توسعه پایدار به معنای آن است که در هنگام ایجاد توسعه صنعتی و اقتصادی باید پیامدهای منفی آن را نیز در نظر گرفته و از تاثیرات منفی توسعه صنایع روی محیط زیست، اقتصاد و فرهنگ جلوگیری کرد.
توسعه صنعتی مانند صنعت گردشگری نیز پیامدهای منفی به همراه دارد. یکی از پیامدهای آن آسیب هایی است که به محیط زیست وارد می شود. در این بین گردشگری طبیعی می تواند ضربه های جبران ناپذیری بر محیط زیست و طبیعت وارد کند.
دیگر پیامدهای منفی توسعه صنعتی در زمینه اقتصادی است؛ به طوری که در صورت رعایت نکردن توسعه پایدار نه تنها توسعه گردشگری سودی برای مردم بومی و جامعه مقصد به همراه نخواهد داشت، بلکه موجب افزایش استانداردهای زندگی و در نتیجه تورم زایی و گرانی می شود. اگرچه گردشگری ارزآوری و درآمدزایی دارد، اما در بلندمدت روی اقتصاد جامعه آثار منفی بر جا می گذارد و اقتصاد جامعه را بر هم می ریزد.
سومین عاملی که گردشگری روی آن تاثیر منفی می گذارد فرهنگ های گردشگران خارجی و غیربومی بر جامعه مقصد است. بروز پدیده مثبت گردشگری در صورت رعایت نشدن توسعه پایدار روی جامعه محلی اثرات منفی از نظر اجتماعی و فرهنگی برجا می گذارد و فرهنگ جامعه مقصد را به شیوه ای نادرست تغییر می دهد.
بنابراین در توسعه گردشگری باید حفظ محیط زیست، حفاظت از سهم مردم بومی در سود اقتصادی و جلوگیری از تورم زایی و رعایت و احترام به فرهنگ جامعه مقصد از سوی گردشگران مورد توجه قرار گیرند. در غیراین صورت نه تنها گردشگری مثبت نخواهد بود بلکه به تخریب جامعه مقصد می انجامد و درآمدزایی در صورت تورم زایی به رشد اقتصادی مقصد گردشگری منجر نمی شود.
گردشگری زمانی ارزشمند است که به رشد اقتصادی بینجامد، انگیزه ای برای حفاظت از محیط زیست ایجاد کند و حفظ و احترام به فرهنگ مقصد را افزایش دهد.
نویسنده: مریم رنجبری، کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی
با سلام مطلب خوبی بود. موفق باشید.