آیا داروی سنگنوردی معجزه آسایی وجود دارد که سنگنوردانی باهوش تر و تواناتر بسازد؟
در ابتدای سنگنوردی تا 30 گیره دست و پا را حفظ می کردم اما همان آن، تعدادی بودند که تا 60 گیره را حفظ بودند، در حالی که مهارت های حفظ کردن من در طول زمان به آرامی بهبود می یافت دریافتم که چندان از حد متوسط فراتر نمی روم، چه کسی هنگام صعود زمان و انرژی لازم برای تمرین ذهنی را دارد؟ کم کم به تبلیغات اینستاگرام و فیس بوک علاقمند شدم، آن هایی که مدام دم از تقویت حافظه می زدند. نتیجه بررسی های طولانی من از این تبلیغات شاید تجربه ای باشد برای شما:
بیش از شش دهه از عصر نوتروپیک می گذرد که به معنی بهبود دهنده ادراک و حافظه است اما معنی تحت الفظی آن «به چالش کشاننده ذهن» است. داروهایی که ادعا می کنند ابهام را از ذهن دور می کنند و حافظه را بهبود می بخشند. خلاقیت را تقویت و در عین حال تمرکز شما را افزایش می دهند. ایده تقویت ذهن نخستین بار در سال 1960 ابداع شد، زمانی که یک دانشمند رومانیایی به نام کرنلیو جورج در تلاش بود که دارویی برای خواب بهتر تولید کند. جرج بعد از آنالیز این دارو متوجه چیزی ساختار شکنانه شد. داروی او که امروز به نام «پیراستام» شناخته می شود، پس از مصرف یک ماهه توسط بیماران، به میزان قابل توجهی منجر به بهبود حافظه می شد، بر اساس این نتیجه جورج اصطلاح نوتروپیک را ابداع کرد.
به حال برگردیم و وارد سایت هایی مانند Luminosity شویم و یا فیلم هایی مانند Limitless را تماشا کنیم. با تاسف عمیق فلیکس هاسلر فوق دکترای دانشکده ذهن و مغز برلین، دانشگاه هومبولت گفته که همین یک هفته پیش رسانه ها گزارشی هیجان انگیز در مورد ارتباط نتایج علوم اعصاب نه تنها برای پزشکی بلکه در معنای کلی تر برای زندگی را منتشر کرده اند.
ادعای این رسانه ها چیست؟ آیا داروی سنگنوردی معجزه آسایی وجود دارد که سنگنوردانی باهوش تر و تواناتر بسازد؟
تا کنون دارویی برای افزایش هوش تولید نشده با این حال بدان معنا نیست که داروهایی برای تقویت جنبه های خاصی از ذهن وجود نداشته باشد. امگا3، فلاونوئیدها، ویتامین ها و اسیدهای آمینه نظر ال-تیانین همگی دارای اثرات تقویت کننده ذهن هستند. در واقع نوشیدن چای و انواع توت و بری ها به طور گسترده به عنوان روش های مفید مورد توجه قرار گرفته اند اما اثربخشی آن ها به شکل قرص هنوز مورد بحث است و گفته شده که مکمل ها نمی توانند پیچیدگی غذای طبیعی و تمام فواید بالقوه آن را فراهم کنند.
سایر مواد نوتروپیک عبارتند از جنسینگ، جینکو و یا گیاهی به نام یال شیر است. در هر صورت هنوز تحقیقات در باره آثار مصرف این گیاهان نتیجه ای قطعی ارائه نداده ولی یک محقق اعلام کرده که جنسینگ به طور قابل توجهی بر بهبود حافظه تاثیر داشته.
توتروپیک ها بدون مجوز سازمان غذا و دارو قابل استفاده نیستند. داروهایی مانند ریتالین، آدرال و پرویجیل (یا مدافینل که برای کاهش خواب آلودگی است) نوتروپیک هایی رایج هستند. آدرال و ریتالین برای ADHD (اختلال کم توجهی) تجویز می شوند و به طور گسترده ای توسط دانشجویان و رقابت های دهندگان حرفه ای برای افزایش تمرکز و انگیزه استفاده می شوند. بررسی آدرال و ریتالین در سال 2015 نشان داده که تاثیر آن ها بر هوش در بهترین حالت چندان زیاد نبوده با این حال در سایت بی بی سی اشاره شده که مردم آمفتامین ها را برای بهبود انرژی و انگیزه مصرف می کنند و این کار هزینه در بر دارد.
از نظر ساختاری آمفتامین ها چندان با مخدر شیشه فاصله ندارند و مثل این ماده بسیار اعتیادآور هستند و موجب بی خوابی، از دست دادن اشتها، اضطراب، تحریک پذیری، سردرد و سرگیجه می شوند که ترکیب خوبی برای یک سنگنورد نخواهد بود.
پرویجیل آخرین داروی منتخب در بین متخصصان پُر مشغله است، محرکی است که برای نارکولپسی، آپنه یا قطع تنفس خواب و اختلالات خواب تجویز می شود، برخی مطالعات بهبودهایی در یادگیری و حافظه را گزاش داده اند. عوارض جانبی این داروی سنگنوردی عبارت است از سردرد، سرگیجه، اضطراب، بی قراری و حالت تهوع را نیز به دنبال دارد.
سال 2014 نیز در مقاله ای برخطرات مصرف آمفتامین ها و سایر داروهای تقویت کننده هشدار داده شده و اعلام شده که می تواند در یادگیری، حافظه و رفتار اختلال ایجاد کند و پس از قطع مصرف نیز عوارضی در پی دارد.
اما یک داروی سنگنوردی آزمایش شده، بی خطر و ارزان وجود دارد که سنگنوردان می توانند برای تقویت مغز به آن اعتماد کنند. کافئین. در کل مدینه فاضله ای برای ذهنی قدرتمند و توانا وجود ندارد بهتر است که به همان حفظ کردن گیرها ادامه دهیم.
نویسنده: دنالی میلر از سایت climbing
