امداد به هم طناب بر روی مسیر

توسط

فکر کردن به اینکه در وسط دیواره هم طناب شما بدلیل ریزش سنگ یا سقوط و یا هر دلیل دیگر قادر به ادامه صعود نباشد چندان خوشآیند نیست. اما اگر بدون دانش کافی واقعا در چنین حالتی قرار گیریم براستی یک کابوس است.

هر چند امکان بالاکشی کامل یک مصدوم توسط یک نفر تقریبا امکانپذیر نیست اما هر یک از نفرات گروه باید بتوانند نفر خود را حداقل تا یک کارگاه مناسب بالاتر و یا پایین تر انتقال دهند.

بهتر است قبل از اینکه مبادرت به صعود بلند کنیم در حالت های کنترل شده و حتی در قالب صحبت های شفاهی روش های نجات و آزاد سازی را در ذهن و یا با هم طناب خود مرور کنیم و قبل از صعود هر مسیر بلندی ارزیابی خطر صعود را با واقع بینی انجام دهیم. به همراه داشتن کیت لوزام امداد به همطناب برای هر یک از اعضای کرده نیز یکی از مواردی است که باید همیشه مد نظر قرار گیرد.

اگر تمامی ابزار صعود نزد نفر سرطناب باشد و او دچار سانحه شود از نفر حمایتچی در حالیکه حتی ابزار برای دو جهت کردن کارگاه در اختیار ندارد چه کاری بر می آید؟

هنگامی که بحث نجات به هم طناب در دیواره پیش می اید بنا به محل نفر مصدوم سناریو های مختلفی امکان بروز پیدا می کنند. فرض می کنیم همطناب ما در مسافتی کمتر از نیم طول طناب دچار سانحه شده است. در چنین حالتی اگر امتداد شاقولی محل او در راستای کارگاه و حتی در محلی مناسب نسبت به کارگاه است شاید بهترین راه دادن طناب به او و پایین آوردن او تا کارگاه باشد. اما اگر او در مسافتی بیش از نیمی از طول طناب پانودل شده باشد. کار بسیار پیچیده تر می شود.

در این حالت روش کار بصورت کلی به این شرح است:

1. مطمئن می شویم امکان پایین دادن نفر وجود ندارد.
2. اگر هم طناب ما به هوش بود از او می خواهیم ضمن حفظ خونسردی تا حد امکان از حرکت کردن خودداری کند.
3. کارگاه حمایت را بصورت دو جهته در می آوریم که بتواند بار را در دو جهت و بخصوص به سمت بالا تحمل کند.
4. وزن نفر را به روی کارگاه منتقل می کنیم. طناب را با گره مناسب بر روی کارگاه قفل می کنیم (باید توجه داشته باشیم از گره ای استفاده کنیم که تحت فشار هم قابل باز شده باشد).
5. خود را با دو گره پروسیک به طناب که بصورت ثابت در آمده متصل می کنیم. و با رعایت ایمنی شروع به صعود مسیر می کنیم.
6. سعی می کنیم تا حین صعود حد امکان وزن خود را بر روی طناب منتقل نکنیم.
7. با رسیدن به هر میانی کارابین آن را باز کرده گره های پروسیک را از آن عبور می دهیم و دوباره طناب را به کارابین می اندازیم.
8. این کار را تا آن حد ادامه می دهیم که به کنار مصدوم برسیم.
9. بعد از بازبینی وضعیت جسمانی او باید بنا به موقعیت موجود کارگاهی تعبیه کرد تا مصدوم را به پایین یا بالا انتقال داد.

توجه داشته باشید این تقسیم بندی تنها برای دادن یک ایده کلی است و بنا به شرایط موارد بسیار زیاد دیگری در آن می توانند دخیل باشند.

2 نظر
  1. کیانوش فرهادی نژاد 13 سال قبل
    پاسخ

    با درود و ادب. مطلب خوبی بود.

  2. گیسو سیاه 13 سال قبل
    پاسخ

    سلام دوست خوب
    خیلی ممنونم بابت ایمیل شما آرزومند موفقیت هر روزه گروه کوات هستم

ارسال یک نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید