کمیتۀ ثبت میراث جهانی یونسکو با ثبت قنات ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو موافقت کرد.
در نشست جمعه (25 تیر) در استانبول، پرونده 11 قنات ایرانی، به عنوان دومین پرونده زنجیره ای ایران، در فهرست میراث تاریخی – فرهنگی یونسکو به ثبت رسید.
کاریز یا قنات مجرای تونلی شکلی است که در زیر زمین کنده شده تا آب در آن جریان یابد. این مجرا درعمق زمین برای ارتباط دادن رشته چاه هایی که از «مادر چاه» سرچشمه می گیرد، با هدف هدایت آب و مدیریت آب برای کشاورزی و سایر مصارف به کار گرفته می شود.
فناوری ساخت قنات در اوایل هزاره اول پیش از میلاد در مناطق خشک کوهستانی ایران گسترش یافت و به کشاورزان این مناطق اجازه داد تا بتوانند در دوره های طولانی خشکی که آب سطحی پیدا نمی شود، به کشت و زرع بپردازند.
بیشتر کشورهای عضو یونسکو بر اهمیت تاریخی قنات های ایران، نظام پیچیده و امروزین به کار رفته در آنها و سودمندی شان برای محیط زیست اذعان کردند.
احمد جلالی، نماینده ایران در یونسکو، با قدردانی از ثبت 11 قنات ایرانی در فهرست میراث جهانی، این قنات ها را آثاری باستانی در جهان دانست.
قنات های زارچ و حسن آباد مهریز در استان یزد، قنات ابراهیم آباد اراک در استان مرکزی، قصبه گناباد و بلده فردوس در خراسان، دو قنات در میمه و وزوان در استان اصفهان، قنات دو طبقه اردستان، جوپار، اکبرآباد و قاسم آباد بروات در استان کرمان با تایید یونسکو به ثبت جهانی رسیدند.
گفتنی است، بیش از 41 هزار حلقه قنات در ایران وجود دارد.
منبع: دنیای سفر
