قله خلنو سومین قله بلند البرز مرکزی

خلنو، قله ای با ارتفاع 4375 متر است که در منطقه البرز مرکزی واقع شده است. خلنو و آزادکوه، هر دو حدود 4375 متر ارتفاع داشته و پس از قله دماوند و قله علم کوه سومین و چهارمین قلل مرتفع البرز مرکزی هستند.

موقعیت جغرافیائی: قله خلنو در قلب رشته کوه های البرز مرکزی و در شمال ده لالون و منتهی الیه دره وارنگرود قرار دارد. تک قله خلنو سومین قله مرتفع البرز مرکزی واقع در شمال شمشک و رودبار قصران از شمال به دره رودخانه وارنگرود از شرق به دشت لار (محدوده ی لواسانات) و از غرب به وسیله خط الراس هرزه کوه به منطقه دره رودخانه کرج چالوس متصل می گردد از هر سوی دارای شیب های تندی است این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و مبداء و منبع اصلی دریاچه سد کرج می باشد.

بررسی توپوگرافی قله خلنو: خلنو بلندترین قله البرز مرکزی پس از دماوند و علم کوه سرچشمه رودخانه های وارنگرود و لار و لالون، قله ای مرتفع و به دور از دسترس در منطقه البرز مرکزی به حساب می آید. قله از طریق یال شمال شرقی به قلل سرخرسنگ و میش چال و پالون گردن و از سمت شمال توسط گرده سوزنی شکلی به دره سرخرسنگ و میش چال و پالون گردن و از سمت شمال توسط گرده سوزنی شکلی به دره سرخرسنگ و وارنگرود از جناح شمال غربی به قلل شاخکی اسبی چال و دوآب و وارنگرود و از سمت جنوب توسط خلنو کوچک (4350 متر) و برج خلنو به دو شاخه شرقی و غربی تقسیم می شود. شاخه شرقی پس از تشکیل قلل ورزا و جانستون به خرسنگ منتهی می شود و شاخه غربی تشکیل قلل هرزه کوه را می دهد.

ویژگی خاص قله خلنو: وجود برفچال بزرگی در کاسه شمالی قله در دره سرخرسنگ از جمله ویژگی های این بخش از البرز مرکزی به حساب می آید. همچنین در کاسه شمالی قله دریاچه فصلی تشکیل می شود.

آب و هوای منطقه: منطقه خلنو نیز چون آزادکوه تابع آب و هوای عمومی البرز مرمزی باد غالب جناح غربی است این ناحیه بعلت ارتفاع زیاد آن در پائیز و زمستان هر سال بسیار سردسیر توام با هوای ناپایدار ریزش برف و بهمن توام است در اوایل بهار هر سال انکی هوا پایدار تر شده و فصل صعود به آن در 3ماهه تابستان می باشد. آب مصرفی در طول مسیر بوفور یافت شده و در صورت کم آبی می باید از آب های حاصل از ذوب برف چال های دامنه شرقی آن استفاده کرد.

مسیر صعود به قله خلنو: با این که هم اکنون کوهنوردان ورزیده می توانند در صورتی که از فرم بدنی خوبی برخوردار باشند صعودهای سرعتی یک روزه یا کمتر به خلنو داشته باشند ولی اگر قصد دیدار و استفاده از طبیعت یکی از بلندترین قلل البرز مرکزی دارید این گونه صعود نکنید. پس از فشم در جاده ای به سوی گرمابدره وارد جاده آسفالته لالون شده، خود را به این آبادی زیبای دامنه ورزا و شرق سرکچال برسانید. پس از کمی پیاده روی در امتداد رود به سمت شمال، از پل آهنی کوچکی عبور کرده و به سمت چپ رود باید رفت. راه را در میان باغ ها و مزارع ده به سوی تنگه لالون طی کرده و پس از رسیدن به تنگه از آب باید عبور کرد. نهایتا در امتداد سمت راست رود ارتفاع گرفته به چشمه آب معدنی تلخ آب بروید. سپس از طریق مسیری پاکوب که مشخص می باشد بر روی سینه فراخ ورزا و به سوی گردنه آن بایستی ادامه مسیر دهید. بر روی گردنه ورزا که قرار بگیرید، خلنو بزرگ با اُبّهت در سمت شمال غرب با قله های همسایه اش پالون گردن و میش چالاز از دور خودنمایی می کند. بیشتر قلل البرز مرکزی از این نقطه دیده می شوند. در ادامه باید با تراورس قلل شاخه مانند ژاندارک؛ خود را به زیر برج اصلی خلنو رسانده و با ادامه ی همان پاکوب مشخص و با زیگزاگ های پیاپی خود را به بلندای خلنو، مکانی که می توان تمامی قسمت های البرز مرکزی حدفاصل دماوند تا علم کوه را دید؛ برسانید.

از جمله نقاطی که برای اطراق در این منطقه مناسب به نظر می رسد باید از تلخ آب نام برد که با اقامت یک شبه به راحتی در فردای آن روز خواهید توانست به قله صعود کرده و تا لالون باز گردید. بهترین زمان برای صعود به خلنو تیرماه و مهرماه می باشد. برای صعود به قله خلنو بهترین مسیر دره لاون می باشد از طریق دره لالون با طی یک مسیر پر فراز و نشیب باید به چشمه آب معدنی تلخ آب رسیده از آنجا شیب تندی را طی کرده به گردنه ورزا در ارتفاع 4100 متری رسیده این مسیر از لالون به 4 ساعت زمان نیاز دارد. از گردنه ورزا مسیر را به بصورت تراورس طی کرده با کمر بر کردن قله برج و با صرف 2 ساعت دیگر می توان به قله خلنو بزرگ دست یافت. اولین چیزی هم که روی قله جلب توجه می‌کند، یادبود مرحوم ابراهیم شیخی است که بر روی قله نصب شده است.

گذر از تیغهٔ ژاندارک برای رسیدن به آن قله بر روی خط الرأس برج-خلنو، آن را به یکی از قله های سرسخت ایران که رسیدن به آن (به خصوص در فصل زمستان و از روی خط الرأس) احتیاج به تجربه و وسایل فنی دارد، تبدیل کرده‌ است. قلهٔ خلنو به صورت خط‌ الرأسی با کلیهٔ قلل البرز مرکزی از جمله سرکچال ها، وزوابها، پالون گردن و قله آزادکوه ارتباط دارد. مسیر رایج برای صعود به این قله، از روستای لالون واقع در منطقهٔ اوشان-فشم است، ولی مسیر زمستانی آن از روی خط الرأس سرکچال – برج می‌باشد.

وضعیت قله خلنو در زمستان: قله خلنو از جمله قلل خاص البرز مرکزی است که به واسطه دوری راه تا مبدأهای صعود روزهای بیشتری برای دست یابی به قله آن باید صرف کرد. طوفان های ناگهانی و وجود نقاب های برفی بر لبه یال ها و درگیری با صخره های میان مسیر در دو طرف خط الرأس منتهی به قله در صورت وجود برف سنگین امکان صعود به آن را کاهش می دهد. صعود زمستانی خلنو از جمله مهم ترین و مشکل ترین صعودهای زمستانی در البرز مرکزی به حساب می آید.