اند.

نکته ی دیگر در مورد دکمه هایی فلزی یا پلاستیکی دارای روکش است. به مرور زمان روکش این بخش ها از بین می رود و این موضوع نشان می دهد که دوربین چه قدر کار کرده است. بند دوربین و درپوش لنز هم در اثر استفاده ی زیاد کهنه می شوند. در مورد لنز دقت کنید که اتصال لنز به بدنه باید به راحتی صورت بگیرد. اگر پین ها و قفل لنز مشکل پیدا کرده باشد نمی توان آن را به راحتی متصل کرد.

متعلقات دوربین

اگر فروشنده جعبه ی محصول و متعلقاتی مثل دفترچه ی راهنمای آن را در شرایط خوبی نگه داشته باشد، برایتان مفید واقع می شود. اگر دفترچه از بین رفته باشد مشکلی نیست ولیکن متعلقات ضروری مثل شارژر باتری، لنز، محافظ بدنه و کابل های اتصال دوربین به کامپیوتر را نمی توان نادیده گرفت.

شاید فروشنده تجهیزات جانبی مفیدی مثل فیلترهای لنز، کارت خوان، باتری های یدکی و کارت حافظه هم تهیه کرده باشد و با هزینه ی خوبی بتوان صاحب این لوازم جانبی هم شد ولیکن باید دقت کنید که باتری ها و کارت های حافظه صحیح و سالم باشند. همه چیز را به دقت بررسی کنید.

امیدواریم این مقاله بتواند شما را در خرید یک دوربین حرفه ای دست دوم یاری کند.

منبع: زومیت