بر بلندترین کوه جهان، انبوهی از زباله های برجای مانده از کوهنوردان قبلی وجود دارد. اما چه کسی این زباله ها را جمع آوری خواهد کرد؟
سال هاست که گروه های کوهنوردی برای صعود به بلندترین قله جهان، از اورست بالا می روند. در این میان، پسماند و پساب برجای مانده از این گروه ها، مشکلی جدی برای محیط زیست این منطقه ایجاد می کند.
چند سالی است که یک موسسه مردم نهاد با نام Eco Everest Expedition به جمع آوری زباله در اورست پرداخته است. این گروه هر سال حجم زیادی از این پسماندها را به پایین کوه می آورد. مجله نیوساینتیست در تازه ترین شماره خود، مصاحبه ای با یکی «داوا استیون» (Dawa Steven) که یکی از این فعالان است ترتیب داد و جزئیات این عملیات را از او جویا شده است.
- لطفا در مورد شدت مساله زباله های موجود بر اورست توضیح دهید.
روزگاری اورست را بلندترین زباله دان دنیا می دانستند، اما مدتی است که وضعیت بهتر شده است. ما از سال 2008 به این سو، برنامه ای برای تمیز کردن اورست داریم و این برنامه را از طریق سازمان مردم نهادی که در آن عضو هستیم به انجام می رسانیم. تا امروز موفق شده ایم که 15 تن زباله که توسط تیم های کوهنوری در گذشته بر جای مانده بود را به پایین برگردانیم. البته هر از چند گاهی، تیم های بین المللی دیگری نیز برای پاکسازی به کمک می آیند، اما برنامه ما منظم و سالیانه است.
ما همچنین از شرپاها (راهنمایان محلی کوهنوردان اورست) درخواست کردیم که زباله ها را به پایین بازگردانند و به ما تحویل بدهند. اما این برنامه را «پول در ازای زباله» نامیده ایم و به ازای دریافت هر یک کیلوگرم زباله از شرپاها، یک دلار به آنها می دهیم. در واقع از افراد و منابع موجود برای پیشرفت هدف مان استفاده می کنیم.
- آیا فقط زباله جمع آوری می کنید؟
خیر. ما در کل می خواهیم که هیچ ردی از فعالیت های انسانی بر اورست بر جای نماند و این کار دربردارنده جمع آوری فضولات انسانی نیز می شود. فضولات انسانی یکی از زیان بارترین چیزها بر روی اروست به شمار می رود، زیرا به خاطر سرمای شدید موجود و نیز کمبود اکسیژن، این فضولات امکان تجزیه نمی یابند و همچنین ممکن است از طریق یخ های آب شده به آب آشامیدنی روستاهای پایین دستی راه یابند. ما به هر کدام از شرپاها و نیز کوهنوردان یک کیسه ویژه می دهیم تا فضولات انسانی داخل آنها قرار گیرد. این رویکرد مورد استقبال قرار گرفته و به خوبی پیش می رود.
- آیا در اورست، تدابیر حفاظت از محیط زیست هم اجرا می شود؟
در حال حاضر هر تیم کوهنورد باید 4000 دلار به صورت ودیعه به دولت نپال پرداخت کند و این مبلغ در صورت تائید پایین آورده شدن همه زباله های تیم به آنها بازگردانده می شود. با این وجود این قانون همیشه به درستی اجرا نمی شود و نمی توان اطمینان یافت که آیا تیم کوهنوردی همه زباله های خود را پایین آورده است یا خیر. در عوض ما به این نتیجه رسیدیم که خودپایشی یکدیگر بهتر جواب می دهد و به کلامی دیگر، باید پلیس خودمان باشیم.
- تغییرات اقلیمی چه تاثیری بر اورست و محیط اطرافش داشته است؟
تاثیر پدیده تغییرات اقلیمی در ارتفاعات بالای هیمالیا کاملا مشخص است. افزایش دما در اینجا دو برابر متوسط افزایش جهانی دما است. شهری که ما در آن ساکن هستیم 4000 متر بالاتر از دریا ارتفاع دارد. وقتی پدرم هنوز کودک بود، دریاچه ایمجا (Imja) یک آبگیر بسیار کوچک بود. اکنون این دریاچه بیش از 100 متر طول و بیش از 100 متر عمق دارد. آب این دریاچه به خاطر ذوب شدن یخچال ها ایجاد می شود. این گونه دریاچه ها بسیار خطرناک هستند، زیرا کناره آنها ممکن است به سرعت از بین برود و سبب مرگ افراد و خراب شدن خانه ها شود.
همچنین در چند سال اخیر شاهد شکل گیری تعداد بیشتری بهمن با ابعاد بزرگ تر بوده ایم. همچنین صخره ها از زیر یخ ها بیرون می آیند و به شاهد سقوط یخ های بیشتری نیز هستیم. وقتی یخ ها ذوب می شوند، گاهی می توانیم جسد افرادی که سال ها پیش در اورست گم شده و جان باخته بودند را بیابیم. گاهی اوقات جنازه ها تا حدی از بین رفته اند و گاهی نیز جنازه ها مربوط به افرادی هستند که ما آنها را می شناسیم. تاکنون موفق به کشف 5 جنازه در یخچال ها شده ایم.
مترجم: صالح سپهری فر
