چرا مردها نباید گریه کنند؟

تحقیقات جدید نشان می دهد که زندگی احساسی مردان هم به اندازه زنان پیچیده و غنی است اما در اغلب موارد این امر از مردان (و همچنین از زنان) پوشیده باقی می ماند. با اینکه احساسات همیشه از خصوصیات زنانه به شمار می رود، اما مردان هم به اندازه زنان احساساتی می شوند و تجربیات عاطفی مشابهی را توصیف می کنند.

در یک بررسی در رابطه با هوش عاطفی 500 هزار فرد بالغ، ثابت شد که هوش عاطفی مردان به اندازه زنان است. مطالعاتی که بر روی زوجها صورت گرفته نشان می دهد که مردان هم به اندازه زنان با میزان استرس همسرشان هماهنگ اند و به همان اندازه قادر به حمایت از آنها هستند. مردان و زنان آه می کشند، گریه می کنند، شادی می کنند، خشمگین می شوند و داد و فریاد راه می اندازند، اما شیوه پردازش و ابراز احساسات در آنها متفاوت است.

دکتر کلمن، روانشناس و نویسنده می گوید: «احساسات در زندگی مردان در پشت سر و در زندگی زنان در پیش رو قرار دارند.» هورمون تستوسترون بر احساسات مردان تاثیر می گذارد و باعث می شود آنها بیشتر به طبقه بندی و تفکر منطقی بپردازند. به نظر می رسد زنان طبیعتا با عواطف خود بیشتر در تماس هستند، در حالی که مردان باید روی این قضیه کار کنند و اگر این کار را بکنند شرایط کاملا برابر می شود. آنها دارای روابط شادتر و زندگی سعادتمندانه تری خواهند بود.

مغز انسان
چرا بسیاری از مردان از نظر احساسی ضعیف هستند؟ خوب این تقصیر مغزمردانه است. دکتر دیوید پاول، رییس مرکز بین المللی مطالعات سلامت می گوید: «سیم کشی مغز مردان متفاوت است.» او توضیح می دهد که ارتباط بین نیمکره چپ مغز، جایگاه منطق، و نیمکره راست مغز، محل عواطف و احساسات، در زنان قوی تر است: «ارتباط بین دو نیمکره در زنان شبیه یک بزرگراه است، بنابراین می توانند به راحتی بین دو نیمکره حرکت کنند. اما در مردان این ارتباط مانند یک کوره راه باریک است که باعث می شود دسترسی به احساسات برای مردها چندان آسان نباشد.»

این می تواند توضیحی برای نتایج 125 مورد مطالعه در فرهن گهای مختلف باشد: در این بررسی ها مشاهده شد که مردها و پسرها همواره در تفسیر پیام های غیرکلامی نهفته در ژست بدن، حالت صورت و لحن صدا دقت کمتری دارند. همچنین واکنش مردان نسبت به احساسات ضعیف تر است و زودتر هم آنها را فراموش می کنند.

در آزمایشی که در دانشگاه استانفورد انجام گرفت، عکسهایی از صحنه های تکان دهنده یا ناراحت کننده باعث تحریکِ بخش گسترده تری در مغز زنان شد. پس از سه هفته، زنان در مقایسه با مردان جزییات بیشتری از این تصاویر را به خاطر داشتند. به همین صورت محققان گمان می کنند که یک زن ممکن است به خاطر بگومگو یا بی اعتنایی کوچکی که شوهرش مدت هاست فراموش کرده همچنان ناراحت و عصبانی باشد. پسرها در سن یک سالگی در مقایسه با دختران ارتباط چشمی کمتری برقرار می کنند و به اشیای متحرک مثل ماشین توجه بیشتری نشان می دهند تا چهره انسانها.

هم پدرها و هم مادرها با پسرانشان کمتر در مورد عواطف و احساسات صحبت می کنند (به جز خشم)، و دایره لغات ذهن پسرها شامل تعداد کمتری از واژه های مربوط به احساسات می شود. در زمین بازی (اگر نه در خانه) پسرها یاد می گیرند که جلوی اشکشان را بگیرند و ترسی از خود نشان ندهند. چهره آنها، که زمانی به اندازه دختران نشان دهنده احساس شان بود، با رسیدن به سنین دبستان جدی تر می شود.

در سنین بزرگسالی مردان از کلمات کمتری استفاده می کنند و صحبت کردن را حداقل در جمع ابزاری برای بالا بردن موقعیت خود می دانند، برعکس خانم ها که برای نزدیکی به دیگران با آنها وارد صحبت می شوند. مردان حتی هنگام صحبت با دوستان شان هم در حال تبادل اطلاعات در مورد خرید، ورزش، ماشین یا کامپیوتر هستند.

چرا مردان منفجر می شوند؟
اگر چه زنان هم به اندازه مردان عصبانی می شوند، اما خشم همچنان یک ویژگی مردانه به حساب می آید. دکتر کنث دیلیو کریستین، روانشناس و نویسنده می گوید: «خشم به این علت به وجود میآید که شخص به علت سرکوب کردن احساسات خودش دچار سرخوردگی شدید می شود با این وجود این کاری است که مردان انجام می دهند، چون می ترسند که اگر کمی به احساساتشان بها بدهند دیگر کنترل آن از دست شان خارج می شود. اگر شما همه ابعاد وجودتان را رشد ندهید اگر یاد نگرفته باشید که چطور با احساسات تان کنار بیایید، تبدیل به سایه های می شوید که فقط بخش کوچکی از شخصیت تان را نشان می دهد و طولی نمی کشد که این بنای سستی که از خود ساخته اید فرو می ریزد.»

منبع: دختران پسران