خلاصه فیلم: در دهکده ای در آلمان دو برادر خردسال به نام های راینهولد و گونتر آرزو دارند تا در آینده کوهنورد شوند و قله نانگاپاربات در هیمالیا را فتح کنند. سال ها بعد آن دو که مردان جوانی شده اند به همراه یک گروه کوهنوردی عازم فتح قله نانگاپاربات می شوند این دو برادر که عادت به تک روی دارند، تصمیم می گیرند تا راینهولد برادر بزرگ تر به تنهایی به قله برود و گونتر تجهیزات بازگشت او را از قله آماده کند. اما گونتر دچار احساس رقابت و حسادت با برادرش می شود و …
نام لاتین: Nanga Parbat
محصول: آلمان 2010
کارگردان: ژوزف ویلسمیر
بازیگران: فلورین استتر، اندریاس توبیاس، کارل مارکو ویکز و …
تماشای فیلم نانگا به رغم همه سانسورهای نابجای فیلم، ترجمه نادرست لوازم و تکنیک های کوهنوردی و تبلیغات ریز و درشت صدا و سیما چندین حسن به همراه داشت، از جمله تماشای یک برنامه شبکه سوم سیما پس از چند سال (البته بجز برنامه های ورزشی) و از آن مهم تر ورود بی هزینه به گوشه ای از دشواری های یک برنامه بزرگ.
با تماشای صحنه های فیلم که در آن تصاویری زنده از محیط واقعی هیمالیا را نیز نمایش می داد و از سختی های فعالیتی مربوط به بیش از 40 سال قبل می گفت، با خود اندیشیدم چقدر راحت انسان ها بی رحمانه به نقد مردانی می پردازند که دنیایی ورای دنیای زمینیان دارند!
چگونه می توان بدون ورود و لمس دنیای رویایی هیمالیا به خود اجازه داد از متراژهای صعود صحبت کرد! از جا گذاردن دوستان گفت! اختلافات درون تیمها را نقد کرد! و برای دشواری های ایشان راه حل ارائه داد؟!
اگرچه فیلم صعود به نانگا که حکایت نخستین صعود آلمانها (تیم آلمانی-اطریشی به سرپرستی کارل هرلیخ کوفر) است گویای واقعیت تلخ نقد حتی در 4 دهه قبل و اختلاف سرپرست با اعضاء تیم در آن دوران داشت و نشان می داد نقد نامنصفانه حتی در خود تیم ها نیز وجود داشته است! چه رسد به پشت گود نشینان و تماشاگران صعود دیگران!
دکتر کارل هرلیخ کوفر در سال 1916 در شواین فورت آلمان متولد شد. او دوره تحصیلات متوسطه خود را در روزاین هایم به پایان رساند، سپس به مونیخ رفت و به تحصیلات عالیه پرداخت و در سال 1944 دکترای خود را با موفقیت به پایان رساند. دکتر هرلیخ کوفر از سال 1946 در مونیخ به کار طبابت پرداخت (نقل از کتاب نانگاپاربات ترجمه احد سالکی).
وی به دلیل کوهنورد بودن برادر ناتنی اش ویلی مرکل که بعدهای در سال 1934 در نانگاپاربات بر اثر سقوط بهمن جان سپرد از جوانی به کوهنوردی روی آورد و از سال 1953 تا پیش از مرگش در سال 1991 بیش از 10 هیئت بزرگ را در اورست و نانگاپاربات رهبری نمود. از آن جمله می توان به نخستین صعود نانگاپاربات توسط هرمان بول در سال 1953، صعود جبهه دیامیر مسیر کینشوفر و نخستین صعود رخ روپال در سال 1970 و … اشاره نمود.
هرلیخ کوفر همچنین کتاب های زیادی را نیز از تلاش هایش منتشر کرد که مهم ترین آنها با نام نانگاپاربات که شرحی است از تلاش های کوهنوردان از سال 1895 تا 1970 بر روی این کوه در سال 1351 توسط آقای احد سالکی به زبان پارسی ترجمه شد.
منابع: شبکه 3 و کوه قاف
