آبشار رندان (دره حیدر)، کن

توسط

در ارتفاعات شمال شرق روستای رندان و در امتداد دره ای سرسبز، یکی از زیباترین آبشارهای تهران قرار دارد. این آبشار باشکوه و پرآب با ارتفاع تقریبی حدود 40 متر، به نظر می رسد که بعد از آبشار سنگان، دومین آبشار مرتفع تهران است.

موقعیت جغرافیایی

آبشار دره حیدر کن و سولقان در موقعیت جغرافیایی E511800 N355414 در استان تهران واقع است. این آبشار زیبا در شمال روستای رندان در منطقه سولقان واقع شده است.

روستای رندان روستایی است در دامنه رشته کوه های البرز میانی و در مسیر جاده امامزاده داوود، با جمعیت کم که بیشتر به دامداری و باغداری اشتغال دارند. این روستا در دهستان سولقان از بخش کن شهر تهران واقع شده است. روستای رندان در فاصله 25 کیلومتری شمال غرب تهران قرار دارد. جمعیت این روستا کم است و بیشتر به دامداری و باغداری اشتغال دارند. ارتفاع روستای رندان از سطح دریا حدود 2 هزار متر است.

وجه تسمیه

رند، واژه ای فارسی است به معنای زیرک، حیله گر، بی قید و لاابالی، و غیره. امروزه این واژه برای انسان های فرصت طلب به کار می رود. در اصطلاح تصوف، رند کسی است که ظاهر خود را در ملامت دارد و باطنش سالم است. رند در اشعار حافظ، انسانی است آزاده و بی قید و وارسته و شخصیتی است در نقطه مقابلِ زاهد.

از وجه تسمیه این روستا اطلاعات موثقی در دست نیست. اما رند و یا رندان به هر معنایی که باشد اهالی روستای رندان مردمانی هستند ساده، خونگرم و مهمان نواز و به دور از همه تکلف ها و قید و بندهای انسان های شهرنشین.

متأسفانه از سال 1375 سوداگران زمین به سراغ این روستا آمده اند و با قطعه بندی زمین در شیب ارتفاعات، ضمن بالا بردن قیمت زمین در این روستا وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روستا را به حال و هوای دیگری کشانده اند. با کمی جست و جو در سایت های اینترنتی، آگهی هایی را می بینیم که چوب حراج به زمین های روستا زده اند. ساخت و ساز روزافزون در دامنه ها و ارتفاعات روستای رندان به شدت در جریان است و این حقیقت تلخی است که نه تنها رندان، بلکه بسیاری دیگر از روستاهای بکر ما دچار آن شده اند.

آبشار رندان

آبشار رندان در ارتفاع حدود 2200 متر از سطح دریا واقع شده و فاصله آن از روستا حدود 2 کیلومتر است. برای رسیدن به آبشار نیاز به کمتر از یک ساعت پیاده روی در مسیری نسبتا هموار و کم شیب در امتداد رودخانه رندان دارید. در این مسیر، هر از گاهی باید از روی پل های چوبی و سنگی عبور کرده و اگر رودخانه پر آب باشد، گاهی باید مسیر خود را با عبور از روی سنگ های کف رودخانه ادامه دهید. گاه از کنار باغ های گیلاس و آلبالو عبور کرده و گاه از پای صخره های کوچک و بزرگ. نکته هیجان انگیز مسیر آنجاست که تا چند دقیقه پایانی، آبشار را نمی بینید. در انتهای مسیر، با پشت سر گذاشتن یک شیب نسبتا تند، آبشار زیبای رندان در آن سوی دره به یک باره نمایان می شود. در روزهای گرم تابستان می توانید پای آبشار رفته و صورت خود را به نوازش های دل پذیر قطرات ریز آب بسپارید.

اگر کوهنورد هستید!

روستای رندان یکی از مسیرهای اصلی صعود به قله 3560 متری لوارک است. این قله در ادامه خط الرأس توچال پس از قله های شاه نشین، سربازارک و بازارک، در غربی ترین نقطه این خط الرأس مرتفع قرار دارد. برای صعود به این قله باید به بالای آبشار رفته، از یال سمت چپ آبشار کمی ارتفاع گرفته و سپس وارد دره ای شوید که باغ های گیلاس در امتداد آن کشیده شده است. در انتهای دره، خود را به روی گردنه شهرستانک رسانده و در جهت شرق به قله لوارک صعود کنید. صعود تابستانی این قله حدود 8 ساعت زمان می برد.

اگر به روستای رندان رفتید

– در مسیر آبشار، چشمه آب وجود ندارد. به دلیل وجود باغ های میوه (احتمال سم پاشی) و گوسفندسرا در بالای آبشار، از خوردن آب آبشار و رودخانه پرهیز کنید.

– ماه های گرم تابستان، فصل کم آبی آبشارهاست. پس اگر می خواهید آبشار رندان را در اوج شکوه و پرآبی اش ببینید، تابستان به نیمه نرسیده به رندان بروید و فصل بهار هم حتما سری به رندان بزنید.

– اگر خواستید باقیمانده غذا و یا زباله های طبیعی که قابلیت جذب و برگشت به چرخه طبیعت دارند (مثل پوست هندوانه، میوه و غیره) را در طبیعت بریزید، جایی بریزید که جلوی چشم و در معرض دید نباشد، چون تا زمانی که جذب نشده و از بین نرفته، حکم زباله را داشته و به جلوه بصری طبیعت آسیب می زند.

– همیشه زباله ها را همراه خود به پایین برگردانیم. اگر در نقطه ای اتراق کردیم، به وقت عزیمت، حتی الامکان محیط اطراف خود را نیز از زباله پاک سازی کنیم. باشد که هر یک، سهم کوچکی از دِین خود به طبیعت زیبا و بخشنده را ادا کرده باشیم.

چطور به رندان برویم؟

آدرس: ایران – تهران – تهران بزرگراه شهید همت (غرب)، بزرگراه شهید آبشناسان، کن، خیابان کوهسار، کیلومتر 18 جاده امامزاده داود، تابلوی روستای رندان.

برای رسیدن به این آبشار باید از داخل روستا در جهت شرق (دره سمت راست روستا) وارد مسیر دره شده و در خلاف جهت رودخانه به سمت بالا حرکت کنید. بعد از حدود یک ساعت پیاده روی در مسیری کم شیب و نسبتا هموار به آبشار رندان می رسید. مسیر روستا تا آبشار یک راه باریک پاکوب مشخص و بدون فرعی بوده که بدون مشکل خاصی شما رو تا آبشار هدایت می کند.

از طریق بزرگراه همت و یا بزرگراه شهید آبشناسان خود را به کن، بلوار کوهسار و سپس جاده امامزاده داوود برسانید. کیلومتر 18 جاده امامزاده داوود تابلوی روستای رندان را در سمت چپ جاده مشاهده می کنید. از سر جاده تا روستای رندان کمتر از 6 کیلومتر جاده آسفالته در پیش دارید.

توجه داشته باشید که در مسیر بزرگراه همت غرب، با مشاهده تابلوی شهران باید وارد لاین کندرو شوید. روی تابلو نوشته 4 کیلومتر اما بیش از 5 کیلومتر تا روستا راه هست.

با حجم زیاد ساخت و سازها در روستا و دامنه های بالای روستا که دارد اتفاق می افتد فکر کنم باید در عنوان “رندان… روستایی بکر و دست نخورده” تجدید نظر کرد!

این مطلب با کمک گرفتن از سایت های همگردی و www.irandeserts.com و وبلاگ نشاط کوهستان نوشته شده است.

ارسال یک نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید