گردشگری غذا جاذبه فراموش شده ایران

در سال های اخیر دولت ها و کشورهای مختلف برای جذب هر چه بیشتر گردشگر فنون مختلفی را به کار گرفتند که با سلیقه مردم مختلف دنیا با هر نژاد و فرهنگی جور دربیاید. در این راستا، این روزها یکی از جذاب ترین بازار و شاخه های گردشگری، غذاست.

گردشگران زیادی تنها برای چشیدن طعم غذاهای ملل مختلف راهی سفرهای دور و دراز می شوند و حتی در حالی که بسیاری از مردم دنیا غذاهای کشورهای آسیای شرقی و چشم بادامی ها را نمی پسندند و طعم غذای این کشورها به مذاقشان خوش نمی آید، کشور مالزی اعلام کرده است که در نظر دارد با توسعه جایگاه گردشگری غذا در این کشور، امکان جذب 36 میلیون گردشگر تا سال 2020 را فراهم آورد. کشور پرو نیز از گردشگری آشپزی درآمدی یک میلیارد دلاری به جیب زده است.

در واقع، برای هر قشر از گردشگران حرفه ای که کارشان سفر است تا گردشگرانی که به قصد تفریح سفر می کنند، مهم ترین و لذت بخش ترین بخش سفر، وعده غذایی و خوراکی های کشور و شهر مقصد است و برخی از مقاصد با معرفی غذاهای بومی خود به گردشگران به جای ارائه غذاهای نام آشنا و رایج در دنیا سعی می کنند جاذبه جدیدی را به اسم خود سند بزنند یا ازطریق برگزاری انواع جشنواره ها با محور غذا و نوشیدنی فرصت افزایش آمار گردشگران ورودی را به کشور خود بدهند.

در حالی که بی سلیقه ترین کشورها در آشپزی سعی دارند غذاهای خود را با عنوان عجیب ترین غذاهای دنیا به خورد گردشگران بدهند و گردشگران را برای چشیدن طعم غذاهایشان به کشورشان بکشانند، کشور ما با وجود سفره ای گسترده از متنوع ترین غذاهای بومی و محلی که با سلیقه مردم دنیا جور است، دست از سر کباب و غذاهای گوشتی برنمی دارد و این در حالی است که برخی برآوردها نشان می دهند در ایران، تنها برای ناهار و شام، بیش از 1400 نوع غذای اصلی وجود دارد که علاوه بر طعم و مزه خوب، از نظر ارزش غذایی نیز بسیار ارزشمند هستند.

با این حال، گردشگرانی که برای اولین بار به ایران سفر می کنند شاید با خوردن دو سه بار کباب بختیاری، کباب کوبیده و برگ، شیشلیک و … به وجد بیایند و طعم کباب های ایرانی را بپسندند، اما خاصیت تمام غذاهای ایرانی این است که اگر چند وعده پشت سر هم صرف شود، خوردنش خسته کننده می شود و به اصطلاح از خوردن آن زده می شوند. این در حالی است که خوردن وعده های متعدد از غذاهای گوشتی نیز در سفر توصیه نمی شود چرا که گذر از طول و عرض جغرافیایی، روده را منقبض می کند که در این حالت غذاهای گیاهی و فیبردار راه حل عوارض منقبض شدن روده هاست.

از دلایل پزشکی که بگذریم، خوردن غذای تکراری در سفر آن قسمت لذت بخش مسافرت را حذف می کند و این می شود که توریست هایی که به ایران سفر می کنند از منو و فهرست غذاهای تکراری هتل و رستوران های مختلف شهر شاکی می شوند.

جالب است بدانید گردشگران خارجی بعد از خوردن وعده های پشت سرهم کبابی، غذاهای خورشتی را ترجیح می دهند. در حالی که این روزها رستوران ها خورشت فسنجان را یک روز در میان سرو می کنند یا حتی بسیار از آنها این مدل غذا را از منوی خود حذف کرده اند، از آنجا که گردشگران اروپایی که بیشتر فست فود می خورند وقتی طعم غذای ایرانی را تجربه می کنند، این طعم را دوست دارند و حتی از غذاهای خورشتی که زیاد با آن آشنا نیستند هم خوششان می آید.

در کنار این، استان های ایران و اقوام گوناگونش با آن تنوع بالای فرهنگی، دارای طعم ها، چشیدنی ها، افزودنی ها و غذاهایی خاص هستند که تجربه شان گردشگران خارجی را شگفت زده خواهد کرد؛ از قلیه ماهی جنوب بگیر تا باقالا قاتق شمال و کلم پلوی شیرازی و بریانی اصفهان و فالوده کرمان و باقلوای قزوین.

همه اینها در حالی است که تلاش شایسته ای برای معرفی این غذاها به گردشگران نمی کنیم و اگر تلاشی در این راستا صورت گیرد همین غذاهای ایرانی یک تنه اقتصاد گردشگری ما را متحول خواهد کرد.

نویسنده: ابراهیم اسدی بشلی – کارشناس ارشد گردشگری