12 روز است که کمال زیر خروارها برف مدفون شده است. همان بهمنی که در لواسان 2 کوهنورد قزوینی را گرفتار کرد. از همان روز خیلی ها تلاش کردند پیکر این 2 کوهنورد را پیدا کنند، از نیروهای امداد و نجات کوهستان هلال احمر گرفته تا تیم های جست و جوی هیأت کوهنوردی استان تهران و قزوین.
جلیل 31 ساله پس از 4 روز از عمق 4 متری برف پیدا شد؛ اما هیچ رد و نشانی از کمال پیدا نکردند. حالا با گذشت نزدیک به دو هفته از سقوط بهمن در دشت هویج مردم محلی دست به کار شدند تا شاید کمال اهرام بافان را پیدا کنند. ساکنان منطقه دشت هویج لواسان تلاش می کنند تا به چشم انتظاری خانواده کمال پایان دهند. چشم انتظاری پدر سالخورده ای که در یک پیام ویدویی کوتاه از همه برای پیداکردن پیکر پسرش درخواست کمک کرد.
پسرم را از دشت هویج بازپس گیرید
خانواده کمال هنوز هم چشم انتظارند؛ منتظر خبری از کمال. آنها هنوز باور ندارند که کمال از بین شان رفته است. پدر این خانواده داغدار هنوز هم امیدوار است که کمال پیدا شود. او از همه می خواهد تا کمال را از دشت هویج به خانوداه اش باز گردانند. این پدر داغدار با همه حال و روز نامساعدش برای دقایقی پاسخگوی سوالات بود. که در ادامه می خوانید.
چگونه از اتفاقی که برای کمال افتاد مطلع شدید؟
از طریق اخبار و دوستان کوهنوردش به ما اطلاع دادند که کمال و جلیل زیر بهمن گرفتار شدند.
شرایط روحی مادر و همسر کمال چگونه است؟
ما هنوز هم باورمان نمی شود. نه می توانیم برای کمال سوگواری کنیم و نه شرایط زندگی درستی داریم. این چشم انتظاری همه خانواده را از پای درآورده است. 12 روز است که خانه ما آشوب است. تا کسی در خانه را می زند یا تلفن زنگ می خورد، همه فکر می کنیم که کمال پیدا شده. نمی دانید این چند روز چه بر ما گذشته. خیلی سخت است. مادر و همسرش از همه بیشتر بی تابی می کنند. گریه و زاری کار هر روز و هر شب این خانه است. حق هم دارند. آخه کمال هم جوان است و هم مرد خوبی برای زندگی.
کمال چند سالش بود؟
28 سال. کمال تک پسر است. سه سال است که ازدواج کرده. یک پسر 4 ماهه به نام علی دارد.
او کوهنورد با تجربه ای بود؟
بله او 10 سال است که به صورت حرفه ای کوهنوردی می کند؛ البته شغل اصلی او برقکاری صنعتی بود. اما کوه و طبیعت را خیلی دوست داشت. معمولا ماهی چند بار را برای کوهنوردی می رفت.
از خانواده جلیل عباس زاده خبر دارید؟
بله آن بندگان خدا هم داغدار شدند؛ حالشان از ما بدتر نباشد، بهتر نیست. اما حداقل آن ها پیکر عزیزشان را دفن کردند. جلیل را 4 روز بعد از حادثه پیدا کردند. همین پنجشنبه مراسم شب هفتش هم برگزار شد. خدا به خانواده عباس زاده صبر بدهد. داغ فرزند خیلی سخت است.
در این مدت کسی از مسئولان درباره وضع کمال با شما یا خانوادتان صحبت کرده اند؟
بله از هیأت کوهنوردی و هلال احمر هم با ما تماس دارند و هم منزل ما آمدند. همین امروز هم با آقای کتابدار، مدیرعامل هلال احمر استان تهران تماس گرفتم؛ اما صحبت های او هیچ امیدواری نداشت. او به من گفت به دلیل بارش شدید برف عملا امکان ادامه عملیات جست و جو امکانپذیر نیست. از هیأت کوهنوردی قزوین هم با ما در تماس هستند. اما ما هنوز چشم انتظار هستیم.
ناایمن بودن منطقه و توقف عملیات جست وجو
غلامحسن نیکونام، رئیس هیأت کوهنوردی استان قزوین می گوید: «با وجود همه اقدامات و جست و جوهای انجام شده هنوز هیچ خبری از کمال نیست. شرایط خاص آب و هوایی دشت هویج و خطرات موجود برای عملیات جست و جو باعث شده تا امیدها برای یافتن پیکر کمال کمرنگ شود. نیروهای امدادی سه روز پس از حادثه به دلیل ناایمن بودن منطقه عملیات، جست و جو را متوقف کردند. مردم محلی هم با وجود تلاش فراوان به دلیل بارش های اخیر در پیدا کردن پیکر کمال ناموفق بودند.»
