برف کوری اختلال دردناک قرنیه چشم به علت قرار گرفتن بیش ازحد در معرض نور فرابنفشی است که از برف بازتابیده می شود.
اگر چنین کلمات و جملاتی را در گوگل جستجو کرده اید؟ پس درست آمده اید. اینجا می خواهم درباره برف کوری بنویسم.
برف کوری در کوه
علت برف کوری چشم
علائم برف کوری چشم
دلیل برفک دیدن چشم
درمان برف کوری چشم
درمان برف زدگی چشم
درمان خانگی برف کوری
برف کوری مسئله ای است که تمام افراد باید اطلاعاتی در رابطه با آن داشته باشند تا در صورت دچار شدن به چنین عارضه ای بتوانند بهترین عکس العمل را داشته باشند تا به چشم و بینایی شان آسیب نرسد، اختلال برف کوری اغلب در ارتفاعات کوهستان برای کوهنوردان اتفاق می افتد.
برف کوری (Photokeratitis) اختلال دردناک قرنیه چشم به علت قرار گرفتن بیش ازحد در معرض نور فرابنفشی است که از برف بازتابیده می شود. به برف کوری، نورزدگی هم گفته اند.
در این بیماری، آفتاب سوختگی قرنیه باعث می شود تاول های کوچک بر روی سطح قرنیه تشکیل می شود. علامت این بیماری دردناک بودن چشم و نیز از دست دادن قدرت بینایی به طور موقت است. اثر پرتوهای خورشید روی قرنیه چشم باعث وارد شدن صدمه به سلول های سطحی قرنیه چشم می شود. همچنین اشعه فرابنفش باعث سردرد و بروز میگرن و تشدید درد آن بعد از ۴ تا ۱۰ ساعت می شود.
برف کوری چیست؟
برف کوری یا فوتوکراتیت (photokeratitis) نوعی اختلال دردناک مرتبط با چشم است که در اثر تابش های نور و اشعه ماورا بنفش خورشید به سطح برف و یخ و انعکاس آن که به چشم برخورد می کند ایجاد می شود؛ برخی نام این اختلال چشمی را نور زدگی نیز می نامند زیرا مشکل اصلی که در این بیماری برای افراد پیش می آید سوختگی قرنیه چشم در اثر تابش های خورشیدی بر روی برف و یخ است که باعث می شوند بر روی قرنیه چشم سوختگی ایجاد شود و تاول هایی به وجود آیند که بسیار دردناک نیز هستند.
در موارد شدید این مشکل سبب کوری دائم افراد می شود. گرچه ممکن است تصور کنید که ساخت بیومارکر برای درمان و ترمیم قرنیه می تواند راه حلی برای درمان مشکلات چشم در برابر برف زدگی باشد، اما باید بدانید هم هزینه بالایی دارد و هم ممکن است گزینه مناسبی برای استفاده از آن ها نباشید! بنابراین پیشنهاد می کنیم روش های جلوگیری از برف کوری را استفاده کنید.
علائم برف کوری
علائم برف کوری عبارتند از: درد، تورم، تاول، التهاب چشم، ریزش اشک، ترس از نور. کسانی که سابقه پیوند قرنیه دارند، در صعود دچار نورزدگی شدیدتری می شوند.
به گفته دکتر چشم پزشک مهم ترین عامل که سبب ایجاد اختلال فتوکراتیت در افراد می شود، عدم استفاده از عینک آفتابی و یا استفاده از عینک های غیر استاندارد است که سبب می شود قرنیه و ناحیه محتمه چشم در ارتباط مستقیم با برف و اشعه های تابشی مضر خورشید باشد؛ از جمله علائم مشهود این عارضه می توان به سوزش شدید و دردناک در چشم ها و اختلال در بینایی که باعث می شود بینایی فرد کم شود اشاره کرد این کاهش بینایی اکثرا موقتی است و به سرعت (18 تا 24 ساعت اثر دارد) از بین می رود، اما از دیگر علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرمزی و تورم در ناحیه پلک
- حساسیت شدید به نور
- قرمزی شدید داخل چشم ها
- گاها دیدن هاله های نور به هنگام نگاه کردن به اطراف و هنگام پلک زدن
- از دست دادن قدرت بینایی بر اثر بسته شدن چشم ها به دلیل تورم زیاد که موقتی است
پیشگیری از برف کوری
برف کوری، فتوکراتیت و یا نورزدگی اختلالی است که اغلب گریبانگیر کوهنوردان و صخره نوردان می شود اما خوشبختانه راهی آسان برای پیشگیری دارد آن هم استفاده از عینک های مخصوص و استاندارد آفتابی است؛ در کوهستان ها به دلیل ارتفاع زیاد و بارش برف بیشتر اشعه ماورا بنفش خورشید با قدرت بیشتری تابش دارد و اثرات ماندگارتری را نیز دارا خواهد بود به همین دلیل عینک های آفتابی از برخورد و انعکاس این نور با چشم به طور چشم گیری جلوگیری کرده و خطر ابتلا به این عارضه را تا کم ترین حد ممکن کاهش می دهد.
همچنین یکی دیگر از راه های پیشگیری می تواند استفاده از کلاه های لبه دار که مانند سایه بان عمل می کنند باشد، فتوکراتیت تنها مختص کوهنوردان و برف پیمایان نیست به همین دلیل بهتر است در فصل سرما و بارش اقدامات لازم را انجام داد.
درمان برف کوری
- دور ماندن از نور و محل تابش اشعه
- بستن چشم با باند و یا چشم بند
- مرطوب نگه داشتن چشم
- درمان ممکن است 2 تا 3 روز به طول بیانجامد.
عارضه برف کوری می تواند منجر به کوری موقت شود. البته با استراحت دادن به چشم این حالت بعد از ۲۴ ساعت برطرف می شود. پوشاندن چشم و پانسمان آن و استراحت دادن به چشم، حداقل به مدت ۶ تا ۸ ساعت به این روند کمک می کند.
استفاده از عینک آفتابی می تواند به جلوگیری از برف کوری کمک کند و عدم استفاده از عینک دودی مناسب در کوه ممکن است باعث برف کوری شود. بهتر است عینک از کنارها نیز دارای پوشش مناسب برای جلوگیری از نفوذ بیشتر اشعه فرابنفش به چشم ها باشد. اصطلاحاً عینک دوربسته باشد.
هشدار مهم
اگر قصد سفر به مناطق کوهستانی و قطبی را دارید، رعایت نکات زیر برای جلوگیری از آسیب های چشمی بسیار ضروری است:
- به همراه داشتن کلاه لبه دار و عینک آفتابی استاندارد
- به همراه داشتن پماد و قطره های چشمی برای درمان در صورت بروز مشکل
- برای افرادی که از لنزهای طبی استفاده می کنند، لازم است که در حین سفر از لنزهایی که با uv مناسب ساخته شده اند استفاده کنند.
برف حدود 85 درصد از اشعه ماورابنفش را منعکس می کند و این اشعه در صعود های برفی باعث آسیب و سوختگی قرینه چشم می شود. برف کوری پس از حدود 20 دقیقه حضور در منطقه برفی ایجاد می شود و علایم آن شش تا 12 ساعت بعد در چشم بروز پیدا می کند.
ریزش اشک و گاه خشکی چشم ها، درد، تاری دید، احساس جسم خارجی در چشم، قرمزی چشم و حساسیت به نوراز جمله علایم برف کوری هستند. در این زمان، مبتلایان به برف کوری باید از مالیدن چشم خودداری کنند زیرا مالش چشم سبب تشدید بیماری می شود.
علایم برف کوری پس از 18 تا 24 ساعت با رعایت نکات لازم از بین می رود. کوهنوردانی که در چشمان خود لنز دارند باید لنزها را در مناطق برفی از چشم خارج کنند. هنگام برف کوری ضمن پرهیز از نور، باید روی چشمان را به مدت 24 ساعت با پارچه تمیز بست. استفاده از عینک آفتابی استاندارد از دیگر راه های کنترل درد و سوزش چشم ناشی از برف کوری است.
کوهنوردان هنگام برف کوری می توانند برای کمپرس سرد از یخ یا برفی که در یک پلاستیک درون یک پارچه پیچیده شده و یا از یک بطری یا قمقمه حاوی آب سرد استفاده کنند. افرادی که دچار برف کوری می شوند نباید یخ یا برف را بطور مستقیم روی چشم یا پوست صورت خود بگذرانند.
