فیلم مستند «گزارشی از ماناسلو» به کارگردانی رضا توفیق جو و تهیه کنندگی احسان رسول اف در دومین نوبت نمایش در جشنوار سینما حقیقت روز شنبه 28 آذر ساعت 17:30 در سینما سپیده اکران شد.
در خلاصه داستان این مستند آمده است: در سال 2012 سه نفر از کوهنوردان ایرانی قصد صعود به قله ماناسلو را دارند؛ آنها قله را فتح می کنند، اما در راه بازگشت با حادثه ای انسانی مواجه می شوند.
رضا زارعی (رئیس فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی) در رابطه با این فیلم و حادثه تیم ایران در وبلاگش این طور نوشته است: با تماشای فیلم “گزارشی از ماناسلو” و البته سر زدن به گزارش برنامه صعود به قله ماناسلو که توسط سه تن از دوستان در بهار 91 انجام شد، و طی آن متاسفانه جعفر ناصری بر اثر سقوط جان سپرد، عوامل تاثیرگذار در این حادثه مرور می کنم.
1. هم هوایی تیم تنها تا کمپ 2 و ارتفاع 6500 متر صورت گرفته و با توجه به اختلاف حدود 1600 متری به قله قطعن در روند آماده سازی نامناسب تیم موثر بوده است.
2. بازگشایی مسیر از کمپ 2 به 4 به دلیل بارش برف سنگین موجب تحلیل قوای جسمانی نفرات صعود کننده شده است.
3. فاصله کمپ 3 تا قله بسیار زیاد است و تیم ها معمولن از کمپ 4 در ارتفاع حدود 7400 متر اقدام به صعود می کنند که این امر بدلیل خستگی، احتمال از دست دادن دوره هوای خوب و یا تعجیل در امر صعود نادیده گرفته شده است. (لازم به ذکر است تیم فوق پس از برپایی کمپ سوم در ارتفاع 7100 متری، یک روز بعد کمپ 4 خود را در ارتفاع 7300 متری برپا و بعد از آن اقدام به صعود از کمپ 4 می کند. طبیعی است برپایی کمپ و جمع آوری چادرها که پی در پی صورت گرفته عامل مهمی در تحلیل نفرات به شمار می آید.
4. عدم بهره گیری از شرپاهای تیم در روز صعود که احتمالن به دلیل ناتوانی شرپای همراه بوده است!
5. آغاز دیرهنگام صعود یعنی ساعت 8.30 دقیقه و از دست دادن بخش مهمی از روز! (ایشان در تمامی طول شب مترصد هوای خوب و صعود بوده اند و یکبار در ساعت 6 اقدام به خروج از چادرها می کنند، و در نهایت ساعت 8.30 صعود نهایی را شروع می کنند).
6. دیر رسیدن به مرز بالای 7600 متر و منطقه مرگ و اصرار در ادامه مسیر تحت هر شرایطی!
7. بی توجهی به همه قوانین صعود، صعود در هوای منهای 40 درجه، صعود در بوران، تاریکی و در شرایطی که به دلیل وجود ابرهای باردار همراه با جریان برق و آسیب به نفرات تیم بوده است.
8. عدم علامت گذاری و پرچم کوبی مسیر در زمان صعود!
9. اصرار به بازگشت سریع تر از قله و فرار از هوای خراب در تاریکی!
10. حمل چوب های اسکی بر روی کوله پشتی که همراه با دریافت جریان برق ابرها و البته بهم خوردن تعادل بر اثر وزش باد می شده است.
11. بی توجهی به خرابی حال یکی از اعضای تیم و اصرار به بازگشت تحت هر شرایطی و اجتناب از بیتوته!
12. همراه نداشتن کلنگ در شیب تند برفی و حرکت به کمک باطوم!
13. اصرار بیش از حد در یافتن راه به کمک GPS که احتمالن منجر به بی توجهی ایشان به شیب تند شده است.
یادآوری: شخصن هم طناب نشدن نفرات در زمان بازگشت را به عنوان نقطه ضعف نفرات نمی دانم، گرچه معتقدم با توجه به خرابی حال یکی از نفرات تیم بهتر بود برای هدایت ایشان، نفرات در طناب قرار می گرفتند.
