در حالی که دولت نپال انتظار داشت با توجه به نیازمندی شرپاها به درآمد آغاز فصل صعودشان به قله اورست، پس از حادثه تلخ سقوط بهمن و مرگ 16 شرپا در این کوه، آنها به فعالیت خود ادامه دهند. اما شرپاها بار دیگر مطالبات خود را که سالها در پی تحقق آن بودند از سر گرفتند. نبود بیمه مناسب در کنار دستمزدهای ناچیز و البته واریز درآمد عمده صعود به حساب شرکت های خارجی و نپالی و همینطور سود بالای دولت نپال از محل اخذ ورودیه کوهنوردان خارجی طی سال های اخیر محل شکایت های بسیار این قشر رنج کشیده بود. در نهایت حادثه تلخ سقوط بهمن صبح روز 16 آوریل که منجر به مرگ 13 شرپا و مفقودی 3 تن گردید، شرپاها را تشویق به ترک منطقه نمود.
دولت نپال برای جبران خسارات کشته شده ها رقم ناچیز 40 هزار روپیه برابر با 415 دلار آمریکا را به هر خانواده حادثه دیده پرداخت نمود. در حالیکه درآمد سالیانه ایشان از محل ورود کوهنوردان بالغ بر 3.5 میلیون دلار برآورد می گردد. این امر نشان دهنده سهم ناچیز مردمان شرقی از تلاش هایشان است. بدین شکل انتظار می رود شرپاها بر سر حرف خود ایستاده حداقل امسال از روی پیکر سه کوهنورد همچنان مدفون در آبشار یخی خمبو عبور ننمایند.
کلمه شرپا به معنای مردمان شرقی است. نقل است آنها بیش از 300 سال قبل از شمال هیمالیا و برای زندگی بهتر به دره خمبو مهاجرت نمودند. آنها دارای دین بودا هستند با این حال با هندوان ساکن نپال تعامل خوبی دارند، گرچه شهروندان درجه 2 محسوب می شوند! تا یک قرن قبل شرپاها کوه های هیمالیا را مقدس می شمردند و از گام نهادن بر دامنه آنها اجتناب می کردند. اما با ورود نخستین غربیان به هیمالیا، تغییر روند زندگی اقوام شرپا نیز آغاز گردید و دادن خدمات به گردشگران و کوهنوردان مکملی شد بر درآمد حاصل از کشاورزی تا بتواند زندگی دشوار ایشان را سامان دهد.
شرپاها پیش از رسیدن به درجه همراهی تیمها در کوهستان معمولا در نقش کمک آشپز، تیمها را همراهی می کنند. سپس با انتقال بار گروه به ارتفاع خود را محک زده و وارد عرصه کوهنوردی می شوند. آنها بارهای سنگین تیم را از کمپ اصلی به بالا حمل می کنند، چادرها را برپا می کنند، طناب های ثابت را نسب می کنند. شرپاها همچنین خود را متعهد به حفظ جان مشتریان شان می دانند و گاها در کنار افراد ناتوان تیم جانشان را از دست می دهند! بسیاری از شرپاها در مسیر آبشار یخی و یا پیشانی لوتسه کشته شده اند. برخی در مسیر صعود به قله و در بوران جان باخته اند. تا پائیز 2012 تعداد 67 شرپا در اورست و در مجموع 148 شرپا بر روی قلل 8000 متری جان خود را از دست داده اند!
بدیهی است شرپاها در مدت چند سال همراهی گردشگران در دامنه های هیمالیا و حمل بار در ارتفاعات، ضمن فراگیری آداب معاشرت با خارجی ها، زبان ایشان را نیز فرا می گیرند. آنها همچنین در طول دوره کوهنوردی خود کار فنی را نیز آموزش می بینند. معمولا تیمها در ازای هر 4 کوهنورد یک شرپا را به کار می گیرند و البته در برخی شرایط کوهنوردان ترجیح می دهند خود با پرداخت هزینه یک شرپای اختصاصی، صعود راحت تری را اجرا نمایند. بدیهی است شرپاها عمومی تیم ها تنها بارهای عمومی را حمل می کنند و البته شرپای اختصاصی در تمامی طول مسیر مشتری خود را همراهی نموده، بخشی از بارهای او را نیز با خود حمل می کند.
شرپاهای باتجربه و دارای پیشینه چندین صعود موفق به خصوص بر روی اورست عنوان سرداری را کسب می کنند و آن زمانی است که به هدایت تیم و سایر شرپاها مشغول می شوند و دیگر در حمل بارهای سنگین نقشی ندارند. گاها مشاهده می شود یک شرپای باتجربه حضورش موجب جذب مشتریان بسیار شده و موفقیت تیم ها را تضمین می کنند. همین امر موجب می گردد در برخی اوقات حقوق و دستمزدشان تا 40 هزار دلار نیز افزایش یابد.
در چنین شرایطی است که بسیاری از شرکت های خارجی حتی برای هدایت کوهنوردان در کوه های آلپ و آمریکای شمالی و جنوبی شرپاهای نپالی را به استخدام خود در می آورند و آنها در برخی فصول شلوغ سال که از هیمالیا فارغ می شوند به سایر کشورها نقل مکان می کنند و البته برخی از آنها نظیر “آپاشرپا” رکورددار بیشترین صعود قله اورست با 21 بار صعود هم اکنون ساکن سیاتل آمریکا می باشد و تنها در فصل بهار هیمالیا به کشورش نپال باز می گردد.
منبع: کوه قاف
گفت: احوالت چطور است؟ گفتمش: عالی ست مثل حال گل! حال گل در چنگ چنگیز مغول! {قیصر امین پور}
اگر ماه بودم به هر جا که بودم
سراغ تو را از خدا می گرفتم
وگر سنگ بودم، به هر جا که بودی
سر رهگذار تو جا می گرفتم
اگر ماه بودی – به صد ناز – شاید
شبی بر لب بام من می نشستی
و گر سنگ بودی به هر جا که بودم
مرا می شکستی، مرا می شکستی …
{فریدون مشیری}
منم موافقم که مشهد شهر نیس