موقع خرید کفش کوهنوردی توقع نداشته باشید این کفش ها نرم و انعطاف پدیر باشند چون کفش کوه باید سفت و محکم باشد.
یکی از بهترین سرمایه گذاری هایی که یک کوهنورد می تواند انجام دهد این است که کفش خوبی برای کوهنوردی تهیه کند. هیچ چیز مثل یک کفش بد نمی تواند برنامه شما را خراب کند. در عوض کفش خوب باعث می شود در طول برنامه احساس راحتی کنید و به خوبی از پاهای شما محافظت می کند.
کوهپیمایی های طولانی می تواند فشار زیادی بر کف و مچ پایتان وارد کند. این فشار به ساق پای شما منتقل می شود و بعد به کمر شما وارد شده و باعث کمر درد می شود. کفش بد نه تنها سبب تاول زدن پای شما می شود بلکه به کل بدن اسیب میرساند. کف کفش باید کاملا محکم باشد تا جلوی ضربات را گرفته و از پای شما محافظت کند.
کفش کوهنوردی خوب هم سفت و محکم است و هم مچ پای شما در آن می تواند آزادانه حرکت کند. شما در مسیرهای کوهستانی که طی می کنید از سنگ ها و صخره های سخت عبور می کنید و باید خیال تان راحت باشد که کفش های شما به خوبی از پاهایتان محافظت می کنند. اگر کفش شما خوب نباشد ممکن است مچ پای شما پیچ بخورد و یا پایتان مجروح شود. گرچه کفش های مدرن امروزی از مواد خاصی تهیه می شوند اما هنوز هم در کفش های بهتر از چرم استفاده می شود.
چرم هم محکم است و هم در صورتی که خوب پرداخت شده باشد ضدآب است و می تواند پاها را در برابر رطوبت و دما محافظت کند. ممکن است راحتی کفش یک مساله جانبی و لوکس به نطر برسد اما در مورد کفش کوهنوردی راحتی مساله ای حیاتی و مهم است.
کفش شما باید آنقدر راحت باشد که بتوانید کیلومترها با آن راه بروید بدون اینکه پای شما تاول بزند یا داغ شود. پای شما باید ساعت ها در این کفش ها باشد بدون اینکه عرق کند یا دمای داخل کفش زیاد گرم یا سرد شود. کفش کوهنوردی بخرید که درست اندازه پایتان باشد. البته سایز کفش اولین نکته مهم است و تازه شروع مساله است.
باید وقت و هزینه خود را صرف خرید کفشی بکنید که به محض پوشیدن در آن احساس راحتی بکنید. چکمه های کوهنوردی هم مثل کفش های معمولی هستند و اگر از اول در آن احساس راحتی نکنید بعید است بعدا پای شما در ان راحت باشد. موقع خرید کفش کوهنوردی توقع نداشته باشید این کفش ها نرم و انعطاف پدیر باشند چون کفش کوه باید سفت و محکم باشد و لبه آن هم تا اندازه ای بلند باشد که اطراف مچ پا را خوب بگیرد و از ان محافظت کند.
این همان وظیفه ای است که کفش های کوهنوردی برای آن طراحی شده اند. ممکن است روی صخره های خیس سر بخورید یا در زمین های گلی پای شما بلغزد و لیز بخورد. البته شاید هیچ کفشی نتواند جلوی این خطرات را بگیرد اما بعصی کفش ها در این زمینه بهتر از بقیه عمل می کنند. بعصی ها فقط در حد یک کفش تنیس هستند.
اما بعضی دیگر مثل کفش های میخ دار یخ شکن هستند. در کفش های کوهنوردی که خوب طراحی شده اند هم از مواد خاصی استفاده شده و هم ابعاد آنها طوری طراحی شده که تا حد امکان احتمال لیز خوردن را کاهش دهند.
کفه های ویبرام این کفش ها مانع از لیز خوردن روی برف و یخ میشوند. کف این کفش ها شبیه تایر ماشین است اما بیشتر از جنس پلاستیک است تاچرم. برای تمیز کردن کف این کفش ها باید از زبانه های مخصوص استفاده کنید.
علاوه بر همه چیزهایی که گفتیم به جنس کفش هم خیلی توجه کنید که چرمی است یا کامپوزیت و اینکه ضدآب هست یا نه. اگر کفش های شما خیس شود پایتان دچار مشکل می شود. جنس گورتکس امروزه طرفداران زیادی دارد چون می تواند دما را خوب تنطیم کند. دنبال چنین جنس هایی باشید. سایر مسایل بستگی به طول برنامه ای که می خواهید بروید و درجه سختی ان دارد. اگر می خواهید کوهنوردی را به صورت حرفه ای دنبال کنید، بیش از یک جفت کفش نیاز دارید. گرچه کفش های کوهنوردی سالها دوام می اورند.
حتی با 400 هزار تومان هم می توانید کفش خوبی بخرید. فکرش را بکنید که دارید این پول را برای کفشی خرج می کنید که بین دو الی پنج سال دوام می آورد.
هنگام خریدن کفش جوراب های خیلی ضخیم نخی یا ضد عرق بپوشید نه جوراب های معمولی یا ورزشی.
