هر رشته ورزشی علاوه بر پرورش جسم، سعی دارد روح، روان و خلاقیت فرد را در عالی ترین شکل خود به منصه ظهور رساند در نتیجه هر ورزشی خصوصیت خاص خود را دارد. از کوهنوردی به عنوان مدرسه انسان سازی یاد می شود. عده ای از کوهنوردان کوهنوردی را نه تنها یک ورزش بلکه زندگی و باور خود می دانند و زندگی بدون کوهنوردی را غیرممکن می دانند.
مهم ترین ویژگی اخلاقی کوهنوردان عبارتند از:
– به طبیعت عشق می ورزند و هنر زندگی را در سازگاری با طبیعت می بینند، نه ستیز و جنگ با آن (هم هوایی نمونه بارز این سازگاری است).
– از کندن و سوزاندن گلها، گیاهان و بوته ها پرهیز می کند.
– عاشقانه به رسیدن قله می اندیشند اما نه به هر شکلی. در صورت نرسیدن به قله، صعود مجدد را در برنامه ریزی آینده خود قرار می دهند.
– شجاعت و احتیاط را با هم دارند و به زنده ماندن و برگشت سالم خود و همنوردان علاقه مندترند.
– رعایت حال همنوردان را می کنند و با آنها صادق هستند. دوست دارند باهم به قله برسند.
– از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند و روحیه تعاون از خصوصیت بارز آنهاست.
– همواره یاریگر حریف خود هستند و دست او را می گیرند و در صورت لزوم حمایت اش می کنند.
– امیدوار و با شهامت اند همواره قدرت اراده و استقامت خود را افزایش می دهند.
– صبر و شکیبایی از صفت بارز آنهاست. با همنوردان تبادل نظر می کنند و به دیگران احترام می گذارند و نظر آنها را محترم می شمارند.
سلام آقا میثم عالی بود
درود. کاش درک کنند همه اینا فراتر از چند جمله است!