مهدی رودکی- در این فکر بودم که چه بنویسم. در عین حال تلاش میکردم تا صد بشمرم؛ حوصلهام سر رفت. به این فکر کنید که این صد، صد شماره ماه به ماه یک مجله تخصصی باشد. خیلی سخت میشود، نه؟ دست مریزاد به مجله! بگذریم.
دوست دارم جور دیگری ادامه دهم. سی.سی.دبلیو، محافظهکار است. این موضوع را میتوان از همان شماره اول آن دریافت. ماهنامه در شماره یک خود، تیتر یا عنوان اصلی ندارد و در عوض تلاش کرده است چند موضوع را با تیترهای کوچک و در کنار هم روی جلد قرار دهد.
هر چند سه.دبلیو روی جلدش خودنمایی میکند اما تا مدتها بخش یا پرونده ویژهای برای «وب و اینترنت» نداشت و با تأخیر این حوزه کاری را جدی گرفت. دو نوار فیلم موجود در طرح جلد شماره یک و آخرین شمارهای که در دست دارم (98) اینگونه مینمایاند که گویی مجله نگاهی فریم فریم یا پنجره پنجره به رویدادها دارد.
لینک مقاله در دنیای کامپیوتر و ارتباطات
نگاهی که به دنبال کشف ارتباط رویدادها با یکدیگر نیست و تنها پر کردن فریمها را میجوید. قضاوت درباره یک مجله از روی طرح جلد آن نه درست است و نه نادرست. هر چند که طرح جلد باید محتوای مجله و زاویه دید هیئت تحریریه آن را به خوبی نشان دهد نه زاویه دید طراح جلد را که گویی در اینجا بعد از صد شماره زاویه دید طراح جلد چندان تغییر نکرده است.
محافظه کاری نیز نه درست است و نه نادرست. فضای کار و کیفیت مخاطب و سیاست کاری حتما در ادامه کار یک مجله و طرز تفکرش مؤثر است. بهشخصه یک مجله جسور را دوست دارم و انتظاراتی دیگر از مجله که همه را به کمک یک نویسنده بزرگ، ادوارد دبونو، بیان میکنم. او کاربرد بسیار جالب و مؤثری از رنگها در کتاب «شش کلاه تفکر» ارائه کرده است.
سفید: رنگ بی رنگی، نشانی از بیطرفی. مجله باید آمار و ارقام و واقعیتهای بررسی و اثبات شده را در بیطرفی کامل ارائه دهد.
قرمز: رنگ احساس. مجله باید به عواطف و احساسات نویسندگان/مخاطبان خود در پاسخ به رویدادها به عنوان بخشی از پروسه تفکر «بها» دهد و به قضاوت درباره آن احساسات نپردازد.
زرد: رنگ خوشبینی. مجله باید به رویدادها و اخبار با یک دید مثبت نگاه کند و فرصتها و مزایا را مورد توجه قرار دهد.
سیاه: رنگ بدبینی. مجله باید با ارائه یک ارزیابی منفی، تجربیات و دستاوردهای تلخ گذشته را به مخاطب خود گوشزد کند.
سبز: رنگ رویش و باروی، نمادی از خلاقیت و انگیزهبخشی. مجله باید همواره به راهکارهایی فراتر از آنچه که هست بیاندیشد و مخاطب خود را به نوآوری وادارد.
آبی: رنگ آسمان. نشان از احاطه به همه امور. مجله باید بتواند گاه از بالا به همه آن چیزی که در جریان است، نگاه کند. همه رنگها را بپاید و خود و مخاطب خود را اصلاح کند. نگاهی که از مجله میخواهم همین رنگی است؛ آبی. نه نگاهی پنجره پنجره. برای همین است که میگویم: حالا که رسیدی به صدتا، دستمال آبی بردار …
وقتی جمله دستمال ابی بردار رو خوندم ناخوداگاه یاد فیلم روسری ابی افتادم