انواع گردشگری از دیدگاه نظر

گردشگری، دارای اشکال مختلف و انواع گوناگونی است، که بسته به شرایط محیطی، متفاوت می باشد، همین مسئله باعث شده تا تقسیم بندی های گوناگونی برای آن ها بیان شود. در این مطلب با انواع گردشگری از دیدگاه های دیگر آشنا می شویم که در مطالب قبلی به آن ها کمتر اشاره شده است.

گردشگری تندرستی (گردشگری سلامت): مسافرت به دهکده های سلامت بدون دخالت پزشک معمولا برای فرار از ازدحام شهرها یا از بین بردن تنش ها و استرس و حتی برای استفاده بیش تر از نور خورشید می باشد.

گردشگری درمانی (گردشگری سلامت): استفاده از آب های معدنی، نمک، لجن های طبیعی، مناطق آفتاب گیر تحت نظارت و مداخله پزشک.

گردشگری پزشکی (گردشگری سلامت): مسافرت به منظور درمان بیماری و انجام جراحی زیرنظر پزشکان در مراکز درمانی که علاوه بر معالجه پیگیری بیمار را شامل می شود و در موارد زیر کاربرد دارد:

– اموری که در کشور فرد غیرقانونی است مثل سقط جنین.
– مراقبت های ویژه که در کشور فرد امکانپذیر نیست.
– در مواردی که لیست انتظار برای معالجه فرد در کشورش طولانی مدت است.
– برای استفاده از خدمات بهداشتی ارزان یا رایگان.

گردشگری ورزشى: گردشگرى را که حداقل 24 ساعت در منطقه مورد بازدید بماند و هدف سفرش شرکت در فعالیت هاى مرتبط با ورزش باشد را گردشگر ورزشى گویند. در واقع سفر کردن از خانه و محل کار براى ورزش کردن، تماشاى رویداد هاى ورزشى، تماشاى جاذبه هاى ورزشى و شامل فعالیت هاى رقابتى و غیررقابتى. تجهیزات ورزش های مورد علاقه افراد از جمله اسکی، گلف و غواصی برای گذراندن تعطیلات در این سفرها فراهم می باشد.

گردشگری ماجراجویی: شامل سفر به نواحی کوهستانی و ناهموار یا ورزش های ماجراجویانه مثل پانجو، کوهنوردی، صخره نوردی و پیاده سفر کردن از راه های ناهموار.

گردشگری کشاورزی: شامل بازدید از مزارع و زمین های کشاورزی است که به نوعی اقتصاد داخلی کشاورزی را حمایت می کند.

گردشگری مجازی: سفر به طور فیزیکی انجام نمی شود بلکه کشف دنیا از طریق اینترنت، کتاب و تلوزیون صورت می گیرد.

گردشگری زیست محیطی: گردشگری دائمی که ازمحیط زیست تأثیرمی پذیرد نظیر گردش در پارک های ملی.

گردشگری فروشگاه کتاب: تلاش عامه مردم برای حمایت از فروشگاه های مستقل با تبلیغ آن ها به عنوان مقصد سفر و جذب گردشگران می باشد.

گردشگری آموزشی: شامل سفر به یک کشور جهت عضویت در یک مؤسسه آموزشی یا شرکت در کلاس هایی که مورد علاقه شخصی است مثل کلاس های آشپزی با حضور سرآشپزهای نام آور یا کلاس های صنعتگری.

گردشگری آثار باستانی: شامل بازدید از مکان های تاریخی یا صنعتی که از قدمت باستانی برخوردارند از جمله کانال های قدیمی، راه آهن، میدان نبرد و … می باشد.

گردشگری تفننی: توریست به صورت انفرادی یا گروهی در سرگرمی های مورد علاقه خود شرکت می کند و با افرادی که علایق مشابهی یا تجربیاتی متناسب با آن ها دارند همسفر می شوند که معمولا به صورت گردش در باغ و گشت و گذار در پارک ها می باشد.

گردشگری فراگیر: گردشگری فراگیر یا (گردشگری برای همه) برای کلیه افراد بویژه افرادی که محدودیت هایی دارند یا از ناتوانایی های جسمی رنج می برند، می باشد که در بعضی مناطق با استفاده از طرح های دانشگاهی یا اصول توسعه اهداف دانشگاهی مطرح می شود.

گردشگری دائمی: شامل افراد معمولی می شود که همیشه در تعطیلات با اهداف مالیاتی یا اجتناب از مقیم شدن در یک کشور به آن جا سفر می کنند.

گردشگری سفری: نوعی خاص ازگشت و گذارکه شخص از سفر کردن بیش از رسیدن به مقصد لذت می برد.

گردشگری فضایی: احتمالا شامل سفر به کرات و سیارات دیگر در آینده است.

گردشگری فرهنگی: طی این سفرها از میراث فرهنگی شهرها بازدید می شود. این نوع گردشگری تجربیات خاص فرهنگی را نظیر گردشگری موزه هنری در بر می گیرد و گردشگران می توانند در طول سفراز موزه های هنری دیدن کنند یا در سیاری از مراسم فرهنگی شرکت نمایند.

گردشگری ویرانه ها: شامل سفر به مناطق حادثه دیده و ویران شده است نه صرفا برای کمک بلکه برای بازدید از خرابه ها می باشد که البته اگر این بازدیدها کار امداد رسانی، نجات مصدومین و اقدامات مرمتی را به تأخیر بیاندازد، مشکل آفرین خواهد شد.

گردشگری نیاشناسی: گردشگری و سفر به منظور شناخت شجره نامه و پیشینه نیاکان.

گردشگری سیاه: گردشگری برای بازدید از محل های حوادث و فجایع یا گروستان ها. اولین کمپانی فعال در این زمینه کار خود را در نیو جرسی آمریکا برای بازدید از محل حادثه هواپیمایی هایدنبرگ شروع کرد.

گردشگری افیونی: سفر به منظور تهیه یا مصرف مواد مخدر. (جالب است بدانید جزیره گوا در هندوستان از مهم ترین مقاصد این نوع گردشگری است).

طبیعت گردی: همانطور که از اسم آن هویداست گردشگری به منظور بازدید از جلوه های طبیعت با حداقل خسارت به محیط زیست.

گردشگری سخت: گردشگری که همراه با مخاطرات جانی است.

گردشگری قمار: سفر به منظور شرکت درقمار و قمارخانه ها. معروف ترین مقاصد این نوع گردشگری در دنیا عبارتند از آتلانتیک سیتی، لاس وگاس، پالم اسپرینگز، کالیفرنیا، ماکائو و مونت کارلو.

گردشگری باغبانی: سفر به منظور بازدید از باغ ها و باغچه های زیبای دنیا مانند تاج محل.

گردشگری میراث فرهنگی: مانند سفر برای بازدید از بناهای تاریخی یا بناهای صنعتی بزرگ.

گردشگری تفریحی: سفرجهت انجام تفریحی خاص یا ملاقات با گروهی که تفریح مورد علاقه شان با شما یکی است.

گردشگری خاص: مخصوص معلولین یا بیماران با شرایط خاص.

گردشگری فرهنگ عامه: سفری که تصمیم آن پس از مطالعه کتابی یا مشاهده فیلمی در مورد مقصد توسط گردشگر گرفته می شود.

گردشگری پیوسته: برخی از افراد بسیار ثروتمند برای فرار از مالیات پیوسته در سفر هستند تا مشمول قوانین اقامت در محلی خاص نشوند.

گردشگری زیارتی: سفر به منظور زیارت مکانی مقدس.

گردشگری تنها: سفر به تنهایی.

گردشگری آب های معدنی و چشمه ها: سفر برای دیدن و استفاده کردن از آب های معدنی و چشمه های آب درمانی برای درمان بعضی بیماری های خاص و لذت بردن از این نعمت خدادادی.

گردشگری مناطق کویری: سفر به اعماق بیابان و سرزمین های ناشناخته و مبارزه با گرمای طاقت فرسا و کم آبی در کویر.

گردشگری چمدانی: سفر برای خرید از بازارهای خاص.

گردشگری کار و تجارت: سفر برای تجارت و کسب درآمد و تجربه برای پیشرفت در صنعت کار و کار در کارخانجات و کارگاه ها.

گردشگری مناسبت ها و وقایع خاص: سفر برای شرکت در مناسبت ها و برنامه های ویژه به خصوص مراسم آیینی و ملی.

گردشگری شکار: سفر برای شکار حیوانات و زندگی در طبیعت در کنار حیوانات.

گردشگری حادثه جو: دیدن از بعضی موارد خاص مانند دیدن از یک کوه در حال آتشفشان و یا یک منطقه سیل زده و زلزله زده. خبرنگاران خود مصداق کاملی از این گروه هستند.

گردشگری تشویقی: مانند کارمندانی که به دلایل خاص از سهمیه تشویقی استفاده می کنند و با خرج کارفرمای خود به سفر می روند.