رعایت نکات ایمنی ذیل در برنامه های کوهنوردی می تواند سلامتی و ایمنی بیشتری برای کوهنوردان به همراه داشته باشد:
1. به محض مشاهده هوای نامناسب و قبل از بحرانی شدن شرایط از پوشش های حفاظتی خود (لباس بادگیر، کلاه و دستکش) استفاده کنید. ممکن است کمی بعد طوفان و بوران اجازه این کار را به شما ندهد.
2. در انتخاب وسایل به تناسب کلی آنها مانند: طرح خوب، مقاومت و سبکی توجه داشته باشید نه به قیمت! ممکن است روزی جان شما به این وسایل بستگی داشته باشد. در خرید وسایل کوهنوردی از مشورت و تجربه کسانی که زمان زیادی در زمینه کوهنوردی کار کرده اند استفاده کنید.
3. با مشاهده اولین نشانه های بیماری مانند تنگی نفس، سرفه و خستگی مفرط در میان اعضای گروه، فرد بیمار را با همراه پایین بفرستید.
4. آمادگی و احتیاط می تواند تاثیر چشمگیر بر موفقیت یک برنامه کوهنوردی اعم از پیاده روی، کوهنوردی سنگین به ارتفاعات یا برنامه فنی و … داشته باشد.
5. در حین اجرای برنامه اگر پی بردید که راه را گم کرده اید شتابزده عمل نکنید قبل از انجام هر کاری با مطالعه نقشه به ارزیابی موقعیت خود در منطقه پپردازید.
– اجازه ندهید کسی از گروه جدا بشود. اگر موفق نشدید بهتر است از راهی که آمده اید تا نقطه ای که برای شما کاملامشخص است برگردید.
– اگر اعضای گروه دارای امکانات شب مانی هستند یا احتمال رسیدن کمک وجود دارد منتظر ماندن کار درستی است، بخصوص اگر ضعف و خستگی در افراد مشاهده می شود.
6. اگر در برخورد با شرایطی غیرمنتظره مجبور شدید شب را بدون برنامه قبلی در کوه بمانید ابتدا از ارتفاع خود کم کنید. پناه دیوارها، داخل شکاف ها و غارها بهترین مکان ها برای شب مانی هستند. لباس های اضافی خود را بپوشید، پایتان را داخل کوله پشتی قرار دهید و در صورت امکان با نوشیدن چای داغ بدن خود را گرم نگه دارید. صبح و در هوای مساعد به طرف پایین حرکت کنید و با رسیدن به اولین وسایل ارتباطی نظیر تلفن، خانواده و دوستان خود را در جریان قرار دهید.
7. مهم ترین وسیله شخصی در برنامه های کوهنوردی کفش کوه است. لازم است در برنامه های تابستانی از نوع یک پوش خوب و در برنامه های سرد و زمستانی از یک پوش سنگین یا دوپوش استفاده شود. کفش کوهنوردی باید یک نمره بزرگ تر از کفش شهری باشد تا در ناهمواری های کوهستان که با جوراب اضافه پوشیده می شود از صدمات پنجه و کناره های پا و قوزک جلوگیری کند.
8. افراد ضعیف را در وسط تیم قرار دهید تا از هر نظر در حمایت باشند. به طور معمول افراد با تجربه را در جلو و انتهای تیم قرار می دهند.
9. به علت وزش بادهای شدید از اردو زدن روی قله ها و تیغه ها بپرهیزید.
10. وزن کوله پشتی نباید بیش از یک سوم وزن کوهنورد باشد. بار سنگین صدمات جبران ناپذیری به کمر، ستون فقرات، قلب و زانوی کوهنورد وارد می کند.
سلام میثم جان وبلاگ بسایر عالی و پرمحتوایی داری.
من 22 سالمه و خیلی به کوهنوردی علاقه دارم ولی خوب بعضا از ارتفاع می ترسم. مثلا لوازم شهر بازی که رو هوا تاب میخوره با روح و روانم به شدت بازی میکنه و اصلا دوس ندارم سوار شم.
یه سری سوال دارم که شاید لای مطالب هم بهشون بر بخورم ولی ترجیح میدم زودتر به جواب برسم.
از کجا باید شروع کرد؟ آیا کوهنوردی نیاز داره که یه نفر چتربازی هم بدونه؟ بعد از اینکه کار صعود تموم میشه کوهنوردا چجوری میان پایین؟ با طناب یا همون مسیر رو پیاده بر می گردن؟ ایا کوهنوردی آمیخته با صحره نوردیه در حد حرفه ای؟ (منظورم بالا رفتن از مسیرهای باشیب بالاست).
واقعیت من سیگاری ام و دکتر بهم توصیه کرده برای ترک سیگار اینکار رو امتحان کنم چون میگن توی ارتفاع بالا نفس کشیدن کلا سخته و کمک می کنه به ترک سیگار.
پیشاپیش ممنون از راهنماییت