غارها مکان های جالبی هستند. هر قدر هم انسان سعی کند که با احتیاط در داخل آن حرکت کند، خیلی ساده و سریع از خود رد پا باقی می گذارد. در غارها مکانیسم “مرمت کردن” وجود ندارد؛ آن چه که شکسته است یا نامی که بر روی دیوار نوشته شده است، همان طور باقی می ماند.
انسان ها به دلایل مختلفی از غارها دیدن می کنند، اما برای حیوانات، غار محل زندگی و غذا است. در ضمن غارها یک راه برای حفظ آب های طبیعی است. هر آلودگی می تواند باعث سمی شدن منابع، برای ما انسان ها شود. این امر کاملا به خود ما بستگی دارد که غارها را، هنگامی که از آن ها بازدید می کنیم، حفظ کنیم.
در ادامه فهرستی از کارهائی که می بایستی انجام دهیم که کمتر به غارها آسیب برسد را، مشاهده می کنید:
1. غارها را به همان وضعیتی که هنگام ورود شما بود، ترک کنید. البته اگر شما زباله های بازدید کنندگان قبلی را دیدید با خود به بیرون ببرید. قبل از ورود به غار در مورد تمام این نکات با همراهان خود صحبت کنید. تمام فرماسیون ها، سنگ ها، حیوانات، باقی مانده های آثار باستان شناسی و تاریخی و هر چه که متعلق به غار است را بدون دست زدن به آن، همان جا بگذارید. تمام زباله های خود را به بیرون ببرید، حتی زباله هایی که در محیط عادی در طبیعت قابل تجزیه هستند.
2. ممکن است که برای شما صحبت در این مورد خیلی جالب نباشد، اما مهم است: اگر شما برای دفع ادار و یا مدفوع بایستی به توالت بروید، صبر کنید تا از غار خارج شوید. در غیر این صورت با خود یک دبه یا ظرف درب دار ببرید. غارنوردانی که برای مسیر های طولانی به غار می روند، ظرف خود را همراه می برند. فضولات انسانی برای ارگانیسم های داخل غار، مضر و برای آب های زیرزمینی، ناسالم هستند، (آن آب ممکن است آب آشامیدنی شما یا دیگران باشد) به آرامی تجزیه می شوند، بدبو هستند و تا زمان خیلی طولانی همان طور باقی می مانند.
3. از آسیب زدن به جانوران داخل غار پرهیز کنید. غارها محل سکونت بعضی از انواع خفاش ها هستند. اهمیت این موضوع در کنترل حشرات و گرده افشانی گل ها می باشد. آن ها، بویژه در مقابل دخالت های انسانی، در هنگام خواب زمستانی و در هنگامی که بچه بدنیا می آورند، آسیب پذیر هستند. بهترین کار این است که مواقعی که غارها توسط خفاش ها مورد استفاده قرار می گیرند، وارد آن ها نشوید. در خیلی از کشورهای اروپائی و در ایالات متحده آمریکا، هم اکنون قانونی تصویب شده که ورود غارنوردان و یا بازدیدکنندگان معمولی به این گونه غارها را، از اول مهر تا آخر فروردین هر سال، ممنوع کرده اند.
4. هنگامی که در غار راه می روید، فقط بر روی یک مسیر روی کف غار، حرکت کنید تا آسیب را به حداقل برسانید. راه رفتن و صخره نوردی در داخل غار، می تواند به اجزاء ظریف غار، صدمه بزند. همچنین کفش شما می تواند گِل را بر روی صخره های تمیز و یا گل سنگ ها ببرد. مواردی که غارنوردان آگاه، به علت حساسیت فرماسیون های غار، فقط یک بار، آن هم یک نفر و فقط با جوراب تمیز، به قسمتی وارد شده و با گرفتن چند عکس، برای همیشه آن جا را ترک کرده اند، کم نیست. در این موارد به هیچ گروه دیگر، اجازهٔ ورود به آن قسمت یا به کل غار داده نمی شود.
5. از دست زدن به فرماسیون های داخل غار خودداری کنید. حداقل این کار باعث می شود که گِل موجود بر روی دستکش، کفش یا لباس شما، به آن ها منتقل نشود. اگر شما بایستی بر روی یک سنگ رسوبی بروید، از دستکش و لباس تمیز استفاده کنید و کفش خود را در بیاورید. به این ترتیب از کثیف شدن آن ها توسط شما جلوگیری می شود. با دقت مسیر حرکت خود را انتخاب کنید. با این کار از تخریب و شکستن فرماسیون ها و از گذاشتن آثار پای گلی خود بر روی آن ها خودداری خواهید کرد. به نظر خیلی ساده می رسد، اما محیط غار پر از شگفتی است.
6. در غار مواظب سلامتی خود باشید. با دقت از خود مراقبت کنید و از پیش آمدن حوادثی که در داخل غار منجر به آسیب زدن به شما می شوند، جلوگیری کنید.
بیائید غارها را حفظ کنیم. وقتی به غاری می روید از خود چیزی در آن جا نگذارید و هنگامی که از غاری خارج می شوید هیچ چیز با خود بیرون نیاورید. جلوگیری از تخریب غارها فقط با بالا بردن دانش خود و دیگران در مورد غارها ممکن است.
گردآوری و ترجمه: سایمن بروکس و شراره غازی
