دلایل عدم موفقیت برخی کوهنوردان در صعود به قله های بلند هیمالیا از دیدگاه عظیم قیچی ساز هیمالیانورد مشهور ایرانی؛ به عوامل زیادی بستگی دارد. از جمله توان فرد، درجه سختی قله، ارتفاع، موقعیت و شرایط منطقه و خیلی چیزهای دیگر. چیزی که حضور در یک اکسپدیشن و صعود به قله های هشت هزار متری هیمالیا را سخت می کند کمبود اکسیژن است.
به گفته قیچی ساز در صعودهای هیمالیانوردی به سبب اینکه ارتفاع خیلی بالا و مدت زمانی که برای هم هوایی و سازگاری بدن نیاز هست زیاد است، باعث می شود کوهنورد از لحاظ روحی و روانی و جسمانی تحت فشار باشد.
در هیمالیا تجربه حرف اول را می زند، اکثر نفراتی که در صعودهایشان موفق نمی شوند ممکن است در زمان حضور در بیس کمپ (کمپ اصلی) تا روزهای رفتن به ارتفاعات بالاتر از لحاظ جسمی یا روحی تحلیل رفته و یا مریض شده باشند یا حادثه ای پیش آمده که قسمتی از توانایی شان را از دست داده اند.
در این زمان است که آن کوهنورد از خودش می پرسد من برای چه به اینجا آمده ام؟ اگر صعود کنم چه می شود؟ صعود نکنم چه می شود؟ و با این حرف ها برای خودش چالش ایجاد می کند که بسیار آزار دهنده است و این اولین گام برای ناکامی است. البته برعکس این هم صادق است، نباید بیش از حد به خود مغرور بود و در شناخت توانایی ها اشتباه کرد که این خود خیلی خطرناک است.
