یک ضرب المثل قدیمی بین کوهنوردان رایج است که می گویند “بهترین تمرین برای کوهنوردی، کوهنوردی است” تا با این مثال از انجام ورزش های مکمل برای کوهنوردی سرباز زنند.
حال پاسخ شما برای این سئوال که “تمرینات مکمل برای کوهنوردی چیست؟” چیست؟
این امر بستگی به هدف ما از تمرین دارد. یعنی می شود گفت که دو شیوه تمرین را می توان در کوهنوردی بکار برد:
1. همزمان با دوره پیشرفت مهارت های فنی و ذهنی در کوهنوردی؛ لازم است که کوهنورد در شرایط واقعی کوهنوردی قرار گرفته و در واقع “بهترین تمرین برای کوهنوردی، کوهنوردی است” را تجربه کند.
2. برای رسیدن به سطوح بالاتر آمادگی جسمانی بر اساس نیاز روی آورد.
– اگر شخص مورد نظر سنگنورد است برای گرفتن گیره های سنگ نوردی به قدرت زیادی نیاز دارد لذا به افزایش قدرت بالاتنه باید بیشتر بپردازد و بهترین روش برای اینکار زدن وزنه است.
– اگر شخص مورد نظر کوهنورد است بهتر است به پرورش پاها و استقامت بدنی از لحاظ تنفسی بیشتر توجه کند که راه پرورش پاها انجام ورزش های وزنه با پشت پا و جلو پا است.
– برای افزایش تنفس هم می تواند به دوچرخه سواری و دومیدانی یا پیاده روی تند روی آورد.
هم چنین؛ کوهنورد باید به تمرینات منسجم و هدفمند برای تقویت عضلات خود به عنوان مکمل در کنار کوهنوردی اقدام کند.
در کل می توان گفت که روش اجرای یک برنامه کوهنوردی با یک برنامه تمرینی تفاوت های زیادی دارند. برای مثال در طی یک برنامه کوهنوردی شما باید مراقب باشید که فشار زیادی که منتهی به ضعف و خستگی تان می شود را بر عضلات خود وارد نکنید تا اینکه بتوانید با حفظ آمادگی تان به هدفی که برای صعود در نظر گرفته اید دست یابید.
بر عکس در یک برنامه تمرینی باید با انجام فعالیت های بدنی سنگین در تمرینات استقامتی طی چند دقیقه فشار لازم را بر عضلات وارد نموده تا حدی که به خستگی عضلانی برسید و در تمرینات قدرتی نیز باید با انجام این فعلالیت ها طی چند ثانیه به این آستانه خستگی عضلانی برسید.
نویسنده: رحیم اکبری