او که سه روز در منطقه دشت هویج حضور داشت و همراه با سایر نیروهای امدادی برای پیدا کردن پیکر دو کوهنورد محبوس شده در زیر بهمن تلاش کرد، از اتفاقات آن سه روز می گوید: «16 بهمن بود که این اتفاق افتاد. من همراه با تیمی از هیأت کوهنوردی استان قزوین به لواسان رفتیم. سه روز وجب به وجب آن جا را گشتیم اما هیچ اثری از کمال و جلیل پیدا نکردیم. فردای آن روز یک بالگرد هلال احمر به مدت سه ساعت در منطقه پرواز کرد تا شاید از بالا نشانی از این دو کوهنورد پیدا شود. یک سری از نیروهای امدادی هم در منطقه کار جست و جو را انجام می دادند، اما تلاش ها بی نتیجه بود. جلسه ای با حضور نیروهای هلال احمر، فرماندار لواسان، عوامل انتظامی منطقه و آقای مساعدیان از فدراسیون کوهنوردی برگزار شد که در آن جلسه به این جمع بندی رسیدند که به دلیل خطرناک بودن منطقه، عملیات جست و جو متوقف شود. البته ما تا چند روز بعد هم به تلاش های مان برای پیدا کردن پیکر این دو کوهنورد ادامه دادیم که خوشبختانه توانستیم جلیل را پیدا کنیم.»
خارج شدن پیکر جلیل از عمق 4 متری برف
نیکونام درباره چگونگی کشف پیکر جلیل عباس زاده توضیح می دهد: «سه روز پس از متوقف شدن عملیات جست وجو از سوی نیروهای امدادی، ما سه نفر از زبده ترین کوهنوردان دوره دیده برای صعود و جست و جو در مناطق بهمن گیر را به منطقه فرستادیم تا شرایط ادامه کار را بررسی کنند. این سه نفر با قرارگیری در خط الرأس ارتفاعات دشت هویج منطقه را ایمن ارزیابی کردند و کار جست و جو برای یافتن کمال و جلیل دوباره آغاز شد. خوشبختانه در همان ساعات اولیه عملیات، پیکر جلیل از زیر برف خارج شد، اما تلاش ها برای پیدا کردن کمال به نتیجه نرسید. ما پیکر جلیل را از عمق 4 متری برف خارج کردیم. این شرایط در کوهنوردی و سقوط بهمن طبیعی است. مردم محل هم درحال جست وجو هستند اما حجم برف به قدری زیاد است که نمی شود به این راحتی عملیات انجام داد. ما پیکر جلیل را هم کاملا اتفاقی پیدا کردیم.»
طبیعت کمال را پس می دهد
رئیس هیأت کوهنوردی استان قزوین در پاسخ به این پرسش که در چنین شرایطی تصمیم گیرنده اصلی برای پایان دادن به عملیات جست و جو چه سازمان یا نهادی است، می گوید: «شرایط برای پیدا کردن محبوس شدگان زیر بهمن متفاوت است. ما هیچ گلایه ای از نیروهای امدادی نداریم. در چنین شرایطی قانون هیچ تکلیفی برای هلال احمر یا سایر نیروهای امدادی مشخص نکرده است. موارد مشابه زیادی هم وجود دارد. همین حالا تعداد زیادی کوهنورد در ارتفاعات اورست زیر خروارها برف و یخ دفن شده اند. 4 سال است که صخره نوردی در یخچال الموت مدفون شده و هیچ دسترسی به او وجود ندارد. این اتفاقات در دنیای کوهنوردی طبیعی است. نماینده فدراسیون کوهنوردی پس از آن که پیکر جلیل پیدا شد، به من گفت در آن جلسه ای که برای پایان دادن به عملیات جست و جو تصمیم گیری شد، تیم های امداد و نجات به این نتیجه رسیدند که این دو کوهنورد دیگر زنده نیستند و با توجه به شرایط خطرناک منطقه عقلانی نیست که جان تعداد زیادی برای یافتن دو پیکر بی جان به خطر بیفتد. باورش سخت است، اما وسعت منطقه به اندازه سه زمین فوتبال است. چیزی در حدود 3 هکتار زمین با 6 متر برف. البته به دنبال بارش های اخیر ارتفاع برف بیشتر هم شده است.»
نیکونام در بخش دیگری از صحبت هایش به شرایط نامساعد خانواده کمال اهرام بافان اشاره کرد و در این باره گفت: «خانواده اهرام بافان حق دارند که پیکر کمال را بخواهد. و ما هم هر کاری که برای تسلا دادن آنها لازم بود، انجام می دهیم. اما واقعیت این است که پیدا کردن پیکر کمال خیلی سخت است. بهمن وقتی آفتاب بخورد فشرده و سفت می شود، مثل سنگ. سنگی به عمق 9 متر، خارج کردن پیکر از زیر برف در چنین شرایطی کار بسیار دشواری است. به دلیل صعب العبور بودن منطقه و احتمال ریزش بهمن نمی شود از دستگاه های مکانیکی کمک گرفت. همه جست و جو و برف برداری باید به صورت دستی انجام شود. متاسفانه کمال را باید طبیعت به ما برگرداند. کار چندانی از دست کسی ساخته نیست.»
منبع: روزنامه شهروند
