آشنایی با گره های کوهنوردی

گاهی اوقات زندگی کوهنوردان به گره ها ارتباط دارد پس لازم است انواع گره زدن را با سرعت زیاد بسیار تمرین کنید. باید سعی شود گره ها بسیار خوانا و تمیز باشند چون علاوه بر اینکه از اشتباه جلوگیری می شود در صورت فشار امکان باز شدن گره از بین می رود.

تعریف گره (Knots): هر پیچیدگی در طناب که ایجاد آن تصادفی نباشد را گره می گویند.

خواص گره های کوهنوردی:

• در مقابل کشش و ضربه محکم و مقاوم است.
• به سادگی زده و با دست به آسانی باز می شود.
• هنگام کار بر اثر فشار وارد بر آن باز نمی شود.
• هر قدر فشار بر روی آن وارد شود محکم تر می شود.
• کوچک، کم حجم و دارای کم ترین شکست است. چرا که هر شکست طناب باعث کاهش مقاومت آن می شود.

انواع گره ها و کابرد آن ها:

• گره هشت ساده Simple Eight
• گره هشت یک لا Figure of Eight: اتصال سر طناب حمایت به کارابین و هارنس نفر صعودکننده یا به کارگاه.
• گره هشت دولا: اتصال سر طناب فرود به کارگاه.
• گره هشت تعقیب Retraced Figure of Eight: اتصال طناب به صندلی و زدن گره هشت در حلقه ای بسته. بعد از زدن گره باید اندازه آن را تنظیم کرد. به طوری که گره به خوبی به صندلی بچسبد.
• گره دوسرطناب یک لا Fisherman: اتصال دوسر طناب هم قطر به یکدیگر (کمتر مورد استفاده قرار می گیرد).
• گره دوسرطناب دولا Double Fisherman: اتصال دو سر طناب به یکدیگر با ضریب اطمینان بیشتر نسبت به گره دو سر طناب یک لا و اتصال دو سر طناب غیر هم قطر با اختلاف قطری حداکثر یک شماره.
• گره حمایت Hafmastwurf: برای حمایت صعود کننده یا فرود مورد استفاده قرار می گیرد. این گره را در مواقع ضروری می توان با یک گره ضامن قفل نمود. (گره حمایت از شوک های ناگهانی به دلیل شکست طناب جلوگیری می کند).
• گره چفت شونده Munter Hitch: برای قفل نمودن گره حمایت (زدن ضامن)
• گره خودحمایت Clove Hitch , Mastwurf: برای ثابت کردن طناب-خود حمایت. این گره در محل کارگاه و بر روی کارابین اجرا می شود. از زاویه دیگر با کارابین و نوع استفاده دیگر.
• گره تسمه Water Kont: اتصال دوسر نوار (تسمه)
• گره پروسیک Prusik: برای خودحمایت هنگام فرود به کار می رود. خاصیت این گره چفت شدن بر روی طناب است و بنا به همین خاصیت در عملیات بالاکشی نیز کاربرد دارد. نوعی استفاده از گره پروسیک، زدن یکدستی گره پروسیک.
• گره بولین Bowline: یکی از مزیت های این گره باز شدن آسان آن حتی بعد از فشار بر روی آن است. ولی بی دقتی در زدن آن می تواند خطرساز باشد.
• گره رکابی: برای ساختن نردبان ها و برانکارد طنابی از آن استفاده می شود.
• گره پروانه: این گره یکی از گره های کوهنوردی است که از هر سه جهت می توان از آن بار گرفت.

دریافت کل آموزش های بالا بصورت تصویری در قالب یک فایل

توضیحاتی درباره گره پروسیک:

اشخاص زیادی هستند که اصولا با وجود این گره مخالفند و البته موافقان زیادی هم دارد. در تمامی مراجع کوهنوردی همواره به داشتن خودحمایت تاکید شده و منظور از خودحمایت داشتن اتکا به کارگاه و یا حمایت های میانی در هر حالت و مقطع از سلسله عملیات صعود یا فرود است. بسیار تاکید می شود تا زمانی که وارد حمایت بعدی نشدید از حمایت قبلی خارج نشوید. برای داشتن خودحمایت در حین فرود، ساده ترین و ابتدائی ترین روش استفاده از طنابچه و زدن گره پروسیک بر روی طناب اصلی است. البته ابزارهایی هم وجود دارند که کار با آن ها آسانتر است به عنوان یک گره اتوبلوک (خودکار) می تواند به ما کمک کند. اما عموم کوهنوردان به دلیل سبک و ارزان بودن از یک طنابچه 5 تا 7 میلی متر (بسته به قطر طناب فرودشان) استفاده می کنند که البته نیاز به تعویض زودهنگام و بررسی دقیق دارد.

حدود سال 80 اعلام شد که گره پروسیک از بالای 8 فرود به پائین آن منتقل شود و چند سال بعد مجددا این گره به جای خود برگشت و در منابع آموزشی مندرج شد.

در ذیل به ترتیب به بیان ویژگی های استفاده از طنابچه پروسیک در بالا و پائین ابزار فرود می پردازم.

استفاده از پروسیک در بالای ابزار فرود:

• استفاده از حداقل امکانات.
• استفاده از طنابچه پروسیک که طول حلقه آن حداقل حدود 40 سانتی متر باشد تا فاصله مناسب برای حرکت بر روی طناب داشته باشد.
• قفل شدن خوب و سریع و به موقع.
• آمدن فشار اولیه بر روی گره پروسیک که البته به سختی هم آزاد می شود.
• استفاده از 2 دست هنگام فرود؛ به طوری که یک دست برای گرفتن امتداد طناب و دست دیگر برای پائین آوردن گره پروسیک حین فرود استفاده می شود.

استفاده از پروسیک در پائین ابزار فرود:

• استفاده از یک اسلینگ به طول تقریبی 15 تا 25 سانتی متر جهت اتصال ابزار فرود.
• استفاده از پروسیک کوتاه تر نسبت به حالت قبل (و البته کوتاه تر از طول اسلینگ تا وارد 8 فرود نشود).
• قفل شدن خوب و سریع و به موقع.
• آمدن فشار اولیه بر روی ابزار فرود و سپس قفل شدن گره پروسیک که این کار به آزاد شدن راحت تر گره منجر می شود.
• استفاده از یک دست که هم امتداد طناب را دارد و هم گره پروسیک را بر روی آن حرکت می دهد.
• داشتن تعادل بهتر به دلیل اینکه ابزار فرود از بدن دورتر است و در حین فرود زاویه امتداد طناب نسبت به ابزار فرود بسته تر است و همین امر موجب اصطکاک بیشتر می شود و در زمان فرود روی طول های بلندتر کنترل بهتری به فرود رونده می دهد.

مواردی که در بالا ذکر شد مسلما کامل نیست. لطفا کوهنوردان فنی و حرفه ای از ابراز نظرات شان دریغ نکنند. شکی نیست نظر شما در ارائه آموزش بهتر به علاقه مندان مسائل فنی کوهنوردی موثر خواهد بود.

در سایت www.animatedknots.com انواع گره ها به زیبایی آموزش داده شده است!

این مطلب با کمک گرفتن از وبلاگ “کوهنورد تنها” نوشته شده است.