بعضی چیزها اینقدر وارد زندگی ما شده اند که ما دیگر به عجیب و غریب بودن شان عادت کرده ایم، در حالیکه به این سادگی هم که ما فکر می کنیم نیست. مثلا یکی از چیزهایی که بهش عادت کردیم بدون اینکه بدانیم چرا اینجوری است، ساختار چیده شدن حروف روی صفحه کلید کامپیوتر است. آیا اصلا تا بحال فکر کردید که چرا حروف روی دکمه های کیبورد به صورت الفبایی شان نیستند و یا به عبارتی به صورت QWERTY هستند؟
این شکل قرارگیری حروف توسط فردی به اسم کریستوفر شولز ابداع شد. کریستوفر شولز که به عنوان پدر ماشین تحریر شناخته می شود، فردی است که اولین ماشین تایپ مدرن را اختراع کرد. اولین ماشین تایپ بر اساس حروف الفبا ساخته شده بود و هنگامی که یک دکمه فشرده می شد، توسط یک میله آهنی، اثری بر روی کاغذ ایجاد می شد.
ولی اگر تایپ کننده با سرعت زیاد تایپ می کرد بعضی مواقع این میله های آهنی به هم گیر می کردند و باعث از کار افتادن دستگاه تایپ می شد. برای همین شولز برای اینکه بتواند از درگیر شدن این میله ها با هم جلوگیری کند و در واقع بتواند تاخیری در کار تایپیست برای پیدا کردن حروف ایجاد کند، 6 سال وقت گذاشت تا بتواند بهینه ترین حالت چینش حروف رو برای جلوگیری از گیر کردن میله های رابط در سال 1878 پیدا کند.
بعدها همین سیستم QWERTY وارد کامپیوترهای معمولی شد، چون احتمالا هزینه آموزش مجدد تایپیست ها زیاد می شد و مردم عادی نیز به این چینش عادت کرده بودند.
البته QWERTY تنها سیستم موجود برای چینش کیبورد نیست. سیستم های دیگه ای نظیر Dvorak و Colemak هم وجود دارند. سیستم Dvorak در سال 1936 توسط فردی به همین اسم طراحی شد. هدف وی از طراحی افزایش سرعت تایپ با نزدیک هم آوردن حروفی بود که بیشترین کاربرد را توی زبان انگلیسی داشتند. بطوری که حدود 70 درصد متن تایپی توسط ردیف وسطی انجام می شود در نتیجه انگشتان مسافت کمتری رو طی میکنند و این باعث افزایش سرعت تایپ می شود.
متشكرم
مطلب جالب بود … مرسی